• ① not willed, involuntary; unintentional (syn αθέλητος, [που γίνεται] χωρίς πρόθεση, ant εκούσιος, θελημένος, εμπρόθετος):
  • ακούσια σιωπή |
  • ακούσια αρρώστια |
  • ακούσιο πλημμέλημα unintentional misdemeanor |
  • ~ φόνος unintentional murder |
  • (τα διηγήματα αυτά έχουν ένα χαραχτηριστικό) την ακούσια κι ανεπίγνωστη ενοχή του ήρωα (Melas) |
  • ο Θεός ... δεν κάνει ακούσια την πράξη μας (Papanoutsos) |
  • συγχωρεί κάθε αμάρτημα ακούσιο ή κ' εκούσιο (Thrylos)

• ② done against one's will, forced; acting involuntarily, reluctant (syn με βία, με το στανιό, ant εκούσιος):
  • ακουσία απαγωγή (L) abduction, kidnapping (ant L εκουσία απαγωγή) |
  • ακούσια απομόνωση |
  • ακούσιες μετακινήσεις στα χρόνια της τουρκοκρατίας |
  • οι αυτόματες κινήσεις της ψυχής ... γινόταν ήδη το ακούσιο αντικείμενο μιας διανοητικής επεξεργασίας (Chatzinis) |
  • με ακούσια συγκατάθεσή του w. his reluctant consent |
  • πήρε ακούσιο ντους |
  • έγινε ~ μάρτυς μιας αληθινής μονομαχίας μάνας και κόρης (Melas) |
  • τα ζωάκια γίνονται ακούσιοι μάρτυρες της επιστήμης (Palaiologos)

• ③ not dependent upon one's will, autonomic, involuntary (syn αυτόματος, ant εκούσιος):
  • ακούσιες κινήσεις του σώματος autonomic reflexes of the body |
  • μας είναι αδύνατον να την αποδώσωμε (sc την αντίσταση) στο δικό μας σώμα, ... αφού αισθανόμαστε το ακούσιο εμπόδιο, που αντιστέκεται στην πρωτοβουλία μας (Papanoutsos) |
  • ακούσια μυθοπλαστική τάση (Panagiotop)

[fr K, AG ἀκούσιος]