Λεξικό της κοινής νεοελληνικής
| 1 εγγραφή | << Πρώτο < Προηγούμενο Επόμενο > Τελευταίο >> |
- ηγέτης ο [ijétis] Ο10 θηλ. (λόγ.) ηγέτις [ijétis] στη σημ. 1 & ηγέτιδα [ijétiδa] Ο28 στη σημ. 2 : 1. ως γενική έννοια, για οποιονδήποτε έχει ανώτατο αξίωμα: ~ κράτους. || αυτός που είναι επικεφαλής, που διευθύνει, διοικεί ή πρωτοστατεί και κατευθύνει κάποια δραστηριότητα ενός συγκροτημένου συνόλου· αρχηγός που θεωρείται προικισμένος με ιδιαίτερες ικανότητες: Ο ~ της Λιβύης / της Kούβας. Xαρισματικός ~. Ο ~ της αντιπολίτευσης. Ο ~ της ορθοδοξίας. Ο θρησκευτικός ~ της Περσίας. Οι πνευματικοί ηγέτες του ελληνικού έθνους. ~ ενός καλλιτεχνικού ρεύματος. 2. (ως επίθ.): H ηγέτιδα δύναμη του δυτικού κόσμου.
[λόγ. < αρχ. ἡγέτης· λόγ. ηγέτ(ης) -ις (πρβ. ελνστ. διαλεκτ. ἁγέτις `ηγέτιδα΄)· λόγ. ηγέτ(ις) -ιδα]
