• ① (L) delimit, demarcate (syn ορίζω, οροθετώ):
  • η βάλανος του πέους αφορίζεται στη βάση της από προέχον χείλος, το οποίο λέγεται 'στεφάνη της βαλάνου' (Katsigra, adapted)

• ② expel or exclude fr a community or group, excommunicate:
  • αν τον διώξουν από [την κάστα του], αν τον αφορίσουν, γίνεται παρίας, δηλ. έξω από κάθε κάστα (Evelpidis) |
  • μας παίρνει η καταφρόνεση και κιντυνεύουμε ν' αφοριστούμε από τη θάλασσα (Vlami)

• ⓐ eccl expel fr or deny communion w. a church, excommunicate, anathematize (syn αναθεματίζω 1):
  • τον επροσκαλούσαν να βγάλει δαιμόνια, ν' αφορέσει κακόγνωμα στοιχειά και ανθρώπους (Karkavitsas) |
  • ο πάπας αφόρεσε τους εικονομάχους (Evelpidis) |
  • οι αρχιεπίσκοποι, αντί να αφορίζουν τους κλέφτες, θα υψώνουν τα λάβαρα της επανάστασης (Athanasiadis-N) |
  • εκατοντάδες, χιλιάδες .. μάρτυρες του πνεύματος .. καταδιώχτηκαν, αφορίστηκαν, εξορίστηκαν (Ploritis)

• ⓑ prohibit the use of (on pain of excommunication), ban, proscribe, forbid:
  • ο Γρηγόριος αφόρισε τα χαρτιά του Pήγα, για να ησυχάσει το σουλτάνο (Melas)

• ③ denounce, condemn (syn αναθεματίζω 3, αποκηρύσσω 1, καταδικάζω):
  • poem .. όλοι μ' ένα στόμα αυτό το κίνημα | το κατακρένουν με καημό και το αφορίζουν (Rotas)

[fr postmed, MG (Makremvolitis, Assizes etc) αφορίζω ← PatrG 'excommunicate', NT (Luke 6.22) 'cast out, excommunicate', K (also pap), AG, cpd of pref ἀφ- & ὁρίζω]