• 1) Λαχνός, κλήρωση:
  • κλήρους θέτουσιν … τις γαρ ακοντίσει πρώτον (Ερμον. Υ 210).
• 2) (Μεταφ.) μοίρα, τύχη:
  • επολαύσετε … τον κλήρον των μαρτύρων (Διήγ. ωραιότ. 74).
• 3) Περιουσία, κτήματα:
  • πολύς γαρ κλήρος ην αυτῴ και πλήθος πολύ πλούτου (Διγ. Z 1320).
• 4) Κληρονομιά:
  • Οι ουν λαβόντες εξαρχής ως πατρικόν τους κλήρον των πάντων την ευπάθειαν και την ευημερίαν (Προδρ. II 77).
• 5) Οι κληρικοί:
  • (Βίος Αλ. 1617), (Σκλέντζα, Ποιήμ. 1⁶⁴).

[αρχ. ουσ. κλήρος. Η λ. και σήμ.]

• 1) Κλήρωση:
  • του Σωτήρος … το της χλαίνας κλήρος (Παϊσ., Ιστ. Σινά 342).
• 2) Οι κληρικοί:
  • ο ’πίσκοπος των Λευκάρων επήγεν με το κλήρος του … ζητών τον σταυρόν (Μαχ. 64²⁷).

[<ουσ. κλήρος ο με αλλαγή γένους]