[6.32.1] Όταν επιβιβάστηκαν όλα τα πληρώματα στα καράβια και φορτώθηκαν όλα όσα έπρεπε να πάρουν, η σάλπιγγα σήμανε σιωπή και άρχισαν να λέγονται οι συνηθισμένες πριν από κάθε ταξίδι ευχές, όχι όμως σε κάθε καράβι χωριστά, αλλά σ᾽ όλα μαζί, με τον ρυθμό που έδινε ένας κήρυκας. Σ᾽ όλο το στράτευμα είχαν αναμείξει κρασί σε κρατήρες και οι αξιωματικοί, όσο και οι οπλίτες, έκαναν σπονδές με χρυσά ή ασημένια δοχεία. [6.32.2] Από την στεριά συνευχόταν και το πλήθος οι πολίτες και όσοι άλλοι ήταν εκεί από φιλία προς τους Αθηναίους. Αφού τραγούδησαν τον παιάνα και τέλειωσαν τις σπονδές, ανοίχτηκαν στο πέλαγος ακολουθώντας στην αρχή μονή παράταξη, αλλά έως την Αίγινα τα καράβια παράβγαιναν μεταξύ τους σε ταχύτητα. Ενώ οι Αθηναίοι βιάζονταν να φτάσουν στην Κέρκυρα, όπου συγκεντρώνονταν και οι άλλες συμμαχικές δυνάμεις, [6.32.3] στις Συρακούσες έφταναν από πολλά μέρη πληροφορίες για την εκστρατεία, αλλά για αρκετό καιρό δεν γίνονταν πιστευτές. Είχε, όμως, γίνει εκκλησία όπου ακούστηκαν διάφοροι λόγοι, όπως οι παρακάτω, από μερικούς που έδιναν πίστη στις πληροφορίες για την εκστρατεία των Αθηναίων και από άλλους που αντιφρονούσαν. Ο Ερμοκράτης του Έρμωνος ανέβηκε στο βήμα και, με την πεποίθηση ότι έχει σοβαρές πληροφορίες για το ζήτημα, τους παρακίνησε με τα ακόλουθα, περίπου, λόγια:
[6.33.1] «Ίσως θα σας φανεί ότι κι εγώ, όπως μερικοί άλλοι, θα πω απίστευτες πληροφορίες για την πραγματικότητα του κινδύνου που μας απειλεί και ξέρω καλά ότι όσοι λένε ή επαναλαμβάνουν πράγματα που δεν είναι πιστευτά, όχι μόνον δεν πείθουν κανένα, αλλά θεωρούνται και ανόητοι. Τούτο, όμως, δεν θα με φοβίσει, ώστε να σωπάσω τη στιγμή που κινδυνεύει η πολιτεία, γιατί έχω την πεποίθηση ότι μιλώ έχοντας καλύτερες από κάθε άλλον πληροφορίες. [6.33.2] Οι Αθηναίοι —και τούτο σας προκαλεί κατάπληξη— έχουν εκστρατεύσει εναντίον μας με μεγάλες δυνάμεις, ναυτικές και πεζικές, με πρόφαση να βοηθήσουν τους συμμάχους τους Εγεσταίους και ν᾽ αποκαταστήσουν τους Λεοντίνους, αλλά στην πραγματικότητα επειδή επιδιώκουν να κατακτήσουν την Σικελία, και προπάντων την πολιτεία μας. Πιστεύουν ότι, αν την κυριέψουν, τότε εύκολα θα υποτάξουν και την υπόλοιπη Σικελία. [6.33.3] Έχετε, λοιπόν, υπόψη ότι θα φθάσουν γρήγορα εδώ και σκεφθείτε πώς, με τα μέσα που έχετε, θα μπορέσετε να τους αποκρούσετε αποτελεσματικότερα. Και πρέπει να προσέξετε, ώστε ούτε να τους υποτιμήσετε και να σας βρουν απροετοίμαστους ούτε να μην πιστέψετε την πληροφορία και παραμελήσετε τα πάντα. [6.33.4] Αλλά και όποιος δίνει πίστη στην πληροφορία, δεν πρέπει να τρομοκρατηθεί από την παρατολμία τους και την δύναμή τους. Δεν θα μπορούν να μας προκαλούν περισσότερες ζημίες από ό,τι θα τους προκαλούμε εμείς. Αλλά και αυτό ακόμα το γεγονός, ότι εκστρατεύουν με τόσες δυνάμεις εναντίον μας, είναι χρήσιμο για μας και είναι πλεονέκτημα απέναντι των άλλων Σικελών —γιατί από φόβο θα συμμαχήσουν ευκολότερα μαζί μας— αλλά και για μας, αν κατορθώσομε ή να τους καταστρέψομε ή να τους διώξομε χωρίς να έχουν επιτύχει τα όσα επιδιώκουν —και δεν έχω τον φόβο ότι θα τα κατορθώσουν— αυτό θα είναι πολύ μεγάλο κατόρθωμα που, εγώ τουλάχιστον, δεν το θεωρώ ανέφικτο. [6.33.5] Λίγες είναι οι υπερπόντιες εκστρατείες Ελλήνων ή βαρβάρων οι οποίες, μακριά από τις βάσεις τους, επέτυχαν. Όπου και αν πηγαίνουν, δεν μπορεί να είναι πολυαριθμότερες από τους αντιπάλους τους και τους γείτονές τους, τους οποίους ενώνει ο φόβος. Αν, από έλλειψη ανεφοδιασμού αποτύχουν σε ξένη γη ή αν ακόμα η αποτυχία τους είναι αποτέλεσμα δικών τους σφαλμάτων, δημιουργούν εντούτοις δοξασμένη φήμη για εκείνους των οποίων επιδίωκαν την καταστροφή. [6.33.6] Αυτό συνέβηκε στους ίδιους τους Αθηναίους όταν ο Μήδος έπαθε, απροσδόκητα, μεγάλη καταστροφή και δοξάστηκαν πολύ επειδή ειπώθηκε ότι εναντίον της Αθήνας είχαν εκστρατεύσει οι Μήδοι. Υπάρχουν βάσιμες ελπίδες ότι το ίδιο μπορεί να συμβεί και σε μας.