Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας
Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7
Λέξη: "χαίρετε"
- ΑΙΣΧ Ευμ 996 ‹χαίρετε,› χαίρετ᾽ ἐν αἰσιμίαισι πλούτου. | χαίρετ᾽ ἀστικὸς λεώς,
- ΑΙΣΧ Ευμ 1003 ὄντας ἅζεται πατήρ. | χαίρετε χὐμεῖς· προτέραν δ᾽ ἐμὲ χρὴ | στείχειν θαλάμους
- ΑΙΣΧ Ευμ 1014 ἀγαθὴ διάνοια πολίταις. | χαίρετε, χαίρετε δ᾽ αὖθις, ἐπεὶ διπλοίζω, | πάντες οἱ
- ΑΙΣΧ Ευμ 1014 ἀγαθὴ διάνοια πολίταις. | χαίρετε, χαίρετε δ᾽ αὖθις, ἐπεὶ διπλοίζω, | πάντες οἱ
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ειρ 149 ἐμοὶ μελήσει ταῦτά γ᾽. ἀλλὰ χαίρετε. | ὑμεῖς δέ γ᾽, ὑπὲρ ὧν τοὺς πόνους ἐγὼ
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ειρ 338 ἀλλ᾽ ὅταν λάβωμεν αὐτήν, τηνικαῦτα χαίρετε | καὶ βοᾶτε καὶ γελᾶτ᾽· ἤ-
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ειρ 1357 Ὑμήν, Ὑμέναι᾽, ὤ. | ὦ χαίρετε χαίρετ᾽ ἄν- | δρες· κἂν ξυνέπησθέ μοι,
- ΑΡΙΣΤΟΦ Λυσιστ 1075 ἄνδρες Λάκωνες, πρῶτα μέν μοι χαίρετε, | εἶτ᾽ εἴπαθ᾽ ἡμῖν πῶς ἔχοντες ἥκετε.
- ΑΡΙΣΤΟΦ Νεφ 356 ὁρᾷς, διὰ τοῦτ᾽ ἐγένοντο γυναῖκες. | χαίρετε τοίνυν, ὦ δέσποιναι· καὶ νῦν, εἴπερ τινὶ κἄλλῳ,
- ΕΥΡ Ηλ 1335 ὦ χαῖρε, πόλις· | χαίρετε δ᾽ ὑμεῖς πολλά, πολίτιδες. | ὦ πιστοτάτη, στείχεις ἤδη;
- ΕΥΡ Ηλ 1357 θεὸς ὢν θνητοῖς ἀγορεύω. | χαίρετε· χαίρειν δ᾽ ὅστις δύναται | καὶ ξυντυχίαι μή
- ΗΣ Ασπ 327 θαρσύνουσ᾽ ἔπεα πτερόεντα προσηύδα· | «Χαίρετε, Λυγκῆος γενεὴ τηλεκλειτοῖο· | νῦν
- ΗΣ Θεογ 104 ταχέως δὲ παρέτραπε δῶρα θεάων. | χαίρετε τέκνα Διός, δότε δ᾽ ἱμερόεσσαν ἀοιδήν·
- ΘΕΟΚΡ Ειδ 1.144 κεν ἀμέλξας | σπείσω ταῖς Μοίσαις. ὦ χαίρετε πολλάκι, Μοῖσαι, | χαίρετ᾽· ἐγὼ δ᾽
- ΘΕΟΚΡ Ειδ 2.165 χαῖρε, Σελαναία λιπαρόθρονε, χαίρετε δ᾽ ἄλλοι | ἀστέρες, εὐκάλοιο κατ᾽ ἄντυγα
- ΘΕΟΚΡ Ειδ 9.28 κόχλῳ. | Βουκολικαὶ Μοῖσαι, μάλα χαίρετε, φαίνετε δ᾽ ᾠδάν | τάν ποκ᾽ ἐγὼ τήνοισι
- ΘΟΥΚ 3.104.5 ἱλήκοι μὲν Ἀπόλλων Ἀρτέμιδι ξύν, | χαίρετε δ᾽ ὑμεῖς πᾶσαι. ἐμεῖο δὲ καὶ μετόπισθε
- ΛΟΥΚ Αλιευς 52 Ἔσται ταῦτα, ὦ Φιλοσοφία. χαίρετε,ὦ βέλτιστοι ἀνδρῶν. ἡμεῖς δὲ κατίωμεν, ὦ
- ΛΟΥΚ ΔΚατ 10 ΠΑΝ
| Χαίρετε, ὦ Ἑρμῆ καὶ Δίκη. - ΟΜ Ιλ 1.334 ὁ ἔγνω ᾗσιν ἐνὶ φρεσὶ φώνησέν τε· | «χαίρετε, κήρυκες, Διὸς ἄγγελοι ἠδὲ καὶ ἀνδρῶν,
- ΟΜ Οδ 13.39 πέμπετέ με σπείσαντες ἀπήμονα, χαίρετε δ᾽ αὐτοί· | ἤδη γὰρ τετέλεσται ἅ μοι φίλος
- ΠΛ Συμπ 212e πάνυ πολλάς, καὶ εἰπεῖν· Ἄνδρες, χαίρετε·μεθύοντα ἄνδρα πάνυ σφόδρα δέξεσθε
