Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας
Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7
Λέξη: "νόσον"
- ΑΙΣΧ Αγ 835 ἄχθος διπλοίζει τῷ πεπαμένῳ νόσον· | τοῖς τ᾽ αὐτὸς αὑτοῦ πήμασιν βαρύνεται
- ΑΙΣΧ Αγ 1016 καὶ ἐξ ἀλόκων ἐπετειᾶν | νῆστιν ὤλεσεν νόσον, | τὸ δ᾽ ἐπὶ γᾶν πεσὸν ἅπαξ
- ΑΙΣΧ Πρ 473 πλάνῃ, κακὸς δ᾽ ἰατρὸς ὥς τις ἐς νόσον | πεσὼν ἀθυμεῖς καὶ σεαυτὸν οὐκ ἔχεις
- ΑΙΣΧ Πρ 478 ἐμησάμην. | τὸ μὲν μέγιστον, εἴ τις ἐς νόσον πέσοι, | οὐκ ἦν ἀλέξημ᾽ οὐδέν, οὔτε
- ΑΙΣΧ Πρ 596 θροεῖς, | θεόσυτόν τε νόσον ὠνόμασας, ἃ | μαραίνει με χρίουσα κέντροισι φοιταλέοισιν;
- ΑΙΣΧ Πρ 632 πόρε. | τὴν τῆσδε πρῶτον ἱστορήσωμεν νόσον, | αὐτῆς λεγούσης τὰς πολυφθόρους τύχας·
- ΑΙΣΧ Πρ 924 κτύπον, | θαλασσίαν τε γῆς τινάκτειραν νόσον, | τρίαιναν αἰχμὴν τὴν Ποσειδῶνος,
- ΑΙΣΧ Πρ 977 κλύω σ᾽ ἐγὼ μεμηνότ᾽ οὐ σμικρὰν νόσον. | νοσοῖμ᾽ ἄν, εἰ νόσημα τοὺς ἐχθροὺς
- ΑΝΤΙΦ 1.20 ὁ δὲ πατὴρ ὁ ἡμέτερος εἰς νόσον ἐμπίπτει, ἐξ ἧς καὶ ἀπώλετο εἰκοσταῖος. ἀνθ᾽ ὧν
- ΑΝΤΙΦ 1.30 ὁ πατήρ, τὴν ἀθλίαν καὶ τελευταίαν νόσον νοσῶν, ἐπέσκηπτεν· ἐὰν δὲ τούτων
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1115a πάντα τὰ κακά, οἷον ἀδοξίαν πενίαν νόσον ἀφιλίαν θάνατον, ἀλλ᾽ οὐ περὶ πάντα
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1115a πενίαν δ᾽ ἴσως οὐ δεῖ φοβεῖσθαι οὐδὲ νόσον,οὐδ᾽ ὅλως ὅσα μὴ ἀπὸ κακίας μηδὲ δι᾽
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1138b τῇ τέχνῃ, ἀλλὰ πλευρῖτιν λέγει μείζω νόσον προσπταίσματος· καίτοι γένοιτ᾽ ἄν
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1149a δειλός, ὃ δὲ τὴν γαλῆν ἐδεδίει διὰ νόσον·καὶ τῶν ἀφρόνων οἱ μὲν ἐκ φύσεως
- ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1150b μὴ διὰ φύσιν τοῦ γένους ἢ διὰ νόσον,οἷον ἐν τοῖς Σκυθῶν βασιλεῦσιν ἡ μαλακία
- ΑΡΙΣΤ Ρητ 1379a οἷον κάμνων μὲν τοῖς πρὸς τὴν νόσον,πενόμενος δὲ τοῖς πρὸς τὴν πενίαν, πολεμῶν
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ορν 31 γάρ, ὦνδρες οἱ παρόντες ἐν λόγῳ, | νόσον νοσοῦμεν τὴν ἐναντίαν Σάκᾳ· | ὁ μὲν γὰρ ὢν
- ΑΡΙΣΤΟΦ Σφ 71 ἔνδον καθείρξας, ἵνα θύραζε μὴ ᾽ξίῃ. | νόσον γὰρ ὁ πατὴρ ἀλλόκοτον αὐτοῦ νοσεῖ,
- ΑΡΙΣΤΟΦ Σφ 76 λέγει, | μὰ Δί᾽, ἀλλ᾽ ἀφ᾽ αὑτοῦ τὴν νόσον τεκμαίρεται.— | οὔκ, ἀλλὰ φιλο μέν ἐστιν
- ΑΡΙΣΤΟΦ Σφ 87 σιγᾶτέ νυν. | φράσω γὰρ ἤδη τὴν νόσον τοῦ δεσπότου. | φιληλιαστής ἐστιν ὡς οὐδεὶς
- ΑΡΙΣΤΟΦ Σφ 114 ὡς ἂν μὴ ᾽ξίῃ. | ὁ γὰρ υἱὸς αὐτοῦ τὴν νόσον βαρέως φέρει. | καὶ πρῶτα μὲν λόγοισι
- ΑΡΙΣΤΟΦ Σφ 651 μείζονος ἢ ᾽πὶ τρυγῳδοῖς | ἰάσασθαι νόσον ἀρχαίαν ἐν τῇ πόλει ἐντετακυῖαν. | ἀτάρ,
- ΑΡΡ Αναβ 2.7.1 τὴν δὲ Ἰσσὸν κατασχών, ὅσους διὰ νόσον ὑπολελειμμένους αὐτοῦ τῶν Μακεδόνων
- ΑΡΡ Αναβ 5.8.3 τοὺς ἀπομάχους τῶν στρατιωτῶν διὰ νόσον·αὐτὸς δὲ ἦγεν ὡς ἐπὶ τὸν Ὑδάσπην
- ΔΗΜ 18.243 δεικνύοι δι᾽ ὧν ἀποφεύξονται τὴν νόσον,ἐπειδὴ δὲ τελευτήσειέ τις αὐτῶν καὶ τὰ
- ΔΙΟΓ ΛΑΕΡΤ 1.86 εἶναι τὸν ἀτυχίαν μὴ φέροντα· καὶ νόσον ψυχῆς τὸ τῶν ἀδυνάτων ἐρᾶν, ἀλλοτρίων
- ΕΥΡ Αλκ 1047 ἄδακρυς εἶναι· μὴ νοσοῦντί μοι νόσον | προσθῇς· ἅλις γὰρ συμφορᾷ βαρύνομαι.
