Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας
Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7
Λέξη: "νώ"
- ΑΡΙΣΤΟΦ Βατρ 565 μαίνεσθαι δοκῶν. | νὴ Δία, τάλαινα. νὼ δὲ δεισάσα γέ πω | ἐπὶ τὴν κατήλιφ᾽ εὐθὺς
- ΑΡΙΣΤΟΦ Βατρ 642 πῶς οὖν βασανιεῖς νὼ δικαίως; ῥᾳδίως· | πληγὴν παρὰ πληγὴν ἑκάτερον. καλῶς
- ΑΡΙΣΤΟΦ Βατρ 1367 τὴν πόησιν νῷν μόνον· | τὸ γὰρ βάρος νὼ βασανιεῖ τῶν ῥημάτων. | ἴτε δεῦρό νυν,
- ΑΡΙΣΤΟΦ Εκκλ 465 μενεῖς. | ἐκεῖνο δεινὸν τοῖσιν ἡλίκοισι νώ, | μὴ παραλαβοῦσαι τῆς πόλεως τὰς ἡνίας
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ιππ 72 φροντίσωμεν, ὦγαθέ, | ποίαν ὁδὸν νὼ τρεπτέον καὶ πρὸς τίνα. | κράτιστ᾽ ἐκείνην τὴν
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ορν 13 ὦ τᾶν, τὴν ὁδὸν ταύτην ἴθι. | ἦ δεινὰ νὼ δέδρακεν οὑκ τῶν ὀρνέων, | ὁ πινακοπώλης
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ορν 107 ἀλλ᾽ εἴπατόν μοι σφὼ τίν᾽ ἐστόν; νώ; βροτώ. | ποδαπὼ τὸ γένος; ὅθεν αἱ τριήρεις
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ορν 114 ὅτι πρῶτα μὲν ἦσθ᾽ ἄνθρωπος ὥσπερ νώ ποτε, | κἀργύριον ὠφείλησας ὥσπερ νώ ποτε,
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ορν 115 νώ ποτε, | κἀργύριον ὠφείλησας ὥσπερ νώ ποτε, | κοὐκ ἀποδιδοὺς ἔχαιρες ὥσπερ νώ
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ορν 116 νώ ποτε, | κοὐκ ἀποδιδοὺς ἔχαιρες ὥσπερ νώ ποτε· | εἶτ᾽ αὖθις ὀρνίθων μεταλλάξας
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ορν 120 ὅσα τ᾽ ὄρνις φρονεῖς. | ταῦτ᾽ οὖν ἱκέται νὼ πρὸς σὲ δεῦρ᾽ ἀφίγμεθα, | εἴ τινα πόλιν
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ορν 358 λαμβάνειν τε τῶν χυτρῶν. | τί δὲ χύτρα νὼ ᾽πωφελήσει; γλαῦξ μὲν οὐ πρόσεισι νῷν.
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ορν 395 ποῦ γῆς; | ὁ Κεραμεικὸς δέξεται νώ. | δημοσίᾳ γὰρ ἵνα ταφῶμεν,
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ορν 664 αὐτοῦ, πρὸς θεῶν, αὐτήν, ἵνα | καὶ νὼ θεασώμεσθα τὴν ἀηδόνα. | ἀλλ᾽ εἰ δοκεῖ σφῷν,
- ΑΡΙΣΤΟΦ Πλουτ 401 Δία· δεῖ γὰρ πρῶτα— τί; | βλέψαι ποῆσαι νώ— τίνα βλέψαι; φράσον. | τὸν Πλοῦτον,
- ΑΡΙΣΤΟΦ Πλουτ 958 ὅτι ἔστ᾽ ἐκείνου τοῦ πονηροῦ κόμματος. | νὼ δ᾽ εἰσίωμεν, ἵνα προσεύξῃ τὸν θεόν.
- ΕΥΡ Ελ 981 ποδί, | λιμῶι δὲ θηρᾶι τύμβον ἱκετεύοντε νώ, | κτανεῖν δέδοκται τήνδε μοι κἄπειτ᾽
- ΕΥΡ Ηλ 1347 δεινῶν ὀδυνῶν καρπὸν ἔχουσαι· | νὼ δ᾽ ἐπὶ πόντον Σικελὸν σπουδῆι | σώσοντε νεῶν
- ΛΟΥΚ Χαρ 3 ἀτασθάλω γὰρ ἤστην, δίκας ἐτισάτην· νὼ δὲ —οὐ γὰρ ἐπὶ κακῷ τῶν θεῶν ταῦτα
- ΟΜ Ιλ 5.219 δ᾽ οὐκ ἔσσεται ἄλλως, | πρίν γ᾽ ἐπὶ νὼ τῷδ᾽ ἀνδρὶ σὺν ἵπποισιν καὶ ὄχεσφιν
- ΟΜ Οδ 15.475 ἀναβάντες ἐπέπλεον ὑγρὰ κέλευθα, | νὼ ἀναβησάμενοι· ἐπὶ δὲ Ζεὺς οὖρον ἴαλλεν.
- ΣΟΦ Αντ 58 ἐπ᾽ ἀλλήλοιν χεροῖν. | νῦν δ᾽ αὖ μόνα δὴ νὼ λελειμμένα σκόπει | ὅσῳ κάκιστ᾽
- ΣΟΦ Ηλ 75 τὸ σὸν μελέσθω βάντι φρουρῆσαι χρέος. | νὼ δ᾽ ἔξιμεν· καιρὸς γάρ, ὅσπερ ἀνδράσιν
- ΣΟΦ Ηλ 984 οὕνεκ᾽ ἀνδρείας χρεών. | τοιαῦτά τοι νὼ πᾶς τις ἐξερεῖ βροτῶν, | ζώσαιν θανούσαιν
- ΣΟΦ ΟΤ 1504 ἐπεὶ μόνος πατὴρ | τούτοιν λέλειψαι, νὼ γάρ, ὣ ᾽φυτεύσαμεν, | ὀλώλαμεν δύ᾽ ὄντε, μή
- ΣΟΦ Φιλ 1079 φρόνησιν ἐν τούτῳ λάβοι | λῴω τιν᾽ ἡμῖν. νὼ μὲν οὖν ὁρμώμεθον, | ὑμεῖς δ᾽, ὅταν
