[5.63.1] Από το Άργος οι Λακεδαιμόνιοι είχαν επιστρέψει στην πατρίδα τους αφού είχαν κάνει την τετράμηνη ανακωχή και κατηγορούσαν έντονα τον Άγι επειδή δεν είχε κυριέψει το Άργος, ενώ είχε ευκαιρία, η οποία, καθώς πίστευαν, δεν είχε παρουσιαστεί ποτέ πριν, γιατί δεν ήταν εύκολο να συγκεντρώσουν τόσες πολλές και τόσο επίλεκτες συμμαχικές μονάδες. [5.63.2] Και όταν έφτασε στην Σπάρτη η είδηση ότι και ο Ορχομενός είχε κυριευτεί, τότε η δυσαρέσκεια μεγάλωσε ακόμα πιο πολύ και, παρασυρμένοι από τον θυμό τους, αποφάσισαν, παρά την συνήθειά τους, να κατεδαφίσουν το σπίτι του Άγι και να του επιβάλουν πρόστιμο εκατό χιλιάδες δραχμές. [5.63.3] Αλλά ο Άγις τους παρακάλεσε θερμά να μην κάνουν τίποτε, λέγοντας ότι στην επόμενη εκστρατεία, θα επανόρθωνε το σφάλμα του με γενναία συμπεριφορά και ότι, αν δεν το κατόρθωνε, τότε ας κάνουν οι Λακεδαιμόνιοι ό,τι θέλουν. [5.63.4] Οι Λακεδαιμόνιοι ανέβαλαν την επιβολή του προστίμου και την κατεδάφιση αλλά, με την αφορμή αυτή, θέσπισαν νόμο πρωτοφανή, που δεν είχε προηγούμενο στην ιστορία τους. Διόρισαν δέκα Σπαρτιάτες συμβούλους του Άγι και όρισαν ότι χωρίς την σύμφωνη γνώμη τους δεν θα μπορούσε να βγει από την πολιτεία με στρατό για εκστρατεία. [5.64.1] Στο μεταξύ έφτασε πληροφορία από τους φίλους στην Τεγέα, ότι αν δεν πάνε εκεί αμέσως, θ᾽ αποστατήσουν οι Τεγεάτες και θα συμμαχήσουν με το Άργος και ότι λίγο έλειψε να συντελεστεί η αποστασία. [5.64.2] Τότε οι Λακεδαιμόνιοι με βία που δεν είχαν δείξει ποτέ πριν, ξεκίνησαν με όλο τον στρατό τους και με τους είλωτες. [5.64.3] Προχώρησαν προς το Ορέσθειον της Μαιναλίας και παράγγειλαν στους Αρκάδες συμμάχους τους να συγκεντρωθούν και να τους ακολουθήσουν ευθύς στην Τεγέα. Οι ίδιοι, όταν έφτασαν στο Ορέσθειον μ᾽ όλον τον στρατό τους, έστειλαν πίσω στην Σπάρτη το έκτο της δύναμής τους, δηλαδή τους γεροντότερους και τους νεότερους στρατιώτες, για να φρουρούν την πολιτεία, και, με τον υπόλοιπο στρατό, έφτασαν στην Τεγέα. Λίγο αργότερα έφτασαν εκεί και οι Αρκάδες σύμμαχοί τους. [5.64.4] Έστειλαν και στην Κόρινθο, στους Βοιωτούς, στους Φωκείς και στους Λοκρούς, παραγγέλλοντάς τους να στείλουν γρήγορα βοήθεια στην Μαντίνεια. Αλλά τα περιθώρια χρόνου ήσαν μικρά και δεν ήταν εύκολο στους συμμάχους αυτούς, αν δεν περίμεναν ο ένας τον άλλον για να συγκεντρωθούν, να διασχίσουν όλοι μαζί τα εχθρικά εδάφη που τους χώριζαν από την Μαντίνεια. Έκαναν όμως όσο μπορούσαν πιο γρήγορα. [5.64.5] Οι Λακεδαιμόνιοι πήραν μαζί τους τούς Αρκάδες συμμάχους που ήσαν εκεί κι έκαναν εισβολή στο έδαφος της Μαντίνειας. Έστησαν στρατόπεδο κοντά στον ναό του Ηρακλή και άρχισαν να καταστρέφουν την γη. [5.65.1] Όταν οι Αργείοι και οι σύμμαχοί τους τους είδαν, έπιασαν μια τοποθεσία δύσκολη και οχυρή και παρατάχτηκαν για μάχη. [5.65.2] Οι Λακεδαιμόνιοι προχώρησαν αμέσως κατά πάνω τους κι έφτασαν σε απόσταση βολής ακοντίου ή πέτρας, αλλά τότε ένας παλαίμαχος, βλέποντας ότι κάνουν επίθεση εναντίον δύσκολης τοποθεσίας, φώναξε του Άγι ότι προσπαθεί να επανορθώσει ένα κακό με άλλο κακό, εννοώντας ότι με την βιαστική αυτή και παράτολμη κίνηση είχε σκοπό να εξαλείψει το σφάλμα του όταν είχε αποχωρήσει από το Άργος. [5.65.3] Ο Άγις, είτε εξαιτίας της φωνής αυτής, είτε επειδή ο ίδιος είχε αλλάξει γνώμη, ξαφνικά απέσυρε τον στρατό του προτού αρχίσει συμπλοκή. [5.65.4] Έφτασε στα σύνορα της Τεγέας κι έκανε έργα για να γυρίσει προς το έδαφος της Μαντίνειας τα νερά τα οποία είναι αιτία πολέμου μεταξύ Τεγέας και Μαντίνειας, επειδή προκαλούν μεγάλες καταστροφές στην περιοχή προς την οποία ρέουν. Με τον τρόπο αυτόν ο Άγις ήθελε να εξαναγκάσει τους Αργείους και τους συμμάχους να κατεβούν, όταν το μάθαιναν, από τον οχυρό λόφο, για να εμποδίσουν τα έργα του κι έτσι να δώσουν μάχη σε ομαλό έδαφος. [5.65.5] Οι Αργείοι πάλι και οι σύμμαχοί τους ξαφνιάστηκαν πολύ με την απότομη υποχώρηση του εχθρού που είχε πλησιάσει τόσο κοντά, και δεν ήξεραν τί να σκεφθούν. Έπειτα, όταν οι Λακεδαιμόνιοι απομακρύνθηκαν και δεν φαίνονταν πια, έμειναν εκεί και δεν τους καταδίωκαν. Άρχισαν πάλι να κατηγορούν τους στρατηγούς τους επειδή και πρωτύτερα, όταν είχαν βάλει σε δύσκολη, τάχα, θέση τους Λακεδαιμονίους κοντά στο Άργος, τους είχαν αφήσει να φύγουν, και τώρα δεν τους καταδίωκε κανείς. Υποχωρούσαν έτσι με την ησυχία τους και τούτο ήταν προδοσία. [5.65.6] Την πρώτη στιγμή οι στρατηγοί ταράχτηκαν, αλλά μετά κατέβασαν τον στρατό από τον λόφο και στρατοπέδευσαν στην πεδιάδα με σκοπό να προχωρήσουν εναντίον του εχθρού. |