• I. (Eνεργ.) στερώ·
  • φρ. του ζην αποστερώ κάπ. = αφαιρώ τη ζωή κάπ.:
    • (Πανάρ. 64²¹).
• II. (Mέσ.) στερούμαι, χάνω κάπ. ή κ.:
  • προς το κερδήσαι φίλτατον, ον και απεστερήθην (Διγ. Z 2599)·
  • φρ. αποστερούμαι του ή το ζην = πεθαίνω:
    • (Πανάρ. 67²⁵).

[αρχ. αποστερέω. H λ. και σήμ.]

• ① take away fr, deprive (syn απεκδύω 1, απογυμνώνω 2, αφαιρώ):
  • τον έπαψε και του αποστέρησε το ψωμί του |
  • το συνέδριο αποστέρησε τους στατιστικολόγους μιας ευκαιρίας για τη μέτρηση βουλευτικών και υπουργικών κεφαλών υπέρ του ενός ή του άλλου υποψηφίου |
  • δεν αποστερεί τις πτωχότερες χώρες ενός σημαντικού τμήματος του εργατικού των δυναμικού |
  • οι ιστορικοί, που αναζητούν τις γενικές αιτίες, αποστερούν τους λαούς από τη δυνατότητα ν' αλλάξουν τις συνθήκες της ζωής τους (Evelpidis) |
  • η τέχνη πρέπει να απαλλαγεί από τη σχέση της και την υποταγή στο φυσικό αντικείμενο, που της αποστερεί την τέλεια ελευθερία της (Andronikos) |
  • η μηχανή αποστερεί τον εργάτη από κάθε ευχέρεια για βίωμα φυσιολατρικό (Despotop) |
  • γνωρίζουν οι σημερινοί νέοι ότι τα μέσα της γνώσης, της επιστήμης, της εσωτερικής τους οικοδόμησης τους τ' αποστέρησε η πολιτεία (Kolyva) |
  • poem .. δεν έπρεπε μαζί σου να τα πάρεις | τον τόπο που σε γέννησε να τον αποστερήσεις (Athanas)

• ② mi αποστερούμαι be deprived of, lose:
  • αποστερήθηκαν την ελληνική ιθαγένεια |
  • αποστερήθηκα το φως μου |
  • ο κόσμος αποστερήθηκε τη φωνή της |
  • το αγαθό έχει γίνει ένα αντικείμενο που μπορούμε να το πετάξουμε ευκολότατα και ν' αποστερηθούμε την ανύπαρκτη πλέον αξία του (Alaveras)

[fr postmed, MG αποστερώ, pap (6th c.) ← AG ἀποστερῶ]