Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας
Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7
Αποτελέσματα για: "Ο"
- ὁ (11961)
- ΑΙΣΧ Αγ 30 εἴπερ Ἰλίου πόλις | ἑάλωκεν, ὡς ὁ φρυκτὸς ἀγγέλλων πρέπει· | αὐτός τ᾽ ἔγωγε
- ΑΙΣΧ Αγ 60 Ἐρινύν. | οὕτω δ᾽ Ἀτρέως παῖδας ὁ κρείσσων | ἐπ᾽ Ἀλεξάνδρῳ πέμπει ξένιος
- ΑΙΣΧ Αγ 113 αἶαν, | οἰωνῶν βασιλεὺς βασιλεῦσι νεῶν ὁ κελαινός, ὅ τ᾽ ἐξόπιν | ἀργᾶς,
- ὅ (2431)
- ΑΙΣΧ Αγ 76 ἰσόπαιδα νέμοντες ἐπὶ σκήπτροις. | ὅ τε γὰρ νεαρὸς μυελὸς στέρνων | ἐντὸς ἀνᾴσσων
- ΑΙΣΧ Αγ 97 πελάνῳ μυχόθεν βασιλείῳ. | τούτων λέξασ᾽ ὅ τι καὶ δυνατὸν | καὶ θέμις αἴνει
- ΑΙΣΧ Αγ 113 οἰωνῶν βασιλεὺς βασιλεῦσι νεῶν ὁ κελαινός, ὅ τ᾽ ἐξόπιν | ἀργᾶς,
- ό (3)
- ΑΙΣΧ Ικ 825 ό ό ό, ά ά ά· | ὅδε μάρπτις νάιος γάιος·
- ΑΙΣΧ Ικ 825 ό ό ό, ά ά ά· | ὅδε μάρπτις νάιος γάιος·
- ΑΙΣΧ Ικ 825 ό ό ό, ά ά ά· | ὅδε μάρπτις νάιος γάιος·
- ὀ (4)
- ΗΡΩΔ Μιμ 3.26 αὐτῷ, τὸν Μάρωνα ἐποίησεν | οὖτος Σίμων᾽ ὀ χρηστός· ὤστ᾽ ἔγωγ᾽ εἶπα | ἄνουν
- ΗΡΩΔ Μιμ 3.31 ρῆσιν οἶα παιδίσκον | ἢ ᾽γώ μιν εἰπεῖν ἢ ὀ πατὴρ ἀνώγωμεν, | γέρων ἀνὴρ ὠσίν τε
- ΗΡΩΔ Μιμ 3.44 ἴδωμι; κοὐ τόσος λόγος τοῦδε· | ἀλλ᾽ ὀ κέραμος πᾶς ὤσπερ ἴτ‹ρ›ια θλῆται, | κἠπὴν ὀ
- ΗΡΩΔ Μιμ 3.45 πᾶς ὤσπερ ἴτ‹ρ›ια θλῆται, | κἠπὴν ὀ χειμὼν ἐγγὺς ᾖ, τρί᾽ ἤμαιθα | κλαίουσα ἐκάστου
- ο (2)
- ΜΕΝ Δυσκ 252 . . . .]ν | οὔτ᾽ ἂν μεταπείσαι νουθετῶν ο[. . . . . . .]ς | ἀλλ᾽ ἐμποδὼν τῷ μὲν
- ΞΕΝ ΚΑναβ 5.3.13 παρὰ τὸν ναὸν γράμματα ἔχουσα· ΙΕΡΟΣ Ο ΧΩΡΟΣ ΤΗΣ ΑΡΤΕΜΙΔΟΣ. ΤΟΝ ΕΧΟΝΤΑ ΚΑΙ
- ὀᾶ (6)
- ΑΙΣΧ Περ 117 φρὴν ἀμύσσεται φόβῳ— | ὀᾶ Περσικοῦ στρατεύματος— | τοῦδε μὴ πόλις πύθη-
- ΑΙΣΧ Περ 122 ἀντίδουπον ᾄσεται, | ὀᾶ, τοῦτ᾽ ἔπος γυναικοπλη- | θὴς ὅμιλος ἀπύων,
- ΑΙΣΧ Περ 570 ἀνάγκας, ἠέ, | ἀκτὰς ἀμφὶ Κυχρείας, ὀᾶ, | ‹στέμβονται·› στένε καὶ δακνά-
- ΑΙΣΧ Περ 573 ζου, βαρὺ δ᾽ ἀμβόασον | οὐράνι᾽ ἄχη, ὀᾶ· | τεῖνε δὲ δυσβάυκτον
