Λεξικό της κοινής νεοελληνικής
| 1 εγγραφή | << Πρώτο < Προηγούμενο Επόμενο > Τελευταίο >> |
- ασυγχώρητος -η -ο [asiŋxóritos] Ε5 : 1.για κτ. που δεν μπορεί κανείς να το συγχωρήσει, που δεν μπορεί να το παραβλέψει, να το ξεχάσει: Aσυγχώρητη αμέλεια. Aσυγχώρητο λάθος / σφάλμα, πολύ σοβαρό. || Είσαι ~, για κπ. που θεωρούμε ότι διέπραξε κάτι ανεπίτρεπτο. 2. (λαϊκότρ.) του οποίου οι αμαρτίες δεν έχουν συγχωρεθεί: ~ να ΄ναι από το Θεό και από τους ανθρώπους.
[λόγ. < ελνστ. ἀσυγχώρητος `που δε συγχωρεί΄]
