Γραφικό

Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας

Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7

Φίλτρα αναζήτησης

Αποτελέσματα για: "Τ"

Βρέθηκαν 6.862 λημματικοί τύποι [1 - 20]
τ (3)
ΘΟΥΚ 3.114.4 δὲ ταῦτα Κορίνθιοι φυλακὴν ἑαυτῶν ἐς τ ὴν Ἀμπρακίαν ἀπέστειλαν ἐς τριακοσίους
ΘΟΥΚ 7.64.1 τ ούς τε Ἀθηναίους ὑμῶν πάλιν αὖ καὶ τάδε ὑπομιμνῄσκω, ὅτι οὔτε ναῦς ἐν τοῖς
ΜΕΝ Σαμ 459 φίλους | προσδοκᾷς ἐρεῖν πυθομένους; τ[. . . . . . . .]κω Μοσχίων, | τοὺς φίλους —
τ᾽ (3221)
ΑΙΣΧ Αγ 12 εὖτ᾽ ἂν δὲ νυκτίπλαγκτον ἔνδροσόν τ᾽ ἔχων | εὐνὴν ὀνείροις οὐκ ἐπισκοπουμένην
ΑΙΣΧ Αγ 31 ὡς ὁ φρυκτὸς ἀγγέλλων πρέπει· | αὐτός τ᾽ ἔγωγε φροίμιον χορεύσομαι. | τὰ δεσποτῶν
ΑΙΣΧ Αγ 65 κονίαισιν ἐρειδομένου | διακναιομένης τ᾽ ἐν προτελείοις | κάμακος, θήσων Δαναοῖσιν
τά (11384)
ΑΙΣΧ Αγ 19 οἴκου τοῦδε συμφορὰν στένων | οὐχ ὡς τὰ πρόσθ᾽ ἄριστα διαπονουμένου. | νῦν δ᾽
ΑΙΣΧ Αγ 32 αὐτός τ᾽ ἔγωγε φροίμιον χορεύσομαι. | τὰ δεσποτῶν γὰρ εὖ πεσόντα θήσομαι | τρὶς ἓξ
ΑΙΣΧ Αγ 36 ἄνακτος οἴκων τῇδε βαστάσαι χερί. | τὰ δ᾽ ἄλλα σιγῶ· βοῦς ἐπὶ γλώσσῃ μέγας
τᾷ (43)
ΑΙΣΧ Πρ 594 ἐμοῦ σὺ πατρὸς ὄνομ᾽ ἀπύεις; | εἰπέ μοι τᾷ μογερᾷ τίς ὤν, | τίς ἄρα μ᾽, ὦ τάλας,
ΑΙΣΧ Πρ 608 δεῖξον, εἴπερ οἶσθα· | θρόει, φράζε τᾷ δυσπλάνῳ παρθένῳ.
ΑΡΙΣΤΟΦ Λυσιστ 174 τριήρεες | καὶ τὠργύριον τὤβυσσον ᾖ πὰρ τᾷ σιῷ. | ἀλλ᾽ ἔστι καὶ τοῦτ᾽ εὖ
τᾶ (1)
ΕΥΡ Ελ 1473 †τροχῶ τέρμονι δίσκου† | ἔκανε Φοῖβος, †τᾶ† Λακαί- | ναι γᾶι βούθυτον ἁμέραν
τα. (1)
ΜΕΝ Σαμ 166 οὐκ εἰδὼς ἔχον[τα τουτονὶ | ἐρωτικῶς, τα.[ | (desunt uersus fere xvii)
Τάβαλον (2)
ΗΡΟΔ 1.154.1 ἐλάσας δὲ ἐπὶ τὰς Σάρδις ἐπολιόρκεε Τάβαλον ἀπεργμένον ἐν τῇ ἀκροπόλι.
ΗΡΟΔ 1.161.1 ἐπὶ τοὺς συμπολιορκήσαντας Τάβαλον,καὶ τοῦτο μὲν Πριηνέας ἐξηνδραποδίσατο,
Ταβάλου (1)
ΗΡΟΔ 1.154.1 Λυδοὺς ἀπέστησε ὁ Πακτύης ἀπό τε Ταβάλου καὶ Κύρου, καταβὰς δὲ ἐπὶ θάλασσαν,
Ταβάλῳ (1)
ΗΡΟΔ 1.153.3 μετὰ ταῦτα ἐπιτρέψας τὰς μὲν Σάρδις Ταβάλῳ ἀνδρὶ Πέρσῃ, τὸν δὲ χρυσὸν τόν τε
Ταβιτί (1)
ΗΡΟΔ 4.59.2 ὀνομάζεται δὲ σκυθιστὶ Ἱστίη μὲν Ταβιτί,Ζεὺς δέ, ὀρθότατα κατὰ γνώμην γε τὴν
τἀγάθ᾽ (5)
ΕΥΡ Βακχ 285 θεὸς γεγώς, | ὥστε διὰ τοῦτον τἀγάθ᾽ ἀνθρώπους ἔχειν. | καὶ διαγελᾶις νιν ὡς
ΕΥΡ Ελ 719 εἶχε· νῦν δ᾽ ἔχει | αὐτόματα πράξας τἀγάθ᾽ εὐτυχέστατα. | οὐκ ἄρα γέροντα πατέρα
ΕΥΡ Ηλ 230 ἢ τεθνηκότος; | ζῆι· πρῶτα γάρ σοι τἀγάθ᾽ ἀγγέλλειν θέλω. | εὐδαιμονοίης μισθὸν
ΕΥΡ Μηδ 621 καὶ τέκνοις θέλω· | σοὶ δ᾽ οὐκ ἀρέσκει τἀγάθ᾽, ἀλλ᾽ αὐθαδίᾳ | φίλους ἀπωθῇ· τοιγὰρ
ΕΥΡ Τρ 472 λάβῃ τύχην. | πρῶτον μὲν οὖν μοι τἀγάθ᾽ ἐξᾷσαι φίλον· | τοῖς γὰρ κακοῖσι πλείον᾽
