• I. Eνεργ.
  • Α´ Mτβ.
    • 1)
      • α) Xωρίζω (κάπ. από άλλον):
        • Tις απεχώρισεν ημάς, ω γλυκυτάτη μήτερ; (Διγ. Z 4111)·
      • β) αποχωρίζομαι (κάπ.):
        • πώς ήταν μπορεζάμενον να σας αποχωρίσω, γυναίκα και παιδάκια μου (Eυγέν. 1271).
    • 2)
      • α) Αποφεύγω (κάπ.):
        • ήρχισα τον διδάσκαλον να τον αποχωρίζω (Σαχλ., Aφήγ. 41)·
      • β) περιφρονώ:
        • (Προδρ. I 12)·
      • γ) εγκαταλείπω:
        • αν έσφαλα ποτέ μου, τέτοιο αγαφτικόν ν’ αποχωρίσω (Πιστ. βοσκ. I 2, 286).
    • 3)
      • α) Κάνω διάκριση, ξεχωρίζω (κάπ. ή κ.):
        • τ’ άλλα μέλη του κορμού ποιος να τ’ αποχωρίσει; (Πένθ. θαν. 165)·
      • β) ξεχωρίζω, υπογραμμίζω:
        • των αβουκάτων την κλεψιάν να την αποχωρίζω (Σαχλ., Aφήγ. 388).
  • Β´ (Aμτβ.) απομακρύνομαι, φεύγω:
    • (Bεντράμ., Γυν. 175)·
    • τον πτωχόν, σαν τον ιδείς, μακρά αποχωρίζεις (Δεφ., Σωσ. 322).
• II. Mέσ.
  • 1) Aπομακρύνομαι (από κάπ. ή κ.):
    • εγώ δ’ αποχωρίζομαι των αδελφών μου πάλιν (Kαλλίμ. 1464· Λίβ. Sc. 3090).
  • 2) Eγκαταλείπω:
    • την πατρίδα τη γλυκιά πώς ν’ αποχωριστούσι; (Tζάνε, Kρ. πόλ. 249⁹).
  • 3) (Aλληλοπ.) αποχωρίζομαι (αμοιβαία με κάπ.):
    • όρκον ποιούσιν δυνατόν να μη αποχωρισθούσιν (Iμπ. 299).

[αρχ. αποχωρίζω. H λ. και σήμ.]

• ① trans separate, part, sunder (syn ξεχωρίζω, near-syn αποκόβω, αποκολλώ):
  • ~ δέσμες σχοινιού |
  • ~ |
  • ~ τα πρόβατα από τα γίδια |
  • βάλθηκε αυτή η παλιογυναίκα ν' αποχωρίσει το αντρόγυνο |
  • η μόνη διαφορά ανάμεσα στις δυό γενιές είναι διαφορά επιφάνειας, όχι αρκετή για να τις απομονώσει, να τις αποχωρίσει τη μια από την άλλη (Chatzinis) |
  • η ενέργεια, με την οποία ο νους αποχωρίζει το θέμα που τον απασχολεί από τα άλλα, είναι από τις δυσκολότερες πνευματικές εργασίες (Tatakis, adapted) |
  • ένοιωθε πως οι λουρίδες αυτές .. την αποχώριζαν και την απομάκρυναν για πάντα από τον αγαπημένο διδάσκαλο (MNikolaidis) |
  • αποχώριζε το ένα από το άλλο τα ομορφοσκαλισμένα γράμματα, για να τα χορτάσει το μάτι (Charitonidis) |
  • οι παρατηρήσεις αυτές .. δεν αποχωρίζουν κατά κανένα τρόπο το ανάγλυφο από την αττική πλαστική (Despinis)

• ⓐ intr take leave of one another, to part (syn χωρίζω):
  • φιληθήκανε κι αποχωρίσανε |
  • prov τ' αδέρφια όταν σμίγουνε, ο ήλιος ανατέλλει | κι όταν αποχωρίζουνε πάει και βασιλεύει

• ⓑ math ~ τη ρίζα μιας εξίσωσης to isolate or find the root of an equation

• ② mi αποχωρίζομαι become separated fr, part w. or fr:
  • αποχωρίζομαι την αδελφή, τη μάνα, τον πατέρα, τα παιδιά μου |
  • δεν αποχωρίζεται τα γράμματα, το μπαστούνι, το σπίτι, το τσιγάρο |
  • θα πονέσω πολύ να τους αποχωριστώ it will be a wrench to leave them |
  • τον σέρνουμε [τον εαυτό μας] παντού όπου κι αν πάμε, χωρίς ποτέ να μπορούμε να τον αποχωρισθούμε (Thrylos) |
  • έτσι και της δοθείς της θάλασσας, δε σ' αφήνει πια να την αποχωριστείς (Zappas) |
  • είσαι, αλήθεια, έτοιμη να την αποχωριστείς την Kέρκυρα; (Venezis) |
  • folks. είναι π' αποχωρίζονται τη δόλια την πατρίδα (Theros)

• ⓒ take leave of one another, part (syn χωρίζομαι):
  • αποχωριστήκαμε σαν αδέρφια |
  • αποχωριστήκαμε φιλικότατα |
  • από τότε που αποχωριστήκαμεδεν τον ξαναείδα |
  • φτάσαμε στη γωνιά του δρόμου, εκεί που αποχωριζόμαστε τις άλλες μέρες (KPolitis) |
  • πέστε του, παρακάλεσα, πως πάνω σ' αυτό πρέπει ν' αποχωριστούμε (Seferis) |
  • folks. απόψε το είδα τ' όνειρο το τρισκαταραμένο | πως αποχωριστήκαμε, πουλί μ' αγαπημένο (Passow)

[fr postmed ← MG αποχωρίζω, K (also pap), AG]