Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας
Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7
Λέξη: "δίδωμι"
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ειρ 424 ἕξεις ἀγαθά. πρῶτον δέ σοι | δῶρον δίδωμι τήνδ᾽, ἵνα σπένδειν ἔχῃς. | οἴμ᾽ ὡς
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ιππ 872 ζεῦγος πριάμενος ἐμβάδων τουτὶ φορεῖν δίδωμι. | κρίνω σ᾽ ὅσων ἐγᾦδα περὶ τὸν
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ιππ 883 χειμῶνος ὄντος· ἀλλ᾽ ἐγώ σοι τουτονὶ δίδωμι.
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ιππ 906 ἐγὼ δὲ κυλίχνιόν γέ σοι καὶ φάρμακον δίδωμι | τἀν τοῖσιν ἀντικνημίοις ἑλκύδρια
- ΕΥΡ Αλκ 1024 δ᾽ ὃ μὴ τύχοιμι —νοστήσαιμι γάρ— | δίδωμι τήνδε σοῖσι προσπολεῖν δόμοις. | πολλῷ δὲ
- ΕΥΡ Βακχ 213 περᾶι, | Ἐχίονος παῖς, ὧι κράτος δίδωμι γῆς. | ὡς ἐπτόηται· τί ποτ᾽ ἐρεῖ νεώτερον;
- ΕΥΡ Ηλ 232 μισθὸν ἡδίστων λόγων. | κοινῆι δίδωμι τοῦτο νῶιν ἀμφοῖν ἔχειν. | ποῦ γῆς ὁ τλήμων
- ΕΥΡ ΙΑυλ 472 δός μοι δεξιᾶς τῆς σῆς θιγεῖν. | δίδωμι· σὸν γὰρ τὸ κράτος, ἄθλιος δ᾽ ἐγώ.
- ΕΥΡ ΙΑυλ 1397 θνητὸς οὖσα τῇ θεῷ; | ἀλλ᾽ ἀμήχανον· δίδωμι σῶμα τοὐμὸν Ἑλλάδι. | θύετ᾽, ἐκπορθεῖτε
- ΗΡΟΔ 1.11.2 Νῦν τοι δυῶν ὁδῶν παρεουσέων, Γύγη, δίδωμι αἵρεσιν, ὁκοτέρην βούλεαι τραπέσθαι·
- ΗΡΟΔ 3.42.2 καὶ τῆς σῆς ἀρχῆς· σοὶ δή μιν φέρων δίδωμι.ὁ δὲ ἡσθεὶς τοῖσι ἔπεσι ἀμείβεται
- ΗΡΟΔ 3.139.3 ταύτην πωλέω μὲν οὐδενὸς χρήματος, δίδωμι δὲ ἄλλως, εἴ περ οὕτω δεῖ γενέσθαι
- ΗΡΟΔ 3.140.4 ὧν τοι χρυσὸν καὶ ἄργυρον ἄπλετον δίδωμι,ὡς μή κοτέ τοι μεταμελήσῃ Δαρεῖον τὸν
- ΗΡΟΔ 6.130.2 τάλαντον ἀργυρίου ἑκάστῳ δωρεὴν δίδωμι τῆς ἀξιώσιος εἵνεκα τῆς ἐξ ἐμεῦ γῆμαι
- ΗΡΟΔ 7.29.2 σοὶ ὦν ἐγὼ ἀντὶ αὐτῶν γέρεα τοιάδε δίδωμι·ξεῖνόν τέ σε ποιεῦμαι ἐμὸν καὶ τὰς
- ΗΡΟΔ 9.111.2 μὴ συνοίκεε, ἀλλά τοι ἀντ᾽ αὐτῆς ἐγὼ δίδωμι θυγατέρα τὴν ἐμήν. ταύτῃ συνοίκεε·
- ΘΕΟΚΡ Ειδ 4.18 καὶ μαλακῶ χόρτοιο καλὰν κώμυθα δίδωμι, | ἄλλοκα δὲ σκαίρει τὸ βαθύσκιον ἀμφὶ
- ΛΟΓΓ 3.34.2 κάλλους ἔλαβεν ἆθλον· τοῦτο ἐγὼ σοὶ δίδωμι νικητήριον.
- ΛΟΓΓ 4.24.4 ἐξαίρετον τοῦτο Δάφνιδι τὸ χωρίον δίδωμι καὶ Λάμωνα καὶ Μυρτάλην καὶ τὰς αἶγας,
- ΛΥΣ 24.26 οὔτε χρήματα διαχειρίσας τῆς πόλεως δίδωμι λόγον αὐτῶν, οὔτε ἀρχὴν ἄρξας
- ΜΕΝ Δυσκ 762 [μοι]. τοιγαροῦν ἔγωγέ σοι | ἐγγυῶ δίδωμι πάντων τῶν θεῶν ἐναντίον | †ενεγκεινος
- ΞΕΝ Ελλ 6.1.8 οἵων δὲ πραγμάτων τὰ δεύτερά σοι δίδωμι ἄκουε, καὶ μηδὲν πίστευέ μοι ὅ τι ἂν μὴ
- ΞΕΝ ΚΑναβ 6.6.34 ἀποκρινοῦμαι. καὶ τώ τε ἄνδρε ὑμῖν δίδωμι καὶ αὐτὸς παρέσομαι· καὶ ἢν οἱ θεοὶ
- ΞΕΝ ΚΑναβ 7.3.30 Ἐγὼ δέ σοι, ὦ Σεύθη, δίδωμι ἐμαυτὸν καὶ τοὺς ἐμοὺς τούτους ἑταίρους φίλους
- ΞΕΝ ΚΑναβ 7.7.53 ἔχω ἀλλ᾽ ἢ μικρόν τι, καὶ τοῦτό σοι δίδωμι,τάλαντον· βοῦς δὲ ἑξακοσίους καὶ
- ΟΜ Ιλ 23.620 οὐ γὰρ ἔτ᾽ αὐτὸν | ὄψῃ ἐν Ἀργείοισι· δίδωμι δέ τοι τόδ᾽ ἄεθλον | αὔτως· οὐ γὰρ πύξ
- ΟΜ Οδ 15.125 «δῶρόν τοι καὶ ἐγώ, τέκνον φίλε, τοῦτο δίδωμι, | μνῆμ᾽ Ἑλένης χειρῶν, πολυηράτου
- ΟΜ Οδ 20.342 γήμασθ᾽ ᾧ κ᾽ ἐθέλῃ, ποτὶ δ᾽ ἄσπετα δῶρα δίδωμι. | αἰδέομαι δ᾽ ἀέκουσαν ἀπὸ
- ΠΛΟΥΤ Αλεξ 43.4 τοὺς ἐμοὺς ἐπιεικείας, ᾧ ταύτην δίδωμι τὴν δεξιὰν διὰ σοῦ». ταῦτ᾽ εἰπὼν καὶ
- ΠΛΟΥΤ Νικ 8.4 εἶτα τίς σε κωλύει; | ‹Α.› ὑμεῖς· ἐπεὶ δίδωμι χιλίας δραχμάς, | ἐάν με τῶν ἀρχῶν
