• ① trans have dominion over, rule, command, control (syn αρχοντεύω 1, διαφεντεύω, εξουσιάζω, ηγεμονεύω, κυβερνώ, ορίζω):
  • τον πύργο του θα τον αφεντεύουν ξένοι άρχοντες και τ' άρματά του θα πεταχτούν (Karvounis) |
  • τον ταγματάρχη Δ., που αφέντευε την Aιγιάλεια, .. τον σκότωσαν μολονότι ήταν δημοκρατικός (ChZalokostas) |
  • θωρούσε κατά τ' αψήλου πώς ν' αφεντέψει και τον αγέρα (Vlami) |
  • poem .. η γνώση σου τι να 'γινε, γι' αυτή που πριν περίσσια | κι όσοι από σένα εδώ αφεντεύουνται κι οι ξένοι σε δοξάζαν; (Homer Il 24.202 Kaz-Kakr)

• ② intr be or become a ruler, rule (syn άρχω, κυβερνώ):
  • οι πόλεμοι αφεντεύουν στη γη μας· ο ένας σκοτώνει τον άλλο (Panagiotop) |
  • ο Π. είχε κάνει σηκωμό κι αφέντευε σ' όλους αυτούς τους τόπους (Petsalis) |
  • poem .. ξεχώριζε μες στους ανθρώπους όλους | σε πλούτη κι αγαθά κι αφέντευε στους Mυρμιδόνες μέσα (Homer Il 24.536 Kaz-Kakr)

• ⓐ fig be or become a person of substance, be or become rich (syn αρχοντεύω 2):
  • folks. αφέντη μου, πεντάφεντε, πέντε βολές αφέντη, | πέντε βολές αφέντεψες και πάλε αφέντης είσαι (DPetrop)

[fr postmed & MG αφεντεύω, der of αφέντης]