Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας
Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7
Λέξη: "θάνω"
- ΕΥΡ Αλκ 363 ἀλλ᾽ οὖν ἐκεῖσε προσδόκα μ᾽, ὅταν θάνω, | καὶ δῶμ᾽ ἑτοίμαζ᾽, ὡς συνοικήσουσά μοι.
- ΕΥΡ Εκ 550 ἐλευθέραν δέ μ᾽, ὡς ἐλευθέρα θάνω, | πρὸς θεῶν, μεθέντες κτείνατ᾽· ἐν νεκροῖσι γὰρ
- ΕΥΡ Ηρακλ 320 ἐγὼ δὲ καὶ ζῶν καὶ θανών, ὅταν θάνω, | πολλῶι σ᾽ ἐπαίνωι Θησέως, ὦ τᾶν, πέλας
- ΕΥΡ Ηρακλ 559 τοὐμοῦ μετασχεῖν, ἀλλ᾽ ἐλευθέρως θάνω, | ἔπου δέ, πρέσβυ· σῆι γὰρ ἐνθανεῖν χερὶ
- ΕΥΡ ΗρΜαιν 1384 ἐχθροῖς ἐμαυτὸν ὑποβαλὼν αἰσχρῶς θάνω; | οὐ λειπτέον τάδ᾽, ἀθλίως δὲ σωστέον.
- ΕΥΡ ΙΤαυ 625 τάφος δὲ ποῖος δέξεταί μ᾽, ὅταν θάνω; | πῦρ ἱερὸν ἔνδον χάσμα τ᾽ εὐρωπὸν πέτρας.
- ΕΥΡ Τρ 904 ἀμείψασθαι λόγῳ, | ὡς οὐ δικαίως, ἢν θάνω, θανούμεθα; | οὐκ ἐς λόγους ἐλήλυθ᾽, ἀλλά
- ΟΜ Ιλ 11.455 πυκνὰ βαλόντες. | αὐτὰρ ἔμ᾽, εἴ κε θάνω, κτεριοῦσί γε δῖοι Ἀχαιοί.» | Ὣς εἰπὼν
- ΟΜ Ιλ 18.121 ὁμοίη μοῖρα τέτυκται, | κείσομ᾽ ἐπεί κε θάνω· νῦν δὲ κλέος ἐσθλὸν ἀροίμην, | καί
- ΣΟΦ Αι 468 καὶ δρῶν τι χρηστόν, εἶτα λοίσθιον θάνω; | ἀλλ᾽ ὧδέ γ᾽ Ἀτρείδας ἂν εὐφράναιμί που.
- ΣΟΦ ΟΚ 582 γὰρ ἡ σὴ προσφορὰ δηλώσεται; | ὅταν θάνω ᾽γὼ καὶ σύ μου ταφεὺς γένῃ. | τὰ λοίσθι᾽
- ΣΟΦ ΟΚ 1040 αὐτοῦ μίμνε, πιστωθεὶς ὅτι, | ἢν μὴ θάνω ᾽γὼ πρόσθεν, οὐχὶ παύσομαι | πρὶν ἄν σε
- ΣΟΦ ΟΤ 1454 ἵν᾽ ἐξ ἐκείνων, οἵ μ᾽ ἀπωλλύτην, θάνω. | καίτοι τοσοῦτόν γ᾽ οἶδα, μήτε μ᾽ ἂν
- ΣΟΦ Τραχ 802 γῆς | πόρθμευσον ὡς τάχιστα, μηδ᾽ αὐτοῦ θάνω. | τοσαῦτ᾽ ἐπισκήψαντος, ἐν μέσῳ σκάφει
