Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας
Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7
Λέξη: "σαφῶς"
- ΑΙΣΧ Αγ 1636 τὸ γὰρ δολῶσαι πρὸς γυναικὸς ἦν σαφῶς, | ἐγὼ δ᾽ ὕποπτος ἐχθρὸς ἦ παλαιγενής.
- ΑΙΣΧ Περ 519 ὄψις ἐμφανὴς ἐνυπνίων, | ὡς κάρτα μοι σαφῶς ἐδήλωσας κακά. | ὑμεῖς δὲ φαύλως αὔτ᾽
- ΑΙΣΧ Περ 784 τὰς ἐμὰς ἐπιστολάς· | εὖ γὰρ σαφῶς τόδ᾽ ἴστ᾽, ἐμοὶ ξυνήλικες, | ἅπαντες ἡμεῖς, οἳ
- ΑΙΣΧ Πρ 387 ἐμὸν δοκήσει τἀμπλάκημ᾽ εἶναι τόδε. | σαφῶς μ᾽ ἐς οἶκον σὸς λόγος στέλλει πάλιν.
- ΑΙΣΧ Πρ 664 τέλος δ᾽ ἐναργὴς βάξις ἦλθεν Ἰνάχῳ | σαφῶς ἐπισκήπτουσα καὶ μυθουμένη | ἔξω δόμων τε
- ΑΙΣΧ Πρ 817 τε καὶ δυσεύρετον, | ἐπανδίπλαζε καὶ σαφῶς ἐκμάνθανε· | σχολὴ δὲ πλείων ἢ θέλω
- ΑΙΣΧ Πρ 840 χρόνον δὲ τὸν μέλλοντα πόντιος μυχός, | σαφῶς ἐπίστασ᾽, Ἰόνιος κεκλήσεται, | τῆς
- ΑΙΣΧ Πρ 914 δύναιτ᾽ ἂν αὐτῷ πλὴν ἐμοῦ δεῖξαι σαφῶς. | ἐγὼ τάδ᾽ οἶδα χᾦ τρόπῳ. πρὸς ταῦτα νῦν
- ΑΙΣΧ Πρ 967 σῆς λατρείας τὴν ἐμὴν δυσπραξίαν, | σαφῶς ἐπίστασ᾽, οὐκ ἂν ἀλλάξαιμ᾽ ἐγώ.
- ΑΙΣΧ Χο 20 Πυλάδη, σταθῶμεν ἐκποδών, ὡς ἂν σαφῶς | μάθω γυναικῶν ἥτις ἥδε προστροπή.
- ΑΙΣΧ Χο 917 αἰσχύνομαί σοι τοῦτ᾽ ὀνειδίσαι σαφῶς. | [μὴ] ἀλλ᾽ εἴφ᾽ ὁμοίως καὶ πατρὸς τοῦ σοῦ
- ΑΙΣΧ Χο 1054 οὐκ εἰσὶ δόξαι τῶνδε πημάτων ἐμοί· | σαφῶς γὰρ αἵδε μητρὸς ἔγκοτοι κύνες.
