• Aυτός που πίνει αίμα, αιμοβόρος:
  • λύκος … ο αιματοπότης (Διήγ. παιδ. 24).

[αρχ. ουσ. αιματοπώτης· βλ. και LBG. H λ. και σήμ. ποντ.]

• ① bloodsucker (syn αιματορούφης) also fig:
  • το κουφάρι του παιδιού ήταν ακουμπισμένο ... σαν το είδωλο ενός αιματοπότη Θεού που δεχόταν τη θυσία (Myriv) |
  • άγρια θεότητα, αμάλαγη, σφίγγα ή αμαζόνα αιματοπότρα (Terzakis) |
  • πέσανε σα λύκοι ματοπότες μέσα στην Τουρκιά (Prevelakis) |
  • ο ~ χαλίφης (Panagiotop) |
  • poem φαίνεσαι στον κόσμο καταπόρφυρος, |
  • Θεέ πατέρα αιματοπότη! (Palam) |
  • εσένα δε σε χτίσανε τυραγνισμένων όχλοι, |
  • καματερά ανθρωπόμορφα σπρωμένα απ' τη βουκέντρα |
  • ... δυνάστη αιματοπότη (id.) |
  • κ' ήταν εμέ το πάθος μου |
  • σαν τον αιματοπότη |
  • αγιούπα ... (Skipis) |
  • από κρασί πιότερο στέργει το αίμα σας |
  • ο ~ ο Μινώταυρος (id.)

• ② entom horsefly, gadfly (syn αλογόμυγα, τάβανος, L οίστρος)

[fr MG ← K αιματοπότης bes αιμοπότης (whence kath αιμοπότης), cpd w. πότης]