Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας
Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7
Αποτελέσματα για: ""
- ᾽ (1)
- ΞΕΝ ΚΑναβ 3.4.10 ποδῶν καὶ τὸ ὕψος πεντήκοντα. ᾽
- ᾽βόησε (1)
- ΣΟΦ Τραχ 772 ἐνταῦθα δὴ ᾽βόησε τὸν δυσδαίμονα | Λίχαν, τὸν οὐδὲν αἴτιον τοῦ σοῦ κακοῦ,
- ᾽βουλόμην (1)
- ΑΡΙΣΤΟΦ Βατρ 1147 γέρας. | ἔτι μεῖζον ἐξήμαρτες ἢ ᾽γὼ ᾽βουλόμην· | εἰ γὰρ πατρῷον τὸ χθόνιον ἔχει
- ᾽γγελᾶν (1)
- ΕΥΡ Βακχ 842 δ᾽ ἡγήσομαι. | πᾶν κρεῖσσον ὥστε μὴ ᾽γγελᾶν βάκχας ἐμοί. | ἐλθών γ᾽ ἐς οἴκους ἃν
- ᾽γγελᾷς (1)
- ΕΥΡ Μηδ 1362 σάφ᾽ ἴσθι· λύει δ᾽ ἄλγος, ἢν σὺ μὴ ᾽γγελᾷς. | ὦ τέκνα, μητρὸς ὡς κακῆς ἐκύρσατε.
- ᾽γγύθεν (1)
- ΣΟΦ Φιλ 467 καλεῖ | πλοῦν μὴ ᾽ξ ἀπόπτου μᾶλλον ἢ ᾽γγύθεν σκοπεῖν.
- ᾽γένεθ᾽ (1)
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ιππ 981 ἤκουσ᾽ ἀντιλεγόντων, | ὡς εἰ μὴ ᾽γένεθ᾽ οὗτος ἐν | τῇ πόλει μέγας, οὐκ ἂν ἤ-
- ᾽γένεσθε (1)
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ιππ 900 οὐ γὰρ τόθ᾽ ὑμεῖς βδεόμενοι δήπου ᾽γένεσθε πυρροί; | καὶ νὴ Δί᾽ ἦν γε τοῦτο
- ᾽γνων (2)
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ιππ 632 τὰ μέτωπ᾽ ἀνέσπασεν. | κἄγωγ᾽ ὅτε δὴ ᾽γνων ἐνδεχομένην τοὺς λόγους | καὶ τοῖς
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ιππ 658 ἐκεῖνον ἡ βουλὴ πάλιν. | κἄγωγ᾽ ὅτε δὴ ᾽γνων τοῖς βολίτοις ἡττημένος, | διηκοσίῃσι
- ᾽γνωσαν (1)
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ειρ 619 γ᾽ ἡμᾶς λανθάνει. | κᾆτ᾽ ἐπειδὴ ᾽γνωσαν ὑμᾶς αἱ πόλεις ὧν ἤρχετε | ἠγριωμένους ἐπ᾽
- ᾽γχέσαιμ᾽ (1)
- ΑΡΙΣΤΟΦ Εκκλ 347 τὼ πόδ᾽ ἐνθεὶς ἵεμαι, | ἵνα μὴ ᾽γχέσαιμ᾽ ἐς τὴν σισύραν· φανὴ γὰρ ἦν. | τί δῆτ᾽ ἂν
- ᾽γχῇς (1)
- ΑΡΙΣΤΟΦ Σφ 616 βελέων ἀλεωρήν. | κἂν οἶνόν μοι μὴ ᾽γχῇς σὺ πιεῖν, τὸν ὄνον τόνδ᾽ εἰσκεκόμισμαι
- ᾽γώ (91)
- ΑΙΣΧ Επτ 808 νῦν ἄκουσον· Οἰδίπου γένος— | οἲ ᾽γὼ τάλαινα· μάντις εἰμὶ τῶν κακῶν. | οὐδ᾽
- ΑΙΣΧ Περ 445 αἰσχρῶς δυσκλεεστάτῳ μόρῳ. | οἲ ᾽γὼ τάλαινα συμφορᾶς κακῆς, φίλοι. | ποίῳ μόρῳ δὲ
- ΑΙΣΧ Περ 517 ποδοῖν ἐνήλου παντὶ Περσικῷ γένει. | οἲ ᾽γὼ τάλαινα διαπεπραγμένου στρατοῦ· | ὦ
- ᾽γωγ᾽ (1)
- ΑΡΙΣΤΟΦ Λυσιστ 758 κυνῆς αὐτοῦ μενεῖς; | ἀλλ᾽ οὐ δύναμαι ᾽γωγ᾽ οὐδὲ κοιμᾶσθ᾽ ἐν πόλει, | ἐξ οὗ τὸν
- ᾽γωγε (1)
- ΑΡΙΣΤΟΦ Βατρ 276 ἡμῖν; σὺ δ᾽ οὔ; | νὴ τὸν Ποσειδῶ ᾽γωγε, καὶ νυνί γ᾽ ὁρῶ. | ἄγε δή, τί δρῶμεν;
- ᾽δάκρυσα (1)
- ΣΟΦ Φιλ 360 οὖν ἔκειτ᾽· ἐγὼ δ᾽ ὁ δύσμορος, | ἐπεὶ ᾽δάκρυσα κεῖνον, οὐ μακρῷ χρόνῳ | ἐλθὼν
- ᾽δάκρυσε (1)
- ΕΥΡ Αλκ 176 εἰσπεσοῦσα καὶ λέχος, | ἐνταῦθα δὴ ᾽δάκρυσε καὶ λέγει τάδε· | Ὦ λέκτρον, ἔνθα
- ᾽δάμη (1)
- ΑΙΣΧ Επτ 608 πληγεὶς θεοῦ μάστιγι παγκοίνῳ ᾽δάμη. | οὕτως δ᾽ ὁ μάντις, υἱὸν Οἰκλέους λέγω,
- ᾽δει (1)
- ΑΡΙΣΤΟΦ Εκκλ 939 ἐξῆν παρὰ τῇ νέᾳ καθεύδειν, | καὶ μὴ ᾽δει πρότερον διασποδῆσαι | ἀνάσιμον ἢ
- ᾽δίδαξα (1)
- ΑΡΙΣΤΟΦ Σφ 440 βαρβάρων χειρούμενον, | οὓς ἐγὼ ᾽δίδαξα κλάειν τέτταρ᾽ εἰς τὴν χοίνικα; | εἶτα
