Γραφικό

Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας

Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7

Φίλτρα αναζήτησης

 
Συγγραφείς
 
Γένη / Είδη

Λέξη: "ἦ"

Βρέθηκαν 1.472 εμφανίσεις [301 - 350]
ΘΟΥΚ 6.37.2 οὐκ ἂν παντάπασι διαφθαρῆναι, πού γε δὴ ἐν πάσῃ πολεμίᾳ Σικελίᾳ (ξυστήσεται
ΘΟΥΚ 6.72.5 ἑλέσθαι καὶ ὀμόσαι αὐτοῖς τὸ ὅρκιον μὴν ἐάσειν ἄρχειν ὅπῃ ἂν ἐπίστωνται· οὕτω
ΘΟΥΚ 8.27.3 γε ἀνάγκῃ, προτέρᾳ ποι ἐπιχειρεῖν, που δὴ μὴ βιαζομένῃ γε πρὸς αὐθαιρέτους
ΘΟΥΚ 8.33.1 ναυαρχίαν, πολλὰ ἀπειλήσας τοῖς Χίοις μὴν μὴ ἐπιβοηθήσειν, ἤν τι δέωνται.
ΘΟΥΚ 8.75.2 αὐτοὺς τοὺς ἐκ τῆς ὀλιγαρχίας μάλιστα, μὴν δημοκρατήσεσθαί τε καὶ ὁμονοήσειν
ΘΟΥΚ 8.81.3 ὡς Τισσαφέρνης αὐτῷ ὑπεδέξατο μήν, ἕως ἄν τι τῶν ἑαυτοῦ λείπηται, ἢν
ΙΣΟΚΡ 10.40 συνελθόντες πίστεις ἔδοσαν ἀλλήλοις μὴν βοηθήσειν, εἴ τις ἀποστεροίη τὸν
ΙΣΟΚΡ 4.138 ὢν χαλεπὸς ἔσται προσπολεμεῖν, που σφόδρα χρὴ δεδιέναι τὸν καιρὸν ἐκεῖνον
ΙΣΟΚΡ Επιστ 2.15 τοῖς λόγοις ὅτι ἂν βουληθῶσιν, πού σέ γε προσήκει τὸν πλεῖστ᾽ ἂν ἔργῳ
ΚΑΛΛ Υμν 1.22 ἐπεὶ τημόσδε, Ῥέη ὅτ᾽ ἐλύσατο μίτρην, | πολλὰς ἐφύπερθε σαρωνίδας ὑγρὸς Ἰάων
ΚΑΛΛ Υμν 2.85 χθιζὸν περιβόσκεται ἄνθρακα τέφρη. | ῥ᾽ ἐχάρη μέγα Φοῖβος, ὅτε ζωστῆρες Ἐνυοῦς
ΚΑΛΛ Υμν 3.177 τέμνοιεν ὑπ᾽ ἀλλοτρίῳ ἀροτῆρι. | γάρ κεν γυιαί τε καὶ αὐχένα κεκμηυῖαι | κόπρον
ΚΑΛΛ Υμν 3.233 ἀμφ᾽ Ἑλένῃ Ῥαμνουσίδι θυμωθεῖσαι. | μέν τοι Προῖτός γε δύω ἐκαθίσσατο νηούς,
ΚΑΛΛ Υμν 4.2 ἀείσεις | Δῆλον, Ἀπόλλωνος κουροτρόφον; μὲν ἅπασαι | Κυκλάδες, αἳ νήσων ἱερώταται
ΚΑΛΛ Υμν 4.83 Ἑλικῶνος. ἐμαὶ θεαί, εἴπατε, Μοῦσαι, | ῥ᾽ ἐτεὸν ἐγένοντο τότε δρύες ἡνίκα Νύμφαι;
ΚΑΛΛ Υμν 4.114 οὐ μὴν ἵππον ἀέθλιον ἀμφιβέβηκας. | ῥά τοι ὧδ᾽ αἰεὶ ταχινοὶ πόδες, ἢ ἐπ᾽ ἐμεῖο
ΚΑΛΛ Υμν 4.127 με ῥεῖα | βυσσόθεν ἐξερύσειε. τί μήσομαι; ἀπολέσθαι | ἡδύ τί τοι Πηνειόν; ἴτω
ΚΑΛΛ Υμν 4.153 χάριτος δέ τοι ἔσσετ᾽ ἀμοιβή.» | καὶ πολλὰ πάροιθεν ἐπεὶ κάμεν, ἔστιχε νήσους
ΚΑΛΛ Υμν 4.228 οἳ σεῖο πέδον πατέουσιν ἐφετμήν.» | καὶ ὑπὸ χρύσειον ἐδέθλιον ἷζε κύων ὥς
ΚΑΛΛ Υμν 4.296 ἐγένοντο, καὶ ἀκλεὲς οὔποτ᾽ ἐκεῖναι. | τοι Δηλιάδες μέν, ὅτ᾽ εὐηχὴς ὑμέναιος
ΚΑΛΛ Υμν 5.91 ὢ ὄρος, ὢ Ἑλικὼν οὐκέτι μοι παριτέ, | μεγάλ᾽ ἀντ᾽ ὀλίγων ἐπράξαο· δόρκας ὀλέσσας
ΚΑΛΛ Υμν 5.122 ἐπεὶ θησῶ νιν ἀοίδιμον ἐσσομένοισιν, | μέγα τῶν ἄλλων δή τι περισσότερον.