- ΑΙΣΧ Περ 578 πρὸς ἀναύδων, ἠέ, | παίδων τᾶς ἀμιάντου, ὀᾶ. | πενθεῖ δ᾽ ἄνδρα δόμος στερη-
- ΑΙΣΧ Περ 581 θείς, τοκέης δ᾽ ἄπαιδες | δαιμόνι᾽ ἄχη, ὀᾶ, | δυρόμενοι γέροντες
- ὄα (1)
- ΠΛ Συμπ 190d τοὺς ἀνθρώπους δίχα, ὥσπερ οἱ τὰ ὄα
- Ὀαξός (1)
- ΗΡΟΔ 4.154.1 λέγουσι γὰρ οὕτω· ἔστι τῆς Κρήτης Ὀαξὸς πόλις, ἐν τῇ ἐγένετο Ἐτέαρχος βασιλεύς,
- Ὀαξῷ (1)
- ΗΡΟΔ 4.154.3 δὴ Θεμίσων ἀνὴρ Θηραῖος ἔμπορος ἐν τῇ Ὀαξῷ·τοῦτον ὁ Ἐτέαρχος παραλαβὼν ἐπὶ
- ὀάριζε (1)
- ΟΜ Ιλ 6.516 ἄρ᾽ ἔμελλε | στρέψεσθ᾽ ἐκ χώρης ὅθι ᾗ ὀάριζε γυναικί. | τὸν πρότερος προσέειπεν
- ὀαριζέμεναι (1)
- ΟΜ Ιλ 22.127 ἀπὸ δρυὸς οὐδ᾽ ἀπὸ πέτρης | τῷ ὀαριζέμεναι, ἅ τε παρθένος ἠΐθεός τε, | παρθένος
- ὀαρίζετον (1)
- ΟΜ Ιλ 22.128 ἠΐθεός τε, | παρθένος ἠΐθεός τ᾽ ὀαρίζετον ἀλλήλοιιν. | βέλτερον αὖτ᾽ ἔριδι
- Ὀαρίζου (1)
- ΗΡΟΔ 7.71.1 ἄρχοντα δὲ παρείχοντο Μασσάγην τὸν Ὀαρίζου.
- ὀαρισμούς (1)
- ΗΣ Εργ 789 ψεύδεά θ᾽ αἱμυλίους τε λόγους κρυφίους τ᾽ ὀαρισμούς. | Μηνὸς δ᾽ ὀγδοάτῃ κάπρον
- ὀαριστής (1)
- ΟΜ Οδ 19.179 ἐννέωρος βασίλευε Διὸς μεγάλου ὀαριστής, | πατρὸς ἐμοῖο πατήρ, μεγαθύμου
- ὀαριστύν (1)
- ΟΜ Ιλ 13.291 πρόσσω ἱεμένοιο μετὰ προμάχων ὀαριστύν. | ἀλλ᾽ ἄγε, μηκέτι ταῦτα λεγώμεθα
- ὀαριστύς (2)
- ΟΜ Ιλ 14.216 ἔνθ᾽ ἔνι μὲν φιλότης, ἐν δ᾽ ἵμερος, ἐν δ᾽ ὀαριστὺς | πάρφασις, ἥ τ᾽ ἔκλεψε νόον
- ΟΜ Ιλ 17.228 ἀπολέσθω | ἠὲ σαωθήτω· ἡ γὰρ πολέμου ὀαριστύς. | ὃς δέ κε Πάτροκλον καὶ τεθνηῶτά
- ὄαροι (1)
- ΚΑΛΛ Υμν 5.66 δαίμων νιν ἑῶ ἐπεβάσατο δίφρω· | οὐδ᾽ ὄαροι νυμφᾶν, οὐδὲ χοροστασίαι | ἁδεῖαι
- ὀάροισι (1)
- ΠΙΝΔ Πυθ 1.98 ὑπωρόφιαι κοινανίαν | μαλθακὰν παίδων ὀάροισι δέκονται. | τὸ δὲ παθεῖν εὖ πρῶτον
- ὄαρον (2)
- ΠΙΝΔ Νεμ 7.69 ἀνερεῖ, | εἰ πὰρ μέλος ἔρχομαι ψάγιον ὄαρον ἐννέπων. | Εὐξένιδα πάτραθε Σώγενες,
- ΠΙΝΔ Πυθ 4.137 δ᾽ Ἰάσων | μαλθακᾷ φωνᾷ ποτιστάζων ὄαρον | βάλλετο κρηπῖδα σοφῶν ἐπέων·
