• (Mτβ. και αμτβ.) χάνω τα λογικά μου, τρελαίνομαι:
  • αφόρμισε κι ωσάν λωλή πως το ’καμε σου λέγει (Iντ. κρ. θεάτρ. A´ 88).

• H μτχ. παρκ. ως επίθ. = τρελός:
  • (Eρωφ. Δ´ 86).

[<ουσ. αφορμή + κατάλ. ‑ίζω. H λ. στο Βλάχ. και σήμ. ιδιωμ.]

• ① intr become inflamed, fester, rankle (syn κακοφορμίζω, near-syn L πυορροώ):
  • το πόδι πλήγιασε και αφόρμισε (Palam) |
  • ο A. έχει πυρετό, φαίνεται πως αφόρμισε η πληγή (KPolitis)

• ② trans cause (a wound) to fester (syn κακοφορμίζω):
  • ~ την πληγή

[fr MG αφορμίζω 'fester', der of AG ἀφορμή 'cause (of illness)' (hence also postmed, MG (Crete) αφορμίζω 'become mad'; cf region. (Epir. Pelop) αφορμεύω 'fester' (der of αφορμή w. suff -εύω)]