Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας
Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7
Λέξη: "ὅστις"
- ΑΙΣΧ Αγ 160 Ζεύς, ὅστις ποτ᾽ ἐστίν, εἰ τόδ᾽ αὐ- 160 | τῷ φίλον κεκλημένῳ,
- ΑΙΣΧ Αγ 168 χρὴ βαλεῖν ἐτητύμως. | οὐδ᾽ ὅστις πάροιθεν ἦν μέγας, | παμμάχῳ θράσει βρύων,
- ΑΙΣΧ Αγ 501 γὰρ πρὸς εὖ φανεῖσι προσθήκη πέλοι. | — ὅστις τάδ᾽ ἄλλως τῇδ᾽ ἐπεύχεται πόλει,
- ΑΙΣΧ Αγ 795 ἀγέλαστα πρόσωπα βιαζόμενοι | ὅστις δ᾽ ἀγαθὸς προβατογνώμων, | οὐκ ἔστι λαθεῖν
- ΑΙΣΧ Επτ 2 Κάδμου πολῖται, χρὴ λέγειν τὰ καίρια | ὅστις φυλάσσει πρᾶγος ἐν πρύμνῃ πόλεως
- ΑΙΣΧ Επτ 65 χερσαῖον στρατοῦ· | καὶ τῶνδε καιρὸν ὅστις ὤκιστος λαβέ· | κἀγὼ τὰ λοιπὰ πιστὸν
- ΑΙΣΧ Επτ 394 ἵππος χαλινῶν ὣς κατασθμαίνων μένει, | ὅστις βοὴν σάλπιγγος ὁρμαίνει κλύων. | τίν᾽
- ΑΙΣΧ Επτ 492 σηματουργὸς δ᾽ οὔ τις εὐτελὴς ἄρ᾽ ἦν | ὅστις τόδ᾽ ἔργον ὤπασεν πρὸς ἀσπίδι,
- ΑΙΣΧ Ευμ 316 ἀσινὴς δ᾽ αἰῶνα διοιχνεῖ· | ὅστις δ᾽ ἀλιτὼν ὥσπερ ὅδ᾽ ἁνὴρ | χεῖρας φονίας
- ΑΙΣΧ Περ 507 δ᾽ ἐπ᾽ ἀλλήλοισιν· εὐτυχὴς δέ τοι | ὅστις τάχιστα πνεῦμ᾽ ἀπέρρηξεν βίου. | ὅσοι δὲ
- ΑΙΣΧ Περ 598 φίλοι, κακῶν μὲν ὅστις ἔμπειρος κυρεῖ, | ἐπίσταται βροτοῖσιν ὡς, ὅταν κλύδων
- ΑΙΣΧ Περ 745 τάδ᾽ οὐ κατειδὼς ἤνυσεν νέῳ θράσει· | ὅστις Ἑλλήσποντον ἱρὸν δοῦλον ὣς δεσμώμασιν
- ΑΙΣΧ Περ 833 φίλη, | ἐλθοῦσ᾽ ἐς οἴκους κόσμον ὅστις εὐπρεπὴς | λαβοῦσ᾽ ὑπαντίαζε παιδί. † πάντα
- ΑΙΣΧ Πρ 35 φρένες· | ἅπας δὲ τραχὺς ὅστις ἂν νέον κρατῇ.
