• ① endless, interminable, boundless, continuous, everlasting (syn in ατέλειωτος 2):
  • ατερμάτιστη εξέλιξη, κίνηση, σειρά |
  • ατερμάτιστες συζητήσεις |
  • κουκιά σ' ατερμάτιστο κομπολόι πέσαν ένα ένα εικοσιέξι χρόνια (Petsalis) |
  • η γνώση είναι βέβαια ατερμάτιστη και κάθε τάση, που θα ήθελε να την τερματίσει, θα την καταργούσε (Theodorakop)

• ② inexhaustible, boundless, great (syn in ατέλειωτος 3):
  • διαφεντεύει τις υλικές καλλονές και τέρπεται με την ατερμάτιστη ποικιλία τους (Papatsonis)

[fr kath ατερμάτιστος ← PatrG, K ἀτερμάτιστος, cpd w. *τερματιστός (: τερματίζω); cf der τερμάτισις (Korais) & τερματισμός]