Ενότητες
- Νέα Ελληνική (964)
- Μεσαιωνική Ελληνική (507)
- Αρχαία Ελληνική (1042)
- Λεξικά και Λεξικογραφία (170)
- Γλωσσολογία (857)
- Νεοελληνική Λογοτεχνία (3612)
- Διδασκαλία της Ελληνικής (853)
- Πιστοποίηση Ελληνομάθειας (154)
Κατηγορίες
- Νέα για την Πύλη (89)
- Δραστηριότητες του ΚΕΓ (453)
- Ανακοινώσεις (7817)
- Συνέδρια & Ημερίδες (2119)
- Επιστημονικές Δημοσιεύσεις (39)
- Ερευνητικά Προγράμματα (49)
- Ηλεκτρονικές & Έντυπες Εκδόσεις (1134)
- Τύπος (757)
- Απόψεις (38)
Ημερολόγιο
< | Dec 2023 | > | ||||
S | M | T | W | T | F | S |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
31 | ||||||
π.χ. (2006, 2006-10, 2006-10-11) |
Ενημερωτικό Δελτίο
Κανάλι RSS
- Ενσωματώστε το κανάλι Rss (RSS Feed) της Πύλης στην εφαρμογή Rss (RSS Reader) που χρησιμοποιείτε.
28 Dec. 2023
1 item total |
-
Νεοελληνική Λογοτεχνία :: Ανακοινώσεις
Έφυγε από τη ζωή η βραβευμένη λογοτέχνις Μαρία Λαϊνά
Η βραβευμένη λογοτέχνις Μαρία Μαρία Λαϊνά έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 76 ετών. Η Μαρία Λαϊνά είχε εκδώσει εννέα ποιητικές συλλογές, έντεκα θεατρικά, πεζογραφήματα, μια ανθολογία ξένης ποίησης του 20ού αιώνα κ.ά.
Οι εκδόσεις Πατάκη, που εδώ και χρόνια φροντίζουν τα έργα της, ανακοίνωσαν τον θάνατό της, αποχαιρετίζοντάς την ως την «κορυφαία εν ζωή Ελληνίδα ποιήτρια».
Ο χαρακτηρισμός συνοδευόταν από ελάχιστα βιογραφικά στοιχεία («γεννημένη στην Πάτρα το 1947», «είχε τιμηθεί λίγους μήνες πριν, το καλοκαίρι του 2023, με το Μεγάλο Κρατικό Βραβείο Γραμμάτων»), μια λιτότητα απολύτως ταιριαστή, θα έλεγε κανείς, με το ίδιο το έργο της ποιήτριας, που εκτείνεται χρονολογικά σε πάνω από τέσσερις δεκαετίες. Ενδεικτικά, το σκεπτικό για τη βράβευσή της με το Μεγάλο Βραβείο Γραμμάτων υπογράμμιζε μεταξύ άλλων τον «μινιμαλισμό» της ποίησής της, στην οποία η Μαρία Λαϊνά «εξοικονομούσε λέξεις», ενώ τονιζόταν και ο «αφαιρετικός της τρόπος», ο οποίος, «αν και μοιάζει δύσβατος σε πρώτη ανάγνωση, αναδεικνύει το βάθος και τις πτυχώσεις που έχουν όσοι και όσα στη ζωή μας στερούνται ορατότητας και αναγνώρισης».
Στις εννέα ποιητικές συλλογές της βέβαια (το ξεκίνημα έγινε με την «Ενηλικίωση» το 1968), στα έντεκα θεατρικά της και στα πεζογραφήματά της, όπως το πρόσφατο «Τι όμορφη που είναι η ζωή» (χώρια οι κριτικές της, μια ανθολογία ξένης ποίησης του 20ού αιώνα που επιμελήθηκε και οι μεταφράσεις της, ένα σύνολο έργων που συγκέντρωσε πλήθος εγχώριων και διεθνών διακρίσεων), ιδιαίτερη σημασία έχουν από τη μια ο σχεδόν σωματικός χαρακτήρας της γλώσσας και από την άλλη η ικανότητα της ποιήτριας να στοχάζεται σε μια «αυτάρκη ησυχία», ιδιότητες υπαρκτές, αλλά όχι ακριβώς άφθονες στη «γενιά του ’70» στην οποία ανήκε.