- ΑΙΣΧΙΝ 3.6 Μηδεὶς οὖν ὑμῶν τοῦτ᾽ ἀγνοείτω, ἀλλὰ σαφῶς ἕκαστος ἐπιστάσθω ὅτι ὅταν εἰσίῃ εἰς
- ΑΙΣΧΙΝ 3.61 σύμμαχον τῇ πόλει, — ἐὰν ταῦθ᾽ ὑμῖν σαφῶς ἐπιδείξω, δεήσομαι ὑμῶν μετρίαν
- ΑΙΣΧΙΝ 3.174 τοὺς τὰ τῶν πλησίον αἰσχρὰ λίαν σαφῶς λέγοντας. Ἔπειτα τί συμβαίνει τῇ πόλει;
- ΑΙΣΩΠ Μυθ 2.1 τί εἴη τὸ ὄρνεον, ἔφη· «ὡς μὲν ἐγὼ σαφῶς οἶδα, κολοιός, ὡς δὲ αὐτὸς βούλεται,
- ΑΙΣΩΠ Μυθ 22.1 τοὺς ἀνθρώπους τοὺς χρηστὰ μὲν σαφῶς ἐπαγγελλομένους, δι᾽ ἔργων δὲ φαῦλα
- ΑΙΣΩΠ Μυθ 37.1 τινὸς ζῴου γέννημα. τοῦτο μέντοι σαφῶς ἐπίσταμαι, ὅτι οὐκ ἐπιτήδειον τοῦτο τὸ
- ΑΝΤΙΦ 1.6 ἐν οἷς μὲν γὰρ αὐτῷ ἐξουσία ἦν σαφῶς εἰδέναι, παρὰ τῆς βασάνου, οὐκ ἠθέλησεν·
- ΑΝΤΙΦ 1.8 φάσκων εὖ εἰδέναι, ὃς οὐκ ἠθέλησε σαφῶς πυθέσθαι ἐμοῦ ἐθέλοντος τῇ δικαιοτάτῃ
- ΑΡΙΣΤ Ρητ 1400b ἀπὸ τοῦ ὀνόματος, οἷον ὡς ὁ Σοφοκλῆς | σαφῶς σιδήρῳ καὶ φοροῦσα τοὔνομα, | καὶ ὡς
- ΑΡΙΣΤΟΦ Βατρ 322 ἄγειν | βέλτιστόν ἐστιν, ὡς ἂν εἰδῶμεν σαφῶς.
- ΑΡΙΣΤΟΦ Βατρ 845 οὐ δῆτα, πρίν γ᾽ ἂν τοῦτον ἀποφήνω σαφῶς | τὸν χωλοποιὸν οἷος ὢν θρασύνεται.
- ΑΡΙΣΤΟΦ Βατρ 1434 ὁ μὲν σοφῶς γὰρ εἶπεν, ὁ δ᾽ ἕτερος σαφῶς. | ἀλλ᾽ ἔτι μίαν γνώμην ἑκάτερος εἴπατον
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ειρ 337 μή τι καὶ νυνί γε χαίρετ᾽· οὐ γὰρ ἴστε πω σαφῶς· | ἀλλ᾽ ὅταν λάβωμεν αὐτήν,
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ειρ 1302 ἀλλ᾽ εἰσίωμεν· εὖ γὰρ οἶδ᾽ ἐγὼ σαφῶς | ὅτι ταῦθ᾽ ὅσ᾽ ᾖσας ἄρτι περὶ τῆς ἀσπίδος
- ΑΡΙΣΤΟΦ Εκκλ 1089 τουτὶ τὸ πρᾶγμα κατὰ τὸ Καννωνοῦ σαφῶς | ψήφισμα, βινεῖν δεῖ με διαλελημμένον.
- ΑΡΙΣΤΟΦ Εκκλ 1134 εὐδαιμονικόν γ᾽ ἄνθρωπον εἴρηκας σαφῶς. | ποῖ ποῖ βαδίζεις; ἐπὶ τὸ δεῖπνον
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ιππ 619 ἐργασάμεν᾽ εἴθ᾽ ἐπέλ- | θοις ἅπαντά μοι σαφῶς· | ὡς ἐγώ μοι δοκῶ
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ιππ 1042 ᾽γὼ μὲν οὔ. | ἔφραζεν ὁ θεός σοι σαφῶς σῴζειν ἐμέ· | ἐγὼ γὰρ ἀντὶ τοῦ λέοντός εἰμί
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ιππ 1231 τοὐμόν γε φράζων ὄνομα καὶ λίαν σαφῶς.
- ΑΡΙΣΤΟΦ Νεφ 250 βούλει τὰ θεῖα πράγματ᾽ εἰδέναι σαφῶς | ἅττ᾽ ἐστὶν ὀρθῶς; νὴ Δί᾽, εἴπερ ἔστι γε.
