Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας
Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7
Λέξη: "ὀδυρόμενος"
- ΑΙΣΩΠ Μυθ 299.1 βόας ἤρξατο θρηνεῖν καὶ κόπτεσθαι ὀδυρόμενος.ἡ δὲ γυνὴ εὑροῦσα αὐτὸν
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1123a ἂν ἐλάχιστον ἀναλώσαι, καὶ ταῦτ᾽ ὀδυρόμενος,καὶ πάντ᾽ οἰόμενος μείζω ποιεῖν ἢ
- ΔΗΜ 18.41 ὑμᾶς, οὗτός ἐσθ᾽ ὁ τὰ Θηβαίων ὀδυρόμενος νῦν πάθη καὶ διεξιὼν ὡς οἰκτρά, καὶ
- ΟΜ Ιλ 9.612 βάλλεο σῇσι· | μή μοι σύγχει θυμὸν ὀδυρόμενος καὶ ἀχεύων, | Ἀτρεΐδῃ ἥρωϊ φέρων
- ΟΜ Ιλ 19.345 νεῶν ὀρθοκραιράων | ἧσται ὀδυρόμενος ἕταρον φίλον· οἱ δὲ δὴ ἄλλοι | οἴχονται μετὰ
- ΟΜ Ιλ 24.128 ὀνόμαζε· | «τέκνον ἐμόν, τέο μέχρις ὀδυρόμενος καὶ ἀχεύων | σὴν ἔδεαι κραδίην,
- ΟΜ Οδ 1.243 γόους τε | κάλλιπεν· οὐδ᾽ ἔτι κεῖνον ὀδυρόμενος στεναχίζω | οἶον, ἐπεί νύ μοι ἄλλα
- ΟΜ Οδ 2.23 ἔργα· | ἀλλ᾽ οὐδ᾽ ὣς τοῦ λήθετ᾽ ὀδυρόμενος καὶ ἀχεύων. | τοῦ ὅ γε δάκρυ χέων
- ΟΜ Οδ 4.100 ἀλλ᾽ ἔμπης, πάντας μὲν ὀδυρόμενος καὶ ἀχεύων | πολλάκις ἐν μεγάροισι καθήμενος
- ΟΜ Οδ 4.194 πίθοιό μοι· οὐ γὰρ ἐγώ γε | τέρπομ᾽ ὀδυρόμενος μεταδόρπιος, ἀλλὰ καὶ Ἠὼς | ἔσσεται
- ΟΜ Οδ 8.33 ὅτις κ᾽ ἐμὰ δώμαθ᾽ ἵκηται, | ἐνθάδ᾽ ὀδυρόμενος δηρὸν μένει εἵνεκα πομπῆς. | ἀλλ᾽
- ΟΜ Οδ 9.13 στονόεντα | εἴρεσθ᾽, ὄφρ᾽ ἔτι μᾶλλον ὀδυρόμενος στεναχίζω· | τί πρῶτόν τοι ἔπειτα,
- ΟΜ Οδ 11.214 ὄτρυν᾽, ὄφρ᾽ ἔτι μᾶλλον ὀδυρόμενος στεναχίζω;» | Ὣς ἐφάμην, ἡ δ᾽ αὐτίκ᾽ ἀμείβετο
- ΟΜ Οδ 14.40 στοναχάς τε· | ἀντιθέου γὰρ ἄνακτος ὀδυρόμενος καὶ ἀχεύων | ἧμαι, ἄλλοισιν δὲ σύας
- ΟΜ Οδ 16.145 ἀλλὰ στοναχῇ τε γόῳ τε | ἧσται ὀδυρόμενος, φθινύθει δ᾽ ἀμφ᾽ ὀστεόφι χρώς.» | Τὸν
- ΟΜ Οδ 16.195 με δαίμων | θέλγει, ὄφρ᾽ ἔτι μᾶλλον ὀδυρόμενος στεναχίζω. | οὐ γάρ πως ἂν θνητὸς
