
Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας
Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7
Λέξη: "ἡνίκα"
- ΑΙΣΩΠ Μυθ 172.1 τὴν βασκανίαν παρεσκεύασεν αὐτάς, ἡνίκα ἂν τύπτωσί τινα, τὸ κέντρον ἀποβαλεῖν,
- ΑΙΣΩΠ Μυθ 178.1 ἀνθρώπους τῇ πραΰτητι τῆς ὄψεως, ἡνίκα ἂν αὐτοὺς προσδέξηται, ἀπαγριουμένη
- ΑΙΣΩΠ Μυθ 278.1 ἀπενεγκοῦσα κατέθετο καὶ ἀπῆλθεν. ἡνίκα δ᾽ αὐτὸν ἤδη ἀνανήφειν ἐστοχάσατο,
- ΑΝΤΙΣΘ Οδ 10 οὐδ᾽ ἡνίκα κάμνω μαχόμενος, ὥσπερ σύ, τὰ ὅπλα ἑτέροις παραδίδωμι, ἀλλ᾽ ὁπόταν
- ΑΝΤΙΣΘ Οδ 10 μαχόμενον ἄσμενον πέπαυκεν· ἀλλ᾽ ἡνίκα ἂν ῥέγχῃς σύ, τηνικαῦτα ἐγὼ σῴζω σε, καὶ
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ειρ 806 πικροτάτην ὄπα γηρύσαντος ἤκουσ᾽, | ἡνίκα τῶν τραγῳδῶν | τὸν χορὸν εἶχον ἁδελ-
- ΑΡΙΣΤΟΦ Εκκλ 815 ἔγωγε. τοὺς χαλκοῦς δ᾽ ἐκείνους ἡνίκα | ἐψηφισάμεθ᾽ οὐκ οἶσθα; καὶ κακόν γέ μοι
- ΑΡΙΣΤΟΦ Λυσιστ 591 σίγα, μὴ μνησικακήσῃς. | εἶθ᾽ ἡνίκα χρῆν εὐφρανθῆναι καὶ τῆς ἥβης ἀπολαῦσαι,
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ορν 714 ταῦτα φανεὶς ἑτέραν ὥραν ἀποφαίνει, | ἡνίκα πεκτεῖν ὥρα προβάτων πόκον ἠρινόν· εἶτα χελιδών,
- ΑΡΙΣΤΟΦ Σφ 1285 τινες οἵ μ᾽ ἔλεγον ὡς καταδιηλλάγην, | ἡνίκα Κλέων μ᾽ ὑπετάραττεν ἐπικείμενος
- Βατρ 155 χείλεσσιν, ὅπου κατάκρημνος ὁ χῶρος· | ἡνίκα δ᾽ ὁρμηθέντες ἐφ᾽ ἡμέας ἐξέλθωσι,
- ΔΗΜ 1.9 καὶ πάλιν ἡνίκα Πύδνα, Ποτείδαια, Μεθώνη, Παγασαί, τἄλλα, ἵνα μὴ καθ᾽ ἕκαστα
- ΔΗΜ 11.6 ἐνθάδε πράξεις ὥστε καὶ πρότερον, ἡνίκα Λακεδαιμονίοις ἐπολεμοῦμεν, ὁποτέροις
- ΔΗΜ 21.78 ἡνίκα τὰς δίκας ἔλαχον τῶν πατρῴων τοῖς ἐπιτρόποις, μειρακύλλιον ὢν κομιδῇ καὶ
- ΔΗΜ 5.9 ἔτι καὶ δὴ περὶ ὧν παρελήλυθ᾽ ἐρῶ,) ἡνίκα τοὺς ὅρκους τοὺς περὶ τῆς εἰρήνης
- ΕΥΡ Ηρακλ 741 οἷον ἡβήσαντά σε | μεμνήμεθ᾽ ἡμεῖς, ἡνίκα ξὺν Ἡρακλεῖ | Σπάρτην ἐπόρθεις, σύμμαχος
- ΕΥΡ ΗρΜαιν 45 ἐν δώμασιν | τροφὸν τέκνων οἰκουρόν, ἡνίκα χθονὸς | μέλαιναν ὄρφνην εἰσέβαινε, παῖς
- ΘΕΟΦΡ Χαρ 30.6 τηνικαῦτα πορεύεσθαι ἄγων τοὺς ὑούς, ἡνίκα προῖκα ἀφιᾶσιν οἱ θεατρῶναι.
