Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας
Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7
Λέξη: "ἰέναι"
- ΠΛ Πολ 501c οὓς διατεταμένους ἐφ᾽ ἡμᾶς ἔφησθα ἰέναι,ὡς τοιοῦτός ἐστι πολιτειῶν ζωγράφος ὃν
- ΠΛ Πολ 517a καὶ ὅτι οὐκ ἄξιον οὐδὲ πειρᾶσθαι ἄνω ἰέναι;καὶ τὸν ἐπιχειροῦντα λύειν τε καὶ
- ΠΛ Πολ 521b μέντοι δεῖ γε μὴ ἐραστὰς τοῦ ἄρχειν ἰέναι ἐπ᾽ αὐτό· εἰ δὲ μή, οἵ γε ἀντερασταὶ
- ΠΛ Πολ 521b Τίνας οὖν ἄλλους ἀναγκάσεις ἰέναι ἐπὶ φυλακὴν τῆς πόλεως ἢ οἳ περὶ τούτων τε
- ΠΛ Πολ 525c μεθέξειν ἐπὶ λογιστικὴν ἰέναι καὶ ἀνθάπτεσθαι αὐτῆς μὴ ἰδιωτικῶς, ἀλλ᾽ ἕως ἂν
- ΠΛ Πολ 537d ἐπ᾽ αὐτὸ τὸ ὂν μετ᾽ ἀληθείας ἰέναι.καὶ ἐνταῦθα δὴ πολλῆς φυλακῆς ἔργον, ὦ
- ΠΛ Πολ 562e πόλει ἐπὶ πᾶν τὸ τῆς ἐλευθερίας ἰέναι; | Πῶς γὰρ οὔ;
- ΠΛ Πολ 571c τε καὶ ἀπωσάμενον τὸν ὕπνον ζητῇ ἰέναι καὶ ἀποπιμπλάναι τὰ αὑτοῦ ἤθη· οἶσθ᾽ ὅτι
- ΠΛ Πολ 610c τις, ἔφην ἐγώ, ὁμόσε τῷ λόγῳ τολμᾷ ἰέναι καὶ λέγειν ὡς πονηρότερος καὶ
- ΠΛ Πολ 617a αὐτῶν δὲ τούτων τάχιστα μὲν ἰέναι τὸν ὄγδοον, δευτέρους δὲ καὶ ἅμα
- ΠΛ Πολ 617b καὶ πέμπτον· [τὸν] τρίτον δὲ φορᾷ ἰέναι,ὡς σφίσι φαίνεσθαι, ἐπανακυκλούμενον
- ΠΛ Πολ 617d οὖν, ἐπειδὴ ἀφικέσθαι, εὐθὺς δεῖν ἰέναι πρὸς τὴν Λάχεσιν. προφήτην οὖν τινα
- ΠΛ Πολ 619a ταύτην τὴν δόξαν ἔχοντα εἰς Ἅιδου ἰέναι,ὅπως ἂν ᾖ καὶ ἐκεῖ ἀνέκπληκτος ὑπὸ
- ΠΛ Πολ 620c λαχοῦσαν πασῶν ὑστάτην αἱρησομένην ἰέναι,μνήμῃ δὲ τῶν προτέρων πόνων φιλοτιμίας
- ΠΛ Πολ 620d δὴ θηρίων ὡσαύτως εἰς ἀνθρώπους ἰέναι καὶ εἰς ἄλληλα, τὰ μὲν ἄδικα εἰς τὰ
- ΠΛ Πολ 621a Ἀνάγκης ἰέναι θρόνον, καὶ δι᾽ ἐκείνου διεξελθόντα, ἐπειδὴ καὶ οἱ ἄλλοι διῆλθον,
- ΠΛ Πρωτ 310c καὶ ἔτι μὲν ἐνεχείρησα εὐθὺς παρὰ σὲ ἰέναι,ἔπειτά μοι λίαν πόρρω ἔδοξε τῶν
- ΠΛ Πρωτ 311b παρὰ Πρωταγόραν νῦν ἐπιχειρεῖς ἰέναι,ἀργύριον τελῶν ἐκείνῳ μισθὸν ὑπὲρ σεαυτοῦ,