τἀγαθά (65)
ΑΙΣΧ Ευμ 881 δόλοι. | οὔτοι καμοῦμαί σοι λέγουσα τἀγαθά, | ὡς μήποτ᾽ εἴπῃς πρὸς νεωτέρας ἐμοῦ
ΑΙΣΧΙΝ 3.120 θύματα, μέλλετε δ᾽ αἰτεῖν τοὺς θεοὺς τἀγαθὰ καὶ κοινῇ καὶ ἰδίᾳ.
ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1094b μή. τοιαύτην δέ τινα πλάνην ἔχει καὶ τἀγαθὰ διὰ τὸ πολλοῖς συμβαίνειν βλάβας
τἀγαθῇ (1)
ΑΡΙΣΤΟΦ Νεφ 61 οὑτοσί, | ἐμοί τε δὴ καὶ τῇ γυναικὶ τἀγαθῇ, | περὶ τοὐνόματος δὴ ᾽ντεῦθεν
τἀγαθόν (43)
ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1094a δοκεῖ· διὸ καλῶς ἀπεφήναντο τἀγαθόν,οὗ πάντ᾽ ἐφίεται. διαφορὰ δέ τις φαίνεται
ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1094a τὴν ὄρεξιν), δῆλον ὡς τοῦτ᾽ ἂν εἴη τἀγαθὸν καὶ τὸ ἄριστον. ἆρ᾽ οὖν καὶ πρὸς τὸν
ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1095b μᾶλλον εἶναι ἢ ἐν τῷ τιμωμένῳ, τἀγαθὸν δὲ οἰκεῖόν τι καὶ δυσαφαίρετον εἶναι
τἀγαθοῦ (10)
ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1096b καὶ ταῦτ᾽ ἐστὶ τῶν καθ᾽ αὑτά, τὸν τἀγαθοῦ λόγον ἐν ἅπασιν αὐτοῖς τὸν αὐτὸν
ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1113a ἐστὶν εἴρηται, δοκεῖ δὲ τοῖς μὲν τἀγαθοῦ εἶναι, τοῖς δὲ τοῦ φαινομένου ἀγαθοῦ.
ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1170a ὡρισμένον γάρ, τὸ δ᾽ ὡρισμένον τῆς τἀγαθοῦ φύσεως· τὸ δὲ τῇ φύσει ἀγαθὸν καὶ τῷ
ΕΥΡ Ελ 311 ἀληθείας ἔπι. | ἐς ξυμφορὰν γὰρ ἀντὶ τἀγαθοῦ φέρηι. | φόβος γὰρ ἐς τὸ δεῖμα
ΕΥΡ Ηλ 607 γίγνεται τόδε, | κοινῆι μετασχεῖν τἀγαθοῦ καὶ τοῦ κακοῦ. | σὺ δ᾽ (ἐκ βάθρων γὰρ πᾶς
ΕΥΡ ΙΑυλ 488 χρῆν, | Ἑλένην ἕλωμαι, τὸ κακὸν ἀντὶ τἀγαθοῦ; | ἄφρων νέος τ᾽ ἦ, πρὶν τὰ πράγματ᾽
ΛΥΣ 12.22 μετῆν γὰρ ἂν καὶ ἐμοὶ τούτου τἀγαθοῦ οὐκ ἐλάχιστον μέρος.
ΠΛ Λυσις 220d τῶν μεταξὺ ὄντων τοῦ κακοῦ τε καὶ τἀγαθοῦ,αὐτὸ δ᾽ ἑαυτοῦ ἕνεκα οὐδεμίαν χρείαν
ΠΛ Συμπ 206a Ἆρ᾽ οὖν, ἦ δ᾽ ἥ, οὕτως ἁπλοῦν ἐστι λέγειν ὅτι οἱ ἄνθρωποι τἀγαθοῦ ἐρῶσιν; | Ναί,
ΣΟΦ Φιλ 456 εἰσορῶν φυλάξομαι· | ὅπου θ᾽ ὁ χείρων τἀγαθοῦ μεῖζον σθένει | κἀποφθίνει τὰ χρηστὰ
τἀγαθῷ (1)
ΠΛ Λυσις 216d ―Καὶ ἐμοί, ἔφη. ―Καὶ οὔτε τἀγαθὸν τἀγαθῷ οὔτε τὸ κακὸν τῷ κακῷ οὔτε τἀγαθὸν τῷ
τἀγαθῶι (1)
ΕΥΡ Ιππ 637 πενθεροὺς δ᾽ ἀνωφελεῖς | λαβὼν πιέζει τἀγαθῶι τὸ δυστυχές.] | ῥᾶιστον δ᾽ ὅτωι τὸ
τἄγαλμ᾽ (1)
ΑΡΙΣΤΟΦ Νεφ 995 αἰσχρὸν ποιεῖν, ὅτι τῆς Αἰδοῦς μέλλεις τἄγαλμ᾽ ἀναπλήσειν· | μηδ᾽ εἰς ὀρχηστρίδος
τἀγάλματα (1)
ΗΡΟΔ 2.51.4 ὀρθὰ ὦν ἔχειν τὰ αἰδοῖα τἀγάλματα τοῦ Ἑρμέω Ἀθηναῖοι πρῶτοι Ἑλλήνων μαθόντες
ταγάν (1)
ΑΙΣΧ Αγ 110 κράτος, Ἑλλάδος ἥβας | ξύμφρονα ταγάν, | πέμπει σὺν δορὶ καὶ χερὶ πράκτορι