• «Βγάζω από τη μέση», εξουδετερώνω κάπ.:
  • να τους βγάλουν αποκεί και να τσ’ αποστρακίσου (Tζάνε, Kρ. πόλ. 542²¹).

[μτγν. αποστρακίζω]

• ① turn fr a straight course or fixed direction, deflect (syn εξοστρακίζω):
  • σφαίρα χτύπησε στο κόκκαλο και αποστρακίστηκε |
  • με αυτή την απάντηση, σκεπτότανε ο Δ., το ύπουλο βόλι θα αποστρακιστεί ασφαλώς (Papanoutsos) |
  • το φάουλ χτυπιέται πλασαριστά, η μπάλα αποστρακίζεται (Loukatos) |
  • κινείται το φως που αποστρακίζεται στο εξωτερικό μέτωπο κολόνας για να εισχωρήσει πιο διακριτικό στο μυχό της στοάς (Miliadis)

• ② mi αποστρακίζομαι disperse (near-syn σκορπώ):
  • τα ολμάκια αποστρακίζονταν σ' αμέτρητα μεταλλικά χαλίκια, σκορπώντας το θάνατο γύρω τους (TAthanasiadis)

[fr kath αποστρακίζω ← MG, PatrG ← K, AG]