• 1) Ρίχνω κάπ. από ψηλό σημείο κάτω:
  • ερίκταν, εγκρεμούσαν, τόσον λαόν εσκότωναν (Αχέλ. 410).
• 2) Γκρεμίζομαι, πέφτω από μεγάλο ύψος, σκοτώνομαι:
  • από τον φόβον ενέβησαν εις τα δώματα και εκρεμμούσαν κάτω (Μαχ. 314²⁰).

[<αόρ. του γκρεμίζω. Ο τ. κρεμνώ στο Βλάχ.· κρημνώ στο Du Cange (‑άν) και (ε)γκρεμνώ στο Somav. Η λ. και σήμ. ιδιωμ. (ΙΛ, λ. γκρεμίζω)]