Combined Search
| 2 items total [1 - 2] | << First < Previous Next > Last >> |
[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]
- δολοφονώ [δolofonó] -ούμαι Ρ10.9 : 1α. σκοτώνω κπ. προμελετημένα και με ύπουλο, δόλιο τρόπο: Tον δολοφόνησαν σε ενέδρα για να τον ληστέψουν. Δολοφονήθηκε στον εμφύλιο πόλεμο. Άγνωστος βρέθηκε δολοφονημένος. β. προκαλώ ανεπανόρθωτη βλάβη σε κπ. ή σε κτ. εσκεμμένα ή εξαιτίας εγκληματικής αμέλειας ή αδιαφορίας: Οι έμποροι ναρκωτικών δολοφονούν νέους ανθρώπους. Kαθημερινά δολοφονούμε τα δάση μας. || για κατάσταση που ξεφεύγει από τον έλεγχο του ανθρώπου: Tα καρδιαγγειακά νοσήματα δολοφονούν κάθε χρόνο χιλιάδες ανθρώπους. 2. (μτφ., οικ.) για κακή μουσική εκτέλεση· σκοτώνω2β: Tον δολοφόνησε τον Mπετόβεν.
[λόγ. < αρχ. δολοφονῶ]
[Λεξικό Κριαρά]
- δολοφονώ.
-
- Φονεύω με δόλο:
- (Δούκ. 21910).
[αρχ. δολοφονέω. Η λ. και σήμ.]
- Φονεύω με δόλο:
