[6.87.1] »Μην παρασυρθείτε, Καμαριναίοι, ούτε σεις ούτε οι άλλοι Σικελιώτες, από τις διαβολές τους. Σας είπαμε όλη την αλήθεια σχετικά με τις υποψίες που υπάρχουν εναντίον μας, με την αξίωση να σας πείσομε. [6.87.2] Δηλώνομε ότι ασκούμε την ηγεμονία μας στην Ελλάδα για να μην γίνομε εμείς υπήκοοι άλλων, ότι ήρθαμε εδώ ελευθερωτές για να εμποδίσομε να μας βλάπτουν, ότι είμαστε αναγκασμένοι να επεμβαίνομε σε πολλά μέρη επειδή από πολλά έχομε να προφυλαχτούμε, ότι και τώρα, όπως και πριν, ήρθαμε εδώ σαν σύμμαχοι εκείνων που αδικούνται. Δεν ήρθαμε άκλητοι, αλλά αφού μας κάλεσαν. [6.87.3] Και σεις μην γίνετε δικαστές ή δάσκαλοι τιμωροί των ενεργειών μας και μην προσπαθήσετε —πράγμα που τώρα θα ήταν δύσκολο— να μας αποτρέψετε από τον σκοπό μας, αλλά εάν υπάρχει κάτι στην δραστηριότητά μας και στην πολιτική μας το οποίο να εξυπηρετεί τα κοινά μας συμφέροντα, επωφεληθείτε απ᾽ αυτό και πιστέψετε ότι οι ενέργειές μας δεν βλάπτουν όλους τους Έλληνες. Αντίθετα μάλιστα, ωφελούν τους περισσότερους. [6.87.4] Όλοι και παντού, ακόμα κι εκεί όπου δεν είμαστε παρόντες, είτε εκείνοι που θεωρούν ότι αδικούνται είτε εκείνοι που σχεδιάζουν να κάνουν κάποια αδικία, έχουν και οι δυο κάποιο αίσθημα προσμονής: Εκείνοι που φοβούνται μήπως αδικηθούν, ελπίζουν ότι θα πάμε να τους βοηθήσομε εναντίον της απειλής, εκείνοι που σχεδιάζουν την αδικία, φοβούνται ότι, αν εμφανιστούμε, δεν θα δράσουν ακίνδυνα. Έτσι και οι δυο βρίσκονται αναγκασμένοι ο ένας να μένει ήσυχος παρά την θέλησή του και ο άλλος να έχει προστασία χωρίς να κοπιάζει. [6.87.5] Αυτήν λοιπόν, την κοινή ασφάλεια που σας προσφέρεται, και σε σας και σ᾽ όποιον την ζητήσει, μην την αποκρούσετε αλλά ενεργήσετε σαν τους άλλους. Αντί να φυλάγεστε συνεχώς από τους Συρακουσίους, ελάτε με το μέρος μας και αρχίσετε και σεις, επιτέλους, να τους ανταποδίνετε τα ίσα, απειλώντας τους με την σειρά σας».
[6.88.1] Αυτά τους είπε ο Εύφημος. Τα αισθήματα των Καμαριναίων ήσαν, περίπου, τα εξής: Είχαν, βέβαια, φιλικές διαθέσεις προς τους Αθηναίους, αν και υποψιάζονταν ότι σκοπός τους ήταν να υποδουλώσουν την Σικελία. Με τους Συρακουσίους είχαν από πάντα διαφορές, επειδή ήσαν γείτονές τους. Αλλά εξαιτίας αυτής της γειτονίας φοβόνταν μήπως οι Συρακούσιοι νικήσουν και χωρίς την βοήθειά τους —γι᾽ αυτό τους είχαν στείλει, την πρώτη φορά, το λίγο ιππικό— και είχαν σκοπό να εξακολουθήσουν μάλλον να βοηθούν τους Συρακουσίους, αλλά όσο μπορούσαν λιγότερο. Προς το παρόν όμως, για να μην φανεί ότι δεν αποδίδουν ίση σημασία στους Αθηναίους, οι οποίοι άλλωστε είχαν νικήσει στη μάχη, αποφάσισαν να δώσουν όμοια απάντηση και στους δύο. [6.88.2] Αυτή την απόφαση πήραν κι έδωσαν την απόκριση ότι, αφού ήσαν και οι δύο σύμμαχοί τους, αλλά πολεμούσαν μεταξύ τους, θεωρούσαν ότι, για να σεβαστούν τους όρκους τους, έπρεπε να μείνουν ουδέτεροι στην περίπτωση αυτή. Έτσι έφυγαν και οι δυο πρεσβείες. [6.88.3] Οι Συρακούσιοι εξακολούθησαν τις πολεμικές τους ετοιμασίες, ενώ οι Αθηναίοι ήσαν στρατοπεδευμένοι στην Νάξο και διαπραγματεύονταν με τους Σικελούς για να προσελκύσουν όσο το δυνατόν περισσότερους με το μέρος τους. [6.88.4] Λίγοι αποστάτησαν, από εκείνους που κατοικούσαν στις πεδινές περιοχές και ήσαν υπήκοοι των Συρακουσών. Όσοι, όμως, κατοικούσαν τα μεσόγεια, οι οποίοι είχαν από πάντα αυτόνομους συνοικισμούς, πήραν αμέσως το μέρος των Αθηναίων, εκτός από λίγους, και κατέβαζαν στο στρατόπεδο τρόφιμα, μερικοί μάλιστα και χρήματα. [6.88.5] Εναντίον εκείνων που δεν προσχωρούσαν, οι Αθηναίοι έκαναν επιχειρήσεις και αλλού τους ανάγκαζαν να προσχωρήσουν, αλλού, όμως, τους εμπόδιζαν οι Συρακούσιοι που έστελναν βοήθεια ή φρουρές. Στο διάστημα του χειμώνα οι Αθηναίοι άλλαξαν ορμητήριο από την Νάξο στην Κατάνη και αφού επισκεύασαν το στρατόπεδο που είχαν κάψει οι Συρακούσιοι, πέρασαν εκεί τον χειμώνα τους. [6.88.6] Έστειλαν ένα καράβι στην Καρχηδόνα με αποστολή φιλίας για να δουν αν μπορούσαν να έχουν κάποια ωφέλεια από εκεί. Έστειλαν και στην Τυρρηνία, όπου μερικές πολιτείες προσφέρονταν αυθόρμητα να συμπολεμήσουν. Έστειλαν και στους Σικελιώτες και ζήτησαν από την Έγεστα να τους στείλει όσο το δυνατόν περισσότερα άλογα. Συγκέντρωσαν, επίσης, όσα χρειάζονταν για περιτειχισμό, τούβλα και σίδερα, με σκοπό ν᾽ αρχίσουν τις επιχειρήσεις μόλις έρθει η άνοιξη.