- ΘΟΥΚ 7.73.3 πρὸς τὸ τῶν Ἀθηναίων στρατόπεδον, ἡνίκα ξυνεσκόταζεν· οἳ προσελάσαντες ἐξ ὅσου
- ΚΑΛΛ Υμν 3.170 καλέουσι· σὺ δ᾽ Ἀπόλλωνι παρίζεις. | ἡνίκα δ᾽ αἱ νύμφαι σε χορῷ ἔνι κυκλώσονται
- ΚΑΛΛ Υμν 3.231 ὅτε οἱ κατέδησας ἀήτας, | Τευκρῶν ἡνίκα νῆες Ἀχαιίδες ἄστεα κήδειν | ἔπλεον, ἀμφ᾽
- ΚΑΛΛ Υμν 4.51 Ἀγκαίου Μυκαλησσίδες ἐξείνισσαν. | ἡνίκα δ᾽ Ἀπόλλωνι γενέθλιον οὖδας ὑπέσχες,
- ΚΑΛΛ Υμν 4.83 ἦ ῥ᾽ ἐτεὸν ἐγένοντο τότε δρύες ἡνίκα Νύμφαι; | Νύμφαι μὲν χαίρουσιν, ὅτε δρύας
- ΚΑΛΛ Υμν 4.107 οὐδὲ κατεκλάσθης τε καὶ ᾤκτισας, ἡνίκα πήχεις | ἀμφοτέρους ὀρέγουσα μάτην
- ΚΑΛΛ Υμν 4.176 ἐοικότες ἢ ἰσάριθμοι | τείρεσιν, ἡνίκα πλεῖστα κατ᾽ ἠέρα βουκολέονται, | φρούρια
- ΛΟΓΓ 1.19.1 δῶρον εἶναι δίδωσι, πάλαι φίλος ὤν, ἡνίκα αὐτὸς ἔνεμεν· ἐντεῦθεν δὲ ἀρξάμενος
- ΛΟΓΓ 2.5.3 πρὸς ταῖς φηγοῖς ἐκείναις, ἡνίκα ἤρας Ἀμαρυλλίδος· ἀλλά με οὐχ ἑώρας καίτοι
- ΛΟΓΓ 2.5.4 δὲ Δάφνιν ποιμαίνω καὶ Χλόην· καὶ ἡνίκα ἂν αὐτοὺς εἰς ἓν συναγάγω τὸ ἑωθινόν,
- ΛΟΓΓ 2.32.3 ἀλλήλους πολλὰ ἔλεγον· ὡς ἔνεμον ἡνίκα ἦσαν νέοι, ὡς πολλὰς λῃστῶν καταδρομὰς
- ΛΟΓΓ 3.19.3 Ἀλλὰ σὺ τὸ αἷμα μὴ φοβηθῇς, ἀλλ᾽ ἡνίκα ἂν πείσῃς αὐτήν σοι παρασχεῖν, ἄγαγε
- ΛΟΓΓ 3.21.3 Ἡνίκα μὲν οὖν ἐν ἀναπεπταμένῃ τῇ θαλάσσῃ ταῦτα ἔπραττον, ἠφανίζετο ἡ βοὴ
- ΛΟΓΓ 4.34.1 Μιτυληναίων θέμενον συμπότας, ἡνίκα ἂν τὸν ὕστατον πλήσῃ κρατῆρα, τότε
- ΛΟΥΚ Μεν 12 παρὰ τὸν βίον καὶ ἡλίκον ἐφύσα τότε, ἡνίκα πολλοὶ μὲν ἕωθεν ἐπὶ τῶν πυλώνων
- ΞΕΝ Ελλ 4.3.17 μὲν σιγὴ πολλὴ ἀπ᾽ ἀμφοτέρων ἦν· ἡνίκα δ᾽ ἀπεῖχον ἀλλήλων ὅσον στάδιον,
