Dictionary of Standard Modern Greek
| 1 item total | << First < Previous Next > Last >> |
- εκτροπή η [ektropí] Ο29 : η ενέργεια ή το αποτέλεσμα του εκτρέπω. α. απομάκρυνση από την κανονική, τη φυσική ή την αρχική πορεία: Tα έργα της εκτροπής του Aχελώου ποταμού. || (ειδικότ.): ~ βλήματος πυροβόλου, απόκλιση από το κατακόρυφο επίπεδο βολής. || (φυσ.): ~ φωτεινών ακτίνων, η απόκλισή τους, όταν διέρχονται μέσα από φακούς και καμπύλα κάτοπτρα. β. (μτφ.): Συνταγματική ~, παρέκκλιση από τη συνταγματική νομιμότητα.
[λόγ.: α: αρχ. ἐκτροπή· β: σημδ. γαλλ. déviation]
