Dictionary of Standard Modern Greek
| 1 item total | << First < Previous Next > Last >> |
- θεραπευτικός -ή -ό [θerapeftikós] Ε1 : α. που έχει σχέση με τη θεραπεία των ασθενών ή που είναι κατάλληλος γι΄ αυτή: Ο σκοπός των θερμών λουτρών είναι ~. H θεραπευτική δύναμη / οι θεραπευτικές ιδιότητες μιας ουσίας / ενός φαρμάκου. Θεραπευτική μέθοδος. Θεραπευτική αγωγή, θεραπεία. Θεραπευτική κοινότητα. Προληπτική και θεραπευτική ιατρική. β. (ως ουσ.) η θεραπευτική, κλάδος της ιατρικής που ασχολείται με τη μελέτη και την εφαρμογή των μέσων που είναι κατάλληλα για τη θεραπεία των ασθενών.
θεραπευτικά ΕΠIΡΡ. [λόγ.: α: αρχ. θεραπευτικός `που υπηρετεί, που γιατρεύει΄· β: γαλλ. thérapeutique < αρχ. θεραπευτική, ουσιαστικοπ. θηλ. του επιθ. θεραπευτικός]
