• Aπολήγω σε οξύ:
  • Σώμα παχύνων (ενν. ο δράκων), … όπισθεν λεπτυνόμενος και ουράν αποξύνων (Διγ. Gr. 2403).

[αρχ. αποξύνω. H λ. και σήμ. ιδιωμ.]

• Πηγαίνω προς τα δεξιά:
  • αν εις τη ζερβιά και να δεξύνω και αν εις τη δεξιά και ζερβύνω (Πεντ. Γέν. XIII 9).

[<επίθ. δεξιός + κατάλ. ‑ύνω]

• I. (Ενεργ.) κάνω κ. οξύ, μυτερό, οξύνω:
  • (Ιερακοσ. 480²⁷).
• II. Μέσ.
  • 1) Γίνομαι οξύς, μυτερός·
    • (εδώ προκ. για σώμα) λεπταίνω, αδυνατίζω:
      • Σώμα παχύνων (ενν. ο δράκων), …, όπισθεν οξυνούμενος (Διγ. Z 2834).
  • 2) (Μεταφ.) οργίζομαι:
    • μη θυμωθείς μηδέ οξυνθείς (Σπαν. (Λάμπρ.) Vα 295).
  • 3) (Προκ. για τρίχες) σηκώνομαι (από φόβο):
    • (Διγ. Z 2493).

[αρχ. οξύνω. Η λ. και σήμ.]