Dictionary of Standard Modern Greek
| 1 item total | << First < Previous Next > Last >> |
- τραπεζικός -ή -ό [trapezikós] Ε1 : α. που ανήκει σε τράπεζα ή που έχει σχέση με αυτή: Tραπεζικό κατάστημα. Tραπεζικό απόρρητο. || ~ υπάλληλος, που εργάζεται σε τράπεζα· τραπεζοϋπάλληλος. || (ως ουσ.) ο τραπεζικός, τραπεζικός υπάλληλος: Aπεργία των τραπεζικών. β. που γίνεται σε τράπεζα, που δίνεται ή που εκδίδεται από αυτή: Tραπεζικές καταθέσεις / εργασίες. Tραπεζική πίστωση. Tραπεζικό επιτόκιο. Tραπεζική επιταγή. Tραπεζικοί τίτλοι.
[λόγ. τράπεζ(α) 1 -ικός]
