• ⓐ sigh, moan, groan (syn αναστέναγμα, στεναγμός, στέναγμα):
  • βαθύς, βαρύς, πικρός ~ |
  • βγάζω αναστεναγμό breathe a sigh |
  • αφήνω έναν αναστεναγμό let out a gasp |
  • ~ οδύνης, ανακούφισης, της αγάπης |
  • πολεμικός ~ |
  • ακούστηκαν αναστεναγμοί και βογγητά |
  • δεν ακούγονταν άλλη βοή παρά κανένας ~ που συντρόφευε την προσευχή (Athanasiadis-N) |
  • folks. αγάπη δεν στάθηκε ποτέ χωρίς καημό, | με βάσανα, με πίκρες κι αναστεναγμό |
  • κλαίω με δάκρυα και καημό κ' έναν πικρό αναστεναγμό |
  • poem ήπια της Άρνας το νερό, γιατρεύομαι, αλαφρώνω, | και γοργοσβεί μου η θύμηση σαν αναστενασμός (Palam) |
  • πόθοι που έπνιγαν με ηδονή τον αναστεναγμό των (Panagiotop)

• ⓑ mournful sound, sighing, moaning (syn βούισμα, βουητό, βογγητό):
  • ο ~ της θάλασσας |
  • η μέρα φεύγοντας άφησε σαν αναστεναγμό ετούτο το αεράκι (Petsalis) |
  • γιόμισε ο ουρανός από τον μέγαν αναστεναγμό της γης (Myriv)

[fr LMG αναστεναγμός (& -σμός) (Somavera) ← MG αναστεναγμός (Malalas) & -σμός, der of αναστενάζω; cf αναστέναγμα & -σμα, also simplex στεναγμός & στέναγμα]