• 1) Tολμώ:
  • (Πιστ. βοσκ. II 2, 214).
• 2) Aποτολμώ, επιχειρώ:
  • Aποκοτά δυο τρεις φορές να το ξεφανερώσει (Eρωτόκρ. Γ´ 915).

[<επίθ. απόκοτος ή <πρόθ. από + κοτώ (βλ. λ.). Πβ. μτγν. επικοτέω. H λ. στο Bλάχ. και σήμ. ιδιωμ.]

• dare, risk, venture (syn αποτολμώ, ριψοκινδυνεύω):
  • τότε και γω αποκότησα και τη φίλησα για πρώτη φορά (Kondylakis) |
  • πριν ακόμα νυχτώσει, κανένα θηλυκό, δεν αποκοτάει να ξεμυτίσει (Petsalis) |
  • κάτεχε ποιο ήτανε το χρέος της μα δεν τ' αποκοτούσε από φόβο του κύρη της (Vlami) |
  • folks. κανείς δεν αποκότησε να πάει να το ξυπνήσει (Theros) |
  • poem που για χατίρι μου αποκότησες ..| όξω να βγεις την ώρα που όλοι τους απόμειναν στο κάστρο (Homer Il 22.236 Kaz-Kakr)

[fr postmed, MG αποκοτώ, der of απόκοτος]