• waver, vacillate, be irresolute (syn αμφιβάλλω, διστάζω, αμφιταλαντεύομαι):
  • ~ μεταξύ δύο γνωμών waver (or seesaw) between two opinions |
  • οι κρίσεις κατά τον τρόπο μας κάνουν να μιλούμε για νου που είναι βέβαιος ή αμφιβάλλει, αμφιρρέπει (Tatakis)

[fr kath αμφιρρέπω]

• those vacillating

[substantiv. m of αμφιρρέπων2]

• vacillating (syn αμφιταλαντευόμενος, επαμφοτερίζων):
  • ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος κ' η άκαρπη προσφορά της Kύπρου στην αμφιρρέπουσα τότε Eλλάδα προσπόρισε καινούργιες αφορμές ελπίδων (Panagiotop) |
  • θεωρήσεις του κόσμου, που, μολονότι πηγάζουν από τα δεδομένα της πάντα αμφιρρέπουσας επιστήμης, παίρνουν μεταφυσικές διαστάσεις (id.) |
  • ο Kαρυωτάκης είχε κυριαρχήσει πάνω στην ψυχή της γενιάς του της αμφιρρέπουσας (Chatzinis)

[prp of αμφιρρέπω]