• fatigued or exhausted person (syn ο αποκαμωμένος, ο εξαντλημένος, ο κουρασμένος):
  • η νύχτα πληθαίνει τον αναπαμό των απαυδημένων και τη δίψα του έρωτα (Panagiotop)

[substantiv. m of απαυδημένος2]

• ① tired, weary, exhausted (syn αποκαμωμένος, εξαντλημένος, εξουθενωμένος, κουρασμένος):
  • απαυδημένη ματιά, μνήμη |
  • απαυδημένο βήμα, κορμί, μέτωπο, σώμα |
  • άνθρωποι απαυδισμένοι από τη ζωή |
  • οι κάτοικοι των Bουρλών, απαυδημένοι από τις συνεχείς πειρατείες, εγκατέλειψαν τα παράλια (Vacalop) |
  • βγαίνετε απ' αυτόν τον αγώνα καταπονημένοι, απαυδημένοι (Papanoutsos)

• ② dazed, dizzy, faint (syn ζαλισμένος):
  • αν είσαι ναυτικός, ~ από πολλή στέρηση, δεν έχεις παρά να χτυπήσεις την πόρτα (Panagiotop) |
  • απαυδισμένοι απ' τη ζέστη της ημέρας, καθόμαστε στο κατάστρωμα για να δροσιστούμε (ChZalokostas)

• ③ disgusted, fed up (syn αηδιασμένος, μπουχτισμένος):
  • ο λαός είναι απαυδισμένος από την κακοδιοίκηση, τη συναλλαγή, τη διαφθορά |
  • όταν μου έτυχε να παρακολουθήσω μια παράσταση σε ποντιακή διάλεκτο έφυγα απαυδημένη πριν από το τέλος (Thrylos) |
  • κι απαυδημένη πια βρόντηξε την πόρτα στα μούτρα της Mέλπως (Xenop)

[ppp of απαυδώ/απαυδίζω; cf kath απηυδισμένος]