• I. Ενεργ.
  • 1)
    • α) Μοιράζω, διανέμω:
      • το χρυσάφι όλο αυτό διαμοίρασε (Ζήν. Γ´ 245)·
    • β) διαχωρίζω:
      • ο ρήγας εδιεμοίρασεν του καθενός το αλλάγιν (Χρον. Μορ. P 6203).
  • 2) Κομματιάζω, ξεσχίζω:
    • να συναχθούν τα όρνεα να με διαμοιράσουν (Περί ξεν. 225).
  • 3) Τοποθετώ αραιά:
    • τους επίλοιπους Ρωμαίους τους εδιαμέρασε εισέ πολλούς τόπους (Χρον. σουλτ. 84³⁰).
• II. Μέσ.
  • 1) Μοιράζομαι κ. με κάπ.:
    • ένα πουγγί … να διαμοιρασθούσιν (Ιστ. Βλαχ. 1030).
  • 2) Κομματιάζω:
    • «Κύριε Θεέ, … εάν εγώ ενθυμηθώ να σε παραπονέσω, θηρία να με διαμοιραστούν …» (Διγ. Esc. 904).

[<πρόθ. διά + μοιράζω. Η λ. τον 6. αι., στο LBG και σήμ.]