- ΑΙΣΧ Πρ 38 τὸν θεοῖς ἔχθιστον οὐ στυγεῖς θεόν, | ὅστις τὸ σὸν θνητοῖσι προὔδωκεν γέρας; | τὸ
- ΑΙΣΧ Πρ 243 τοι κἀκ πέτρας εἰργασμένος | ὅστις, Προμηθεῦ, σοῖσιν οὐ συνασχαλᾷ | μόχθοις· ἐγὼ
- ΑΙΣΧ Πρ 263 δ᾽ ἔκλυσιν ζήτει τινά. | ἐλαφρὸν ὅστις πημάτων ἔξω πόδα | ἔχει παραινεῖν νουθετεῖν
- ΑΙΣΧ Πρ 618 πᾶν γὰρ ἂν πύθοιό μου. | σήμηνον ὅστις ἐν φάραγγί σ᾽ ὤχμασεν. | βούλευμα μὲν τὸ
- ΑΙΣΧ Χο 121 δικηφόρον λέγεις; | ἁπλωστὶ φράζουσ᾽, ὅστις ἀνταποκτενεῖ. | καὶ ταῦτά μοὐστὶν
- ΑΙΣΧ Χο 172 παρὰ νεωτέρας μάθω; | οὐκ ἔστιν ὅστις πλὴν ἐμοῦ κείραιτό νιν. | ἐχθροὶ γὰρ οἷς
- ΑΙΣΧ Χο 602 κνωδάλων τε καὶ βροτῶν. | ἴστω δ᾽ ὅστις οὐχ ὑπόπτερος | φροντίσιν † δαεὶς
- ΑΙΣΧΙΝ 3.59 οὐδείς ἐστιν οὕτω δύσκολος τὴν φύσιν ὅστις οὐκ ἀπέρχεται τοῦτο ὁμολογήσας καὶ
- ΑΙΣΧΙΝ 3.60 Φιλίππου συστὰς μετὰ Φιλοκράτους, — ὅστις οὕτω διάκειται, μήτ᾽ ἀπογνώτω μηδὲν
- ΑΙΣΧΙΝ 3.78 οὐκ ἂν γένοιτο δημοσίᾳ χρηστός, οὐδ᾽ ὅστις ἐστὶν οἴκοι φαῦλος, οὐδέποτ᾽ ἦν ἐν
- ΑΙΣΧΙΝ 3.162 Οὗτος, ὡς ἐγὼ ἀκούω, ἠγνοημένος ὅστις ποτ᾽ ἐστὶ καὶ πῶς βεβιωκώς, τὸν
- ΑΙΣΧΙΝ 3.198 Ὅστις μὲν οὖν ἐν τῇ τιμήσει τὴν ψῆφον αἰτεῖ, τὴν ὀργὴν τὴν ὑμετέραν
- ΑΙΣΧΙΝ 3.198 τὴν ὀργὴν τὴν ὑμετέραν παραιτεῖται· ὅστις δ᾽ ἐν τῷ πρώτῳ λόγῳ τὴν ψῆφον αἰτεῖ,
- ΑΙΣΧΙΝ 3.225 μέλλει τίς ἂν εἴη τοιοῦτος ἰατρός, ὅστις τῷ νοσοῦντι μεταξὺ μὲν ἀσθενοῦντι
- ΑΙΣΧΙΝ 3.226 τίς ἂν εἴη δημαγωγὸς τοιοῦτος ὅστις τὸν μὲν δῆμον θωπεῦσαι δύναιτο, τοὺς δὲ
- ΑΙΣΩΠ Μυθ 47.1 ἁρμόττει πρὸς ἄνδρα χρεωφειλέτην, ὅστις ἑτοίμως τὰ ἀλλότρια λαμβάνων, ὅταν
- ΑΙΣΩΠ Μυθ 130.1 μέλλων ἔφη· «ἀλλ᾽ ἔγωγε δείλαιος, ὅστις τοιοῦτον ἕρμαιον εὗρον, ἐξ οὗ καὶ
- ΑΙΣΩΠ Μυθ 133.1 πρὸς ἑαυτόν· «ἀλλ᾽ ἔγωγε δείλαιος, ὅστις τὴν παρὰ ἀνθρώπων δουλείαν μὴ
- ΑΝΤΙΣΘ Αι 6 ὅστις γε μαστιγοῦν παρεῖχε τοῖς δούλοις καὶ τύπτειν ξύλοις τὰ νῶτα καὶ πυγμαῖς