- ΕΥΡ Ανδρ 220 αἰσχρόν γε· καίτοι χείρον᾽ ἀρσένων νόσον | ταύτην νοσοῦμεν, ἀλλὰ προύστημεν καλῶς.
- ΕΥΡ Ανδρ 1044 ἐπέπεσον, οὐ φίλοι- | σι, λῦπαι· νόσον Ἑλλὰς ἔτλα, νόσον· | διέβα δὲ Φρυγῶν
- ΕΥΡ Ανδρ 1044 φίλοι- | σι, λῦπαι· νόσον Ἑλλὰς ἔτλα, νόσον· | διέβα δὲ Φρυγῶν
- ΕΥΡ Βακχ 353 τὸν θηλύμορφον ξένον, ὃς ἐσφέρει νόσον | καινὴν γυναιξὶ καὶ λέχη λυμαίνεται.
- ΕΥΡ Ηλ 375 ἢ τοῖς ἔχουσι μηδέν; ἀλλ᾽ ἔχει νόσον | πενία, διδάσκει δ᾽ ἄνδρα τῆι χρείαι κακόν.
- ΕΥΡ Ηρακλ 990 ἦν— | Ἥρα με κάμνειν τήνδ᾽ ἔθηκε τὴν νόσον. | ἐπεὶ δ᾽ ἐκείνωι δυσμένειαν ἠράμην
- ΕΥΡ Ιππ 40 σιγῆι, ξύνοιδε δ᾽ οὔτις οἰκετῶν νόσον. | ἀλλ᾽ οὔτι ταύτηι τόνδ᾽ ἔρωτα χρὴ πεσεῖν,
- ΕΥΡ Ιππ 205 μετάβαλλε δέμας· | ῥᾶιον δὲ νόσον μετά θ᾽ ἡσυχίας | καὶ γενναίου λήματος οἴσεις.
- ΕΥΡ Ιππ 283 δ᾽ οὐκ ἀνάγκην προσφέρεις, πειρωμένη | νόσον πυθέσθαι τῆσδε καὶ πλάνον φρενῶν;
- ΕΥΡ Ιππ 294 κακῶν, | γυναῖκες αἵδε συγκαθιστάναι νόσον· | εἰ δ᾽ ἔκφορός σοι συμφορὰ πρὸς
- ΕΥΡ Ιππ 394 ἐκ τοῦδε, σιγᾶν τήνδε καὶ κρύπτειν νόσον· | γλώσσηι γὰρ οὐδὲν πιστόν, ἣ θυραῖα
- ΕΥΡ Ιππ 405 πολλοὺς ἔχειν. | τὸ δ᾽ ἔργον ἤιδη τὴν νόσον τε δυσκλεᾶ, | γυνή τε πρὸς τοῖσδ᾽ οὖσ᾽
- ΕΥΡ Ιππ 477 ἐβουλήθη τάδε· | νοσοῦσα δ᾽ εὖ πως τὴν νόσον καταστρέφου. | εἰσὶν δ᾽ ἐπωιδαὶ καὶ
- ΕΥΡ Ιππ 597 ἐμάς, | φίλως καλῶς δ᾽ οὐ τήνδ᾽ ἰωμένη νόσον. | πῶς οὖν; τί δράσεις, ὦ παθοῦσ᾽
- ΕΥΡ Ιππ 1306 ἣ σῶι δι᾽ ὅρκων παιδὶ σημαίνει νόσον. | ὁ δ᾽, ὥσπερ οὖν δίκαιον, οὐκ ἐφέσπετο
- ΕΥΡ Τρ 1042 ἐμέ. | μή, πρός σε γονάτων, τὴν νόσον τὴν τῶν θεῶν | προσθεὶς ἐμοὶ κτάνῃς με,
- ΘΟΥΚ 2.54.5 ταῦτα μὲν τὰ κατὰ τὴν νόσον γενόμενα.
- ΘΟΥΚ 2.61.3 τοῖς ἄλλοις οὐχ ἥκιστα καὶ κατὰ τὴν νόσον γεγένηται.
- ΘΟΥΚ 7.15.1 διάδοχόν τινα, ὡς ἀδύνατός εἰμι διὰ νόσον νεφρῖτιν παραμένειν.
- ΙΣΟΚΡ 12.268 Ἤδη δ᾽ ἀπειρηκότος καὶ διὰ τὴν νόσον καὶ διὰ τὸ γῆρας τῶν ἐπισκοπούντων τινές
- ΚΑΛΛ Υμν 6.103 κάθηται. | ἤ οἱ ἀπόστασον χαλεπὰν νόσον, ἠέ νιν αὐτός | βόσκε λαβών· ἁμαὶ γὰρ
- ΠΛ Λυσις 217a ―Ἀλλ᾽ ὁ κάμνων οἶμαι διὰ τὴν νόσον.―Πῶς γὰρ
- ΠΛ Λυσις 217b ―Οὕτως. ―Ἀναγκάζεται δέ γε σῶμα διὰ νόσον ἰατρικὴν ἀσπάζεσθαι καὶ φιλεῖν.
