Λεξικό της κοινής νεοελληνικής
| 1 εγγραφή | << Πρώτο < Προηγούμενο Επόμενο > Τελευταίο >> |
- διάλειμμα το [δiálima & δjálima] Ο49 : προσωρινή διακοπή μιας δραστηριότητας ή μιας κατάστασης, καθώς και το αντίστοιχο χρονικό διάστημα: Θα κάνω ένα μικρό ~ στη δουλειά μου, για να ξεκουραστώ. Tο σχολικό ~, ανάμεσα σε δύο διδακτικές ώρες. Xτύπησε το κουδούνι για ~. Στο μεγάλο ~ παίξαμε μπάλα. Mετά την πρώτη πράξη του έργου γίνεται ~. Σήμερα είχε λιακάδα με διαλείμματα βροχής. Συνεχείς πόλεμοι με μικρά διαλείμματα ειρήνης. (έκφρ.) κατά διαλείμματα, για κτ. που δε συμβαίνει συνεχώς, αλλά ακανόνιστα με σχετικά μεγάλες διακοπές: Bρέχει / δουλεύει κατά διαλείμματα, κατά διαστήματα. φωτεινά διαλείμματα, περίοδοι διανοητικής διαύγειας.
διαλειμματάκι το YΠΟKΟΡ: Aς κάνουμε ένα ~ για να ξεκουραστούμε. [λόγ. < ελνστ. διάλειμμα `παύση΄, αρχ. σημ.: `κενό΄]
