Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας
Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7
ΞΕΝΟΦΩΝ
Κύρου Ἀνάβασις (5.7.27-5.8.7)
[5.7.27] Πρώτα πρώτα όλοι εσείς δεν θα έχετε το δικαίωμα ούτε πόλεμο να κάνετε ενάντια σ᾽ όποιον θέλετε ούτε και να τον σταματήσετε, παρά όποιος τύχει θα οδηγεί μόνος το στρατό όπου θελήσει. Και αν σας έρθουν τίποτε απεσταλμένοι για να σας ζητήσουν ειρήνη ή κάτι άλλο, θα τους σκοτώσει όποιος το επιθυμήσει κι έτσι θα γίνει αίτιος να μην ακούσετε τους λόγους εκείνων που έρχονται να συζητήσουν μαζί σας. [5.7.28] Ύστερα εκείνους που θα εκλέξετε σεις όλοι για αρχηγούς, δεν θα τους λογαριάζουν καθόλου, κι αν κανείς εκλέξει τον εαυτό του στρατηγό και θέλει να φωνάζει «χτύπα! χτύπα!», αυτός θα είναι ικανός και τον αρχηγό του να σκοτώσει αδίκαστο και όποιον απλό στρατιώτη θελήσει, φτάνει να υπάρχουν εκείνοι που θα πειθαρχήσουν στα λόγια του, όπως έγινε και τώρα. [5.7.29] Σκεφτείτε ακόμα τί κακό σας έχουν κάμει αυτοί οι αυτοδιορισμένοι στρατηγοί. Πρώτα πρώτα ο Ζήλαρχος ο αγορανόμος και αν σας έβλαψε, έφυγε με το πλοίο χωρίς να τιμωρηθεί. Αν όμως δεν σας έβλαψε, έφυγε από το στρατό, γιατί φοβήθηκε μήπως άδικα σκοτωθεί, χωρίς να τον δικάσετε. [5.7.30] Εκείνοι πάλι που πετροβόλησαν τους απεσταλμένους γέροντες, κατάφεραν ώστε μονάχα εσείς από τους Έλληνες να μη νιώθετε σιγουριά στην Κερασούντα, εκτός αν πηγαίνετε εκεί με στρατιωτική δύναμη. Όσο για τους νεκρούς που πρωτύτερα μας πρότρεπαν οι ίδιοι που τους σκότωσαν να τους θάψουμε, κι αυτούς τα κατάφεραν να μην υπάρχει ασφάλεια να τους σηκώσουμε για θάψιμο, ούτε κι αν πάμε κρατώντας το κηρύκειο. Γιατί ποιός θα δεχτεί να πάει σαν κήρυκας, αφού έχει σκοτώσει τους κήρυκες άλλων. Γι᾽ αυτό παρακαλέσαμε τους Κερασούντιους να τους θάψουν. [5.7.31] Αν λοιπόν αυτά που έγιναν σας φαίνονται καλά, δηλώστε το καθαρά, ώστε καθένας χωριστά να περιφρουρήσει τον εαυτό του και να προσπαθεί να κατασκηνώνει σε μέρος, που θα έχει πολύ ψηλά οχυρωμένες τοποθεσίες, επειδή αυτά θα γίνονται κάθε τόσο. [5.7.32] Αν όμως νομίζετε πως τέτοιες πράξεις είναι έργα θηρίων και όχι ανθρώπων, προσπαθήστε να τις σταματήσετε. Αλλιώτικα, για όνομα του Δία, πώς θα θυσιάζουμε στους θεούς με ευχαρίστηση, αφού κάνουμε ασέβειες ή πώς θα πολεμούμε τους εχθρούς, αν σκοτώνουμε ο ένας τον άλλο; [5.7.33] Και ποιά πολιτεία θα μας δεχτεί φιλικά, άμα βλέπει να έχουμε τέτοια ακαταστασία; Ή ποιός θα μας φέρει μ᾽ εμπιστοσύνη ν᾽ αγοράσουμε τρόφιμα, αφού κάνουμε αδικίες σε τόσο σοβαρά ζητήματα; Και τον έπαινο που νομίζουμε πως θα πάρουμε απ᾽ όλους, ποιός θα βρεθεί να μας τον δώσει, αφού είμαστε τέτοιοι; Γιατί ξέρω πως εμείς θα λέγαμε, για ανθρώπους που τα κάνουν αυτά, πως είναι τιποτένιοι». |