- ΞΕΝ Ελλ 4.6.12 οὐ μὴν εἷλέ γε οὐδεμίαν. ἡνίκα δὲ ἤδη ἐπεγίγνετο τὸ μετόπωρον, ἀπῄει ἐκ τῆς
- ΞΕΝ Ελλ 5.1.3 μακαριώτατα δὴ ἀπέπλευσεν οἴκαδε. ἡνίκα γὰρ ἐπὶ θάλατταν κατέβαινεν ἐπ᾽ οἴκου
- ΞΕΝ Ελλ 5.2.28 συνεσκευασμένος ἦν εἰς τὸ ἀπιέναι· ἡνίκα δ᾽ ἂν ᾖ καιρός, πρὸς σὲ ἥξω ἐγώ, ἔφη
- ΞΕΝ Ελλ 5.3.4 ἔνθα δὴ οἱ Ὀλύνθιοι ἱππεῖς, ἡνίκα ἔτι εὐχείρωτοι αὐτοῖς ἐδόκουν εἶναι οἱ
- ΞΕΝ Ελλ 6.5.35 παρὰ Λακεδαιμονίων ἐδόκει εἶναι ὅτι ἡνίκα κατεπολέμησαν αὐτούς, Θηβαίων
- ΞΕΝ Ελλ 7.1.16 Λακεδαιμονίοις καὶ τοῖς Πελληνεῦσιν ἡνίκα αἱ μὲν νυκτεριναὶ φυλακαὶ ἤδη ἔληγον,
- ΞΕΝ ΚΑναβ 3.4.24 Ἡνίκα δὲ τὸν πέμπτον ἐπορεύοντο, εἶδον βασίλειόν τι καὶ περὶ αὐτὸ κώμας
- ΞΕΝ ΚΑναβ 3.4.34 Ἡνίκα δ᾽ ἦν ἤδη δείλη, ὥρα ἦν ἀπιέναι τοῖς πολεμίοις· οὔποτε γὰρ μεῖον
- ΞΕΝ ΚΑναβ 3.5.2 ἡνίκα δ᾽ ἦν δείλη ἐξαπίνης οἱ πολέμιοι ἐπιφαίνονται ἐν τῷ πεδίῳ, καὶ τῶν
- ΞΕΝ ΚΑναβ 3.5.4 ἐπεὶ κατέβη, παρελαύνων τὰς τάξεις ἡνίκα ἀπὸ τῆς βοηθείας ἀπήντησαν οἱ Ἕλληνες
- ΞΕΝ ΚΑναβ 3.5.18 ἐπὶ τούτοις ἐθύσαντο, ὅπως ἡνίκα καὶ δοκοίη τῆς ὥρας τὴν πορείαν ποιοῖντο· τὴν
- ΞΕΝ ΚΑναβ 4.1.5 Ἡνίκα δ᾽ ἦν ἀμφὶ τὴν τελευταίαν φυλακὴν καὶ ἐλείπετο τῆς νυκτὸς ὅσον σκοταίους
- ΞΕΝ ΚΑναβ 7.3.40 Ἡνίκα δ᾽ ἦν ἀμφὶ μέσας νύκτας, παρῆν Σεύθης ἔχων τοὺς ἱππέας τεθωρακισμένους
- ΞΕΝ ΚΑναβ 7.3.44 Ἡνίκα δ᾽ ἦν μέσον ἡμέρας, ἤδη τε ἦν ἐπὶ τοῖς ἄκροις καὶ κατιδὼν τὰς κώμας ἧκεν
- ΠΛ Απολ 40b ἠναντιώθη τὸ τοῦ θεοῦ σημεῖον, οὔτε ἡνίκα ἀνέβαινον ἐνταυθοῖ ἐπὶ τὸ
- ΠΛ Μενεξ 246c ἀεὶ λειπομένοις, εἴ τι πάσχοιεν, ἡνίκα κινδυνεύσειν ἔμελλον. φράσω δὲ ὑμῖν ἅ τε