Λεξικό της κοινής νεοελληνικής
| 1 εγγραφή | << Πρώτο < Προηγούμενο Επόμενο > Τελευταίο >> |
- γαμπρός ο [γambrós] Ο17 : 1. σε σχέση με το μυστήριο του γάμου, ο άντρας που πρόκειται να παντρευτεί ή που μόλις παντρεύτηκε: Ο ~ περιμένει τη νύφη στην εκκλησία. Είναι ντυμένος σαν ~. ΠAΡ Σαν θέλει η νύφη κι ο ~ τύφλα* να ΄χει ο πεθερός. Xωρίς γαμπρό γάμος δε γίνεται, δεν μπορούμε να πετύχουμε κτ. χωρίς να υπάρχουν οι απαραίτητες προϋποθέσεις. ΠAΡ ΦΡ όρσε*, γαμπρέ, κουφέτα! α. ο αρραβωνιαστικός: Όλη μέρα ο ~ βρίσκεται στο σπίτι της αρραβωνιαστικιάς του. β. αυτός που βρίσκεται σε ηλικία γάμου: Πλούσιος / περιζήτητος ~. Άντε, και μ΄ έναν καλό γαμπρό, ευχή σε κορίτσι ανύπαντρο. || (ειρ.) νεαρό αγόρι που κυνηγάει κορίτσια: Mαζεύτηκαν οι γαμπροί έξω από το φροντιστήριο. 2. ο άντρας της κόρης ή της αδερφής κάποιου: Έκανε καλό γαμπρό.
γαμπρούλης ο YΠΟKΟΡ στη σημ. 2. [μσν. γαμπρός < αρχ. γαμβρός (προφ. [mb] )· γαμπρ(ός) -ούλης]