ΛΟΥΚ Αλιευς 14 καὶ τίνα τοῦτον συλλαβόντες ἄγετε; που τυμβωρύχος τις ἢ ἀνδροφόνος ἢ
ΛΟΥΚ Αλιευς 45 ἐν τῇ τροπῇ. φέρ᾽ ἴδω τί καὶ ἔχει· που θέρμους ἢ βιβλίον ἢ ἄρτους τῶν
ΛΟΥΚ Αλιευς 47 πόλιν. τί ταῦτα, ὦ Παρρησιάδη, ποιεῖς; που τοὺς λίθους ἁλιεύσειν διέγνωκας
ΛΟΥΚ Αλιευς 51 ἐχίνων δυσληπτοτέρους. που σαγήνης ἐπ᾽ αὐτοὺς δεήσει;
ΛΟΥΚ Κατ 19 ΚΥΝΙΣΚΟΣ
| καὶ ὑποκελεῦσαι δεήσει;
ΛΟΥΚ Κατ 22 τι καὶ ἀπειλητικὸν προσβλέπουσα. ἄρα που Ἐρινύς ἐστιν;
ΛΟΥΚ Μεν Οὗτος, ἀλλ᾽ παραπαίεις· οὐ γὰρ ἂν οὕτως ἐμμέτρως ἐρραψῴδεις πρὸς ἄνδρας
ΛΟΥΚ ΝΔιαλ 22.9 ὦ βέλτιστε, καὶ ταῦτα γέρων ἀφιγμένος; που βασιλεύς τις ἦσθα;
ΛΟΥΚ Συμπ 9 ‹τοῦ› πάνυ καταπεφρόνηκας. Ἐγέλασα, δ᾽ ὃς ὁ Ζηνόθεμις, Ἐπικούρειον ἱερέα, καὶ
ΛΟΥΚ Συμπ 21 ΦΙΛΩΝ
| που, ὦ Λυκῖνε, τῆς νύμφης ἐγκώμιον ἢ ἐπιθαλάμιον, οἷα πολλὰ ποιοῦσιν;
ΛΟΥΚ Συμπ 32 οὐ μαστροπὸς ἐγὼ τῆς ἐμαυτοῦ γυναικός, δ᾽ ὃς ὁ Κλεόδημος, ὥσπερ σύ, οὐδὲ τοῦ
ΛΟΥΚ Συμπ 37 τοὺς ἄλλους ἀξιοῦντες. Οὔκ, ἀλλὰ σύ, δ᾽ ὃς ὁ Ζηνόθεμις, εἰπέ, ὦ Κλεόδημε,
ΛΟΥΚ Τιμ 7 ἐπικεκυφώς· λάλος ἅνθρωπος καὶ θρασύς. που φιλόσοφός ἐστιν· οὐ γὰρ ἂν οὕτως
ΛΟΥΚ Τιμ 23 ἢ κόλαξι παραδοὺς ἑαυτὸν ὀμνύουσιν, μὴν εὐμορφότερον μὲν Νιρέως εἶναι αὐτόν,
ΛΟΥΚ Τιμ 41 Ἑρμῆ κερδῷε, πόθεν τοσοῦτον χρυσίον; που ὄναρ ταῦτά ἐστι; δέδια γοῦν μὴ
ΛΥΣ 1.17 μου εἰς τὴν γνώμην εἰσῄει, καὶ μεστὸς ὑποψίας, ἐνθυμούμενος μὲν ὡς ἀπεκλῄσθην
ΛΥΣ 1.17 εἰς τὴν γνώμην εἰσῄει, καὶ μεστὸς ὑποψίας.
ΛΥΣ 1.45 ἡμῖν γεγονέναι, ὥστε οὐδὲ ἑορακὼς τὸν ἄνθρωπον πώποτε πλὴν ἐν ἐκείνῃ τῇ
ΛΥΣ 1.45 εἰ μὴ τὸ μέγιστον τῶν ἀδικημάτων ὑπ᾽ αὐτοῦ ἠδικημένος;
ΛΥΣ 12.35 κακῶς πεπονθότες λαβόντες ἀφήσουσιν, που σφᾶς ‹γ᾽› αὐτοὺς ἡγήσονται
ΛΥΣ 12.88 αὐτοῖς δὲ τοῖς τὴν πόλιν ἀπολέσασιν — ἦ που ἐπ᾽ ἐκφορὰν πολλοὶ ἥξουσιν, ὁπότε
ΛΥΣ 16.8 ἔτι δέ, ὦ βουλή, εἴπερ ἵππευσα, οὐκ ἂν ἔξαρνος ὡς δεινόν τι πεποιηκώς, ἀλλ᾽
ΛΥΣ 30.17 ἔπειτα εἰ ταῦτα νομίζεις δεινά, που σφόδρα ἐκείνους ἡγεῖ ἀδικεῖν, οἳ τὰ ἐκ
ΛΥΣ 7.8 χρόνου γεωργοῦντας τῆς αἰτίας ἀφίετε, που χρὴ τούς γ᾽ ἐν τῇ εἰρήνῃ πριαμένους
ΛΥΣ 7.16 πῶς δ᾽ οὐκ ἂν ἀθλιώτατος ἀνθρώπων ἁπάντων, εἰ τοὺς ἐμαυτοῦ θεράποντας μηκέτι
ΛΥΣ 7.20 ὑπέλιπες, αὐτὸς δέ, εἰ μέν σοι ἐχθρὸς ,ἐν τούτῳ τῷ τρόπῳ ἦσθα ἄν με
ΛΥΣ 7.28 πάντων ἀνθρώπων ἐμαυτῷ κακονούστατος ,ὑμῶν οὕτως ἐπιμελομένων ἐκ τούτου τὴν
ΜΕΝ Δυσκ 53 ἐρῶν ἀπῆλθες εὐθύς; εὐθύς. ὡς ταχύ. | τοῦτ᾽ ἐβεβούλευσ᾽ ἐξιών, ἐρᾶν τινος;