- ΠΛ Πρωτ 323a ἴωσιν, ἣν δεῖ διὰ δικαιοσύνης πᾶσαν ἰέναι καὶ σωφροσύνης, εἰκότως ἅπαντος
- ΠΛ Πρωτ 349e γε, ἔφη, ἐφ᾽ ἃ οἱ πολλοὶ φοβοῦνται ἰέναι.― Φέρε δή, τὴν ἀρετὴν καλόν τι φῂς
- ΠΛ Πρωτ 358d ἐπὶ ἃ οἴεται κακὰ εἶναι ἐθέλειν ἰέναι ἀντὶ τῶν ἀγαθῶν· ὅταν τε ἀναγκασθῇ δυοῖν
- ΠΛ Πρωτ 358e ἆρά τις ἀνθρώπων ἐθελήσει ἐπὶ ταῦτα ἰέναι ἃ δέδοικεν, ἐξὸν ἐπὶ ἃ μή; ἢ ἀδύνατον
- ΠΛ Πρωτ 358e ἃ δὲ ἡγεῖται κακά, οὐδένα οὔτε ἰέναι ἐπὶ ταῦτα οὔτε λαμβάνειν ἑκόντα. ― Ἐδόκει
- ΠΛ Πρωτ 359e εἰς τὸν πόλεμον οἱ μὲν ἐθέλουσιν ἰέναι,οἱ δὲ οὐκ ἐθέλουσιν. ― Πότερον, ἔφην
- ΠΛ Πρωτ 359e ― Πότερον, ἔφην ἐγώ, καλὸν ὂν ἰέναι ἢ αἰσχρόν; ― Καλόν, ἔφη. ― Οὐκοῦν εἴπερ
- ΠΛ Πρωτ 360a φῂς εἰς τὸν πόλεμον οὐκ ἐθέλειν ἰέναι,καλὸν ὂν καὶ ἀγαθόν; ― Τοὺς δειλούς, ἦ δ᾽
- ΠΛ Πρωτ 360a γιγνώσκοντες οἱ δειλοὶ οὐκ ἐθέλουσιν ἰέναι ἐπὶ τὸ κάλλιόν τε καὶ ἄμεινον καὶ
- ΠΛ Πρωτ 362a σοι δοκεῖ. καὶ γὰρ ἐμοὶ οἷπερ ἔφην ἰέναι πάλαι ὥρα, ἀλλὰ Καλλίᾳ τῷ καλῷ
- ΠΛ Συμπ 174b δ᾽ ὅς, πῶς | ἔχεις πρὸς τὸ ἐθέλειν ἂν ἰέναι ἄκλητος ἐπὶ δεῖπνον; | Κἀγώ, ἔφη,
- ΠΛ Συμπ 174c Ὅμηρον φαῦλος ὢν ἐπὶ σοφοῦ ἀνδρὸς ἰέναι θοίνην ἄκλητος. ὅρα οὖν ἄγων με τί
- ΠΛ Συμπ 174d Τοιαῦτ᾽ ἄττα σφᾶς ἔφη διαλεχθέντας ἰέναι.τὸν οὖν Σωκράτη ἑαυτῷ πως προσέχοντα
- ΠΛ Συμπ 210a τὸ πρᾶγμα ἄρχεσθαι μὲν νέον ὄντα ἰέναι ἐπὶ τὰ καλὰ σώματα, καὶ πρῶτον μέν, ἐὰν
- ΠΛ Συμπ 211c τὰ ἐρωτικὰ ἰέναι ἢ ὑπ᾽ ἄλλου ἄγεσθαι, ἀρχόμενον ἀπὸ τῶνδε τῶν καλῶν ἐκείνου
- ΠΛ Συμπ 213a τὸν Ἀγάθωνα καλεῖν αὐτόν. καὶ τὸν ἰέναι ἀγόμενον ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων, καὶ
- ΠΛΟΥΤ Αλεξ 40.1 † γεγονέναι, μύρῳ δὲ χρωμένους ἰέναι πρὸς ἄλειμμα καὶ λουτρὸν ὅσῳ ‹πρότερον›
- ΠΛΟΥΤ Θεμ 8.1 ἀνδράσιν ἐπισταμένοις εἰς χεῖρας ἰέναι καὶ μάχεσθαι τολμῶσιν, ἀλλὰ δεῖ τῶν
- ΠΛΟΥΤ Περ 17.3 Θεσσαλοὺς ἐπορεύοντο, συμπείθοντες ἰέναι καὶ μετέχειν τῶν βουλευμάτων ἐπ᾽