- ΑΝΤΙΣΘ Οδ 3 κρίνεις. σὺ γὰρ οὐδὲν οἶσθα, ὅστις τὸν ἄνδρα τὸν ἀνασώσαντα τὸ ἄγαλμα τῆς θεοῦ,
- ΑΝΤΙΣΘ Οδ 7 τε καὶ δεδιότα τὸν θάνατον μάλιστα· ὅστις γε πρῶτον ὅπλα ἔχεις ἄρρηκτα καὶ
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1148a διὸ μᾶλλον ἀκόλαστον ἂν εἴποιμεν ὅστις μὴ ἐπιθυμῶν ἢ ἠρέμα διώκει τὰς ὑπερβολὰς
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1148a καὶ φεύγει μετρίας λύπας, ἢ τοῦτον ὅστις διὰ τὸ ἐπιθυμεῖν σφόδρα· τί γὰρ ἂν
- ΑΡΙΣΤ Ποιητ 1449b τὰ δὲ ἴδια τῆς τραγῳδίας· διόπερ ὅστις περὶ τραγῳδίας οἶδε σπουδαίας καὶ
- ΑΡΙΣΤ Ρητ 1361b ὅτι ἔστιν ὁ τοιοῦτος φίλος ὅστις ἃ οἴεται ἀγαθὰ εἶναι ἐκείνῳ, πρακτικός ἐστιν
- ΑΡΙΣΤ Ρητ 1370b τε καὶ ἄλγεσι τέρπεται ἀνὴρ | μνημένος ὅστις πολλὰ πάθῃ καὶ πολλὰ ἐόργῃ· | τούτου
- ΑΡΙΣΤ Ρητ 1376b ὁ νόμος συνθήκη τίς ἐστιν, ὥστε ὅστις ἀπιστεῖ ἢ ἀναιρεῖ συνθήκην τοὺς νόμους
- ΑΡΙΣΤ Ρητ 1394a γνῶμαί εἰσιν, οἷον | χρὴ δ᾽ οὔ ποθ᾽ ὅστις ἀρτίφρων πέφυκ᾽ ἀνήρ | παῖδας περισσῶς
- ΑΡΙΣΤ Ρητ 1394b καὶ τὸ | οὐκ ἔστιν ὅστις πάντ᾽ ἀνὴρ εὐδαιμονεῖ, | καὶ τὸ
- ΑΡΙΣΤ Ρητ 1394b καὶ τὸ
| οὐκ ἔστιν ἀνδρῶν ὅστις ἔστ᾽ ἐλεύθερος γνώμη, | πρὸς δὲ τῷ ἐχομένῳ - ΑΡΙΣΤ Ρητ 1394b ἐπιβλέψασιν, οἷον | οὐδεὶς ἐραστὴς ὅστις οὐκ ἀεὶ φιλεῖ. | τῶν δὲ μετ᾽ ἐπιλόγου αἱ
- ΑΡΙΣΤ Ρητ 1394b μέρος εἰσίν, ὥσπερ | χρὴ δ᾽ οὔ ποθ᾽ ὅστις ἀρτίφρων, | αἱ δ᾽ ἐνθυμηματικαὶ μέν, οὐκ
- ΑΡΙΣΤ Ρητ 1398a «ἆρα θεὸς ἢ θεοῦ ἔργον; καίτοι ὅστις οἴεται θεοῦ ἔργον εἶναι, τοῦτον ἀνάγκη
- ΑΡΙΣΤ Ρητ 1419a τι, φήσαντος δὲ «ἔστιν οὖν», ἔφη, «ὅστις θεῶν μὲν παῖδας οἴεται εἶναι, θεοὺς δὲ
- ΑΡΙΣΤΟΦ Βατρ 39 ἐπάταξεν; ὡς κενταυρικῶς | ἐνήλαθ᾽ ὅστις. εἰπέ μοι, τουτὶ τί ἦν; | ὁ παῖς. τί
- ΑΡΙΣΤΟΦ Βατρ 97 ποιητὴν ἂν οὐχ εὕροις ἔτι | ζητῶν ἄν, ὅστις ῥῆμα γενναῖον λάκοι. | πῶς γόνιμον; ὡδὶ
