Λεξικό της κοινής νεοελληνικής
| 1 εγγραφή | << Πρώτο < Προηγούμενο Επόμενο > Τελευταίο >> |
- ατροφώ [atrofó] Ρ10.9α : (λόγ.) 1. (ιατρ.) πάσχω από ατροφία, είμαι καχεκτικός: Έχουν ατροφήσει τα νεύρα των ποδιών του. 2. (μτφ.) για καταστάσεις που βρίσκονται σε υπολειτουργία ή σε υπανάπτυξη: H πολιτιστική ζωή στην επαρχία έχει ατροφήσει.
[λόγ. < ελνστ. ἀτροφῶ]
