• studious person (ant επιμελής, μελετηρός1):
  • η ευσυνειδησία του μαθηματικού, που επίεζε τόσο τους αμελείς γρήγορα θα εξαφανιζόταν (Xenop) |
  • πώς ταίριαζαν έτσι ο πιο ~με τον πρώτο στην τάξη; (id.)

[substantiv. m of αμελής2]

• ① of persons, indifferent, negligent, careless, remiss, derelict (syn αδιάφορος, άμελος, ανάμελος, ant επιμελής, μελετηρός):
  • άνθρωπος ~ |
  • είμαι ~ στη δουλειά μου be derelict in one's work |
  • ήμουν τόσο ~ στο διάβασμα των δοκιμίων I was so remiss in reading the proofs

• ⓐ not studious:
  • ~ μαθητής, ~ μαθήτρια |
  • έμενα αδιόρθωτ' ~· η αμέλειά μου άσυλο (Palam) |
  • κατάντησα ο αμελέστατος της τάξης μου, με τ' όνομα (id.) |
  • ευπειθείς ως την ώρα και μελετηροί, γίνονται απειθάρχητοι και αμελέστατοι (Katsigra)

• ② carelessly performed (executed, made) (syn in αμελημένος):
  • μορφές πολύ σχηματοποιημένες και αμελέστερες στην κατασκευή τους (ASakellariou)

[fr K ἀμελής ← AG]