- ΑΡΙΣΤΟΦ Νεφ 343 ποῖαι γάρ τινές εἰσιν; | οὐκ οἶδα σαφῶς· εἴξασιν δ᾽ οὖν ἐρίοισιν πεπταμένοισιν,
- ΑΡΙΣΤΟΦ Νεφ 1245 ἐγὼ γὰρ αὐτίκ᾽ ἀποκρινοῦμαί σοι σαφῶς. | τί σοι δοκεῖ δράσειν; ἀποδώσειν σοι
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ορν 83 ὅμως ἐπέγειρον αὐτόν. οἶδα μὲν σαφῶς | ὅτι ἀχθέσεται, σφῷν δ᾽ αὐτὸν εἵνεκ᾽
- ΑΡΙΣΤΟΦ Πλουτ 40 ἔλακεν ἐκ τῶν στεμμάτων;» | πεύσει. σαφῶς γὰρ ὁ θεὸς εἶπέ μοι ταδί· | ὅτῳ
- ΑΡΙΣΤΟΦ Πλουτ 360 οὔ. | παῦσαι φλυαρῶν, ὦγάθ᾽· οἶδα γὰρ σαφῶς. | σὺ μηδὲν εἰς ἔμ᾽ ὑπονόει τοιουτονί.
- ΑΡΙΣΤΟΦ Πλουτ 1171 τίς ἂν φράσειε ποῦ ᾽στὶ Χρεμύλος μοι σαφῶς; | τί δ᾽ ἐστίν, ὦ βέλτιστε; τί γὰρ
- ΑΡΙΣΤΟΦ Σφ 964 σὺ γὰρ ταμιεύουσ᾽ ἔτυχες. ἀπόκριναι σαφῶς, | εἰ μὴ κατέκνησας τοῖς στρατιώταις
- ΑΡΡ Αναβ 2.2.5 τοῖς Φοίνιξιν· ὡς δὲ ἔμαθε σαφῶς τὸν Δατάμην ξὺν ταῖς ναυσὶν ἐν Σίφνῳ ὁρμοῦντα,
- ΓΟΡΓ ΠαλΑπ 3 εἰ μὲν οὖν ὁ κατήγορος Ὀδυσσεὺς ἢ σαφῶς ἐπιστάμενος προδιδόντα με τὴν Ἑλλάδα
- ΓΟΡΓ ΠαλΑπ 5 ὅτι μὲν οὖν οὐ σαφῶς ‹εἰδὼς› ὁ κατήγορος κατηγορεῖ μου, σαφῶς οἶδα· σύνοιδα γὰρ
- ΓΟΡΓ ΠαλΑπ 5 ‹εἰδὼς› ὁ κατήγορος κατηγορεῖ μου, σαφῶς οἶδα· σύνοιδα γὰρ ἐμαυτῷ σαφῶς οὐδὲν
- ΓΟΡΓ ΠαλΑπ 5 μου, σαφῶς οἶδα· σύνοιδα γὰρ ἐμαυτῷ σαφῶς οὐδὲν τοιοῦτον πεποιηκὼς οὐδ᾽ ἔοιχ᾽
- ΔΗΜ 10.15 ἐκεῖνον, δεύτερον δ᾽ εἰδέναι σαφῶς ὅτι πάνθ᾽ ὅσα πραγματεύεται καὶ
- ΔΗΜ 12.9 αἴρεσθαι πρὸς ἡμᾶς; καὶ ταῦτα σαφῶς εἰδότας ὅτι τῶν λαμβανόντων τὰς δωρεὰς τὰς
- ΔΗΜ 15.33 τῶν δὲ πολιτευομένων οὓς ἴστε σαφῶς τοὺς τῆς πόλεως ἐχθροὺς ᾑρημένους, τούτους
- ΔΗΜ 18.28 τοίνυν μοι τὸ ψήφισμα τουτὶ λαβών, ὃ σαφῶς οὗτος εἰδὼς παρέβη.
- ΔΗΜ 18.40 Ἀκούεθ᾽ ὡς σαφῶς δηλοῖ καὶ διορίζεται ἐν τῇ πρὸς ὑμᾶς ἐπιστολῇ πρὸς τοὺς αὑτοῦ
- ΔΗΜ 18.121 Ἀκούεις, Αἰσχίνη, τοῦ νόμου λέγοντος σαφῶς,«πλὴν ἐάν τινας ὁ δῆμος ἢ ἡ βουλὴ
