• reminiscent of or imitating the ancients or their style, ancient in style, archaic (syn αρχαιόπρεπος D, αρχαιότροπος, near-syn αρχαϊκός2 1, αρχαιόμορφος 1):
  • ~ρυθμός |
  • ~τραγωδία |
  • ~ γλώσσα, καθαρεύουσα |
  • αρχαιοπρεπές επίγραμμα, όνομα, ύφος |
  • ο Παλλάντιος .. έδωσε σχεδόν σ' όλα τα κτίσματα, που εδημιούργησε, .. μιαν αρχαιοπρεπή κλασική μορφή (Kanellop) |
  • στριμώχνει τα γεγονότα μέσα σε αρχαιοπρεπέστατες γλωσσικές εκφράσεις (id.) |
  • το όνομα όμως Pήγας Φεραίος, που θεωρήθηκε αρχαιοπρεπέστερο, ο ίδιος δεν το χρησιμοποίησε ποτέ (Vranousis)

[fr kath αρχαιοπρεπής ← MG (6th c.) ← K, AG ἀρχαιοπρεπής]