Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας
Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7
Λέξη: "ἴτε"
- ΑΙΣΧ Επτ 109 ἔθου. | — θεοὶ πολιάοχοι χθονὸς ἴτ᾽, ἴτε, πάντες. | ἴδετε παρθένων
- ΑΙΣΧ Ευμ 1006 πρὸς φῶς ἱερὸν | τῶνδε προπομπῶν. ἴτε καὶ σφαγίων | τῶνδ᾽ ὑπὸ σεμνῶν κατὰ γῆς
- ΑΙΣΧ Ευμ 1041 δὲ καὶ εὐθύφρονες γᾷ 1040 | δεῦρ᾽ ἴτε, Σεμναὶ ‹θεαί›, πυριδάπτῳ | λαμπάδι
- ΑΙΣΧ Ικ 1018 ἴτε μὰν ἀστυάνακτας | μάκαρας θεοὺς γανάοντες
- ΑΙΣΧ Περ 402 πολλὴν βοήν· "Ὦ παῖδες Ἑλλήνων, ἴτε, | ἐλευθεροῦτε πατρίδ᾽, ἐλευθεροῦτε δὲ
- ΑΡΙΣΤΟΦ Βατρ 1368 τὸ γὰρ βάρος νὼ βασανιεῖ τῶν ῥημάτων. | ἴτε δεῦρό νυν, εἴπερ γε δεῖ καὶ τοῦτό με,
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ειρ 79 τῃδὶ διακύψας ὄψομαι. | οἴμοι τάλας· ἴτε δεῦρο δεῦρ᾽, ὦ γείτονες· | ὁ δεσπότης γάρ
- ΑΡΙΣΤΟΦ Λυσιστ 829 ἰοὺ ἰού, γυναῖκες, ἴτε δεῦρ᾽ ὡς ἐμὲ | ταχέως. τί δ᾽ ἐστίν; εἰπέ μοι, τίς ἡ βοή;
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ορν 252 φῦλα μετ᾽ ἀλκυόνεσσι ποτῆται, | δεῦρ᾽ ἴτε πευσόμενοι τὰ νεώτερα· | πάντα γὰρ ἐνθάδε
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ορν 1690 ὀπτῶ τὰ κρέα ταυτὶ μένων; ὑμεῖς δ᾽ ἴτε. | ὀπτᾷς τὰ κρέα; πολλήν γε τενθείαν
- ΑΡΙΣΤΟΦ Σφ 1009 ἀλλ᾽ ἴτε χαίροντες ὅποι βούλεσθ᾽. | ὑμεῖς δὲ τέως, ὦ μυριάδες
- ΕΥΡ Βακχ 83 Διόνυσον θεραπεύει. | ἴτε βάκχαι, ἴτε βάκχαι, | Βρόμιον παῖδα θεὸν θεοῦ
- ΕΥΡ Βακχ 83 Διόνυσον θεραπεύει. | ἴτε βάκχαι, ἴτε βάκχαι, | Βρόμιον παῖδα θεὸν θεοῦ
- ΕΥΡ Βακχ 152 δ᾽ ἐπ᾽ εὐάσμασιν ἐπιβρέμει τοιάδ᾽·† | Ὦ ἴτε βάκχαι, | ὦ ἴτε βάκχαι,
- ΕΥΡ Βακχ 153 Ὦ ἴτε βάκχαι, | ὦ ἴτε βάκχαι, | Τμώλου χρυσορόου χλιδά,
- ΕΥΡ Βακχ 977 ἴτε θοαὶ Λύσσας κύνες, ἴτ᾽ εἰς ὄρος, | θίασον ἔνθ᾽ ἔχουσι Κάδμου κόραι·
- ΕΥΡ Εκ 1093 βοὰν βοὰν ἀυτῶ, βοάν· | ὦ ἴτε· μόλετε πρὸς θεῶν. | κλύει τις ἢ οὐδεὶς ἀρκέσει; τί
- ΕΥΡ Εκ 1293 ἔχοντ᾽ ἴδοιμεν τῶνδ᾽ ἀφειμένοι πόνων. | ἴτε πρὸς λιμένας σκηνάς τε, φίλαι, | τῶν
- ΕΥΡ Ελ 1342 Βᾶτε, σεμναὶ Χάριτες, | ἴτε, τὰν περὶ παρθένωι | Δηὼ θυμωσαμέναν
- ΕΥΡ Μηδ 105 φρενὸς αὐθάδους. | ἴτε νυν, χωρεῖθ᾽ ὡς τάχος εἴσω. | δῆλον ἀπ᾽ ἀρχῆς ἐξαιρόμενον
- ΘΕΟΚΡ Ειδ 1.127 ἀγητόν. | λήγετε βουκολικᾶς, Μοῖσαι, ἴτε λήγετ᾽ ἀοιδᾶς. | ἔνθ᾽, ὦναξ, καὶ τάνδε
- ΘΕΟΚΡ Ειδ 1.131 ποτίσδων. | λήγετε βουκολικᾶς, Μοῖσαι, ἴτε λήγετ᾽ ἀοιδᾶς. | νῦν ἴα μὲν φορέοιτε
- ΘΕΟΚΡ Ειδ 1.137 λήγετε βουκολικᾶς, Μοῖσαι, ἴτε λήγετ᾽ ἀοιδᾶς.
- ΘΕΟΚΡ Ειδ 1.142 ἀπεχθῆ. | λήγετε βουκολικᾶς, Μοῖσαι, ἴτε λήγετ᾽ ἀοιδᾶς. | καὶ τὺ δίδου τὰν αἶγα τό
- ΘΟΥΚ 1.40.3 ἐνσπόνδων πολέμιοι· ἀνάγκη γάρ, εἰ ἴτε μετ᾽ αὐτῶν, καὶ ἀμύνεσθαι μὴ ἄνευ ὑμῶν
- ΛΥΣ 7.10 καὶ Πρωτέας ἐμισθώσατο. Καί μοι δεῦρ᾽ ἴτε,μάρτυρες.
- ΞΕΝ Ελλ 5.1.32 ὅτι οὐκ ἐπεσταλμένα σφίσι ταῦτ᾽ εἴη. Ἴτε νυν, ἔφη ὁ Ἀγησίλαος, καὶ ἐρωτᾶτε·
- ΠΙΝΔ Πυθ 11.3 ποντιᾶν ὁμοθάλαμε Νηρηΐδων, | ἴτε σὺν Ἡρακλέος ἀριστογόνῳ | ματρὶ πὰρ Μελίαν
- ΣΟΦ ΟΚ 248 γὰρ ὡς θεῷ | κείμεθα τλάμονες· ἀλλ᾽ ἴτε, νεύσατε | τὰν ἀδόκητον χάριν,
