• ① make torpid, lethargic, or languid, debilitate (syn χαυνώνω):
  • η δυστυχία, ο ήλιος αποχαυνώνει |
  • τον αποχαύνωσαν οι καταχρήσεις, τα ναρκωτικά |
  • ο μεγαλοϊδεατισμός τον έπνιγε και τον αποχαύνωνε (Valeas) |
  • η απροβλημάτιστη πίστη κοιμίζει και αποχαυνώνει (Kakridis) |
  • ο βοριάς ζωογονεί τον άνθρωπο, όταν τον έχει πρωτύτερα αποχαυνώσει ο νοτιάς (Floros)

• ② mi αποχαυνώνομαι become torpid, languid, or debilitated (syn χαυνώνομαι, near-syn αποναρκώνομαι 2b):
  • η δύναμη του μυαλού αποχαυνώνεται με τις συνεχείς οινοποσίες (Vrettakos) |
  • αποχαυνώθηκε να κοιτάει στο βάθος το σμίξιμο της θάλασσας και του ορίζοντα (Alaveras) |
  • οι διπλωματικοί μας δεν είχαν τον καιρό ν' αποχαυνωθούν, να γίνουν καλοπερασάκηδες (Christidis) |
  • στο Άγιον Όρος έχει αποχαυνωθεί η χιλιόχρονη ψυχή του Bυζαντίου (Ouranis)

[fr kath αποχαυνώ ← PatrG (7th c.) αποχαυνούμαι]