Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας
Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7
Λέξη: "δώσω"
- ΑΙΣΧΙΝ 3.238 «ἐγώ» φησιν «ὑμῖν χρυσίον οὐ δώσω·μή με αἰτεῖτε· οὐ γὰρ λήψεσθε.»
- ΑΙΣΩΠ Μυθ 90.1 ἀγοράσῃς, τοῦτόν σοι προσθήκην δώσω».
- ΑΙΣΩΠ Μυθ 306.1 ὄρνιν ἔφη· «σοί, πάτερ, τὴν κεφαλὴν δώσω,ὅτι κεφαλὴ εἶ τοῦ οἴκου καὶ πᾶσιν ἡμῖν
- ΑΡΙΣΤΟΦ Ειρ 49 ἐσθίει.» | ἀλλ᾽ εἰσιὼν τῷ κανθάρῳ δώσω πιεῖν. | ἐγὼ δὲ τὸν λόγον γε τοῖσι παιδίοις
- ΑΡΙΣΤΟΦ Νεφ 699 ἐγώ, | οἵαν δίκην τοῖς κόρεσι δώσω τήμερον.
- ΑΡΙΣΤΟΦ Νεφ 941 δὴ πότερος λέξει πρότερος; | τούτῳ δώσω· | κᾆτ᾽ ἐκ τούτων ὧν ἂν λέξῃ
- Βατρ 16 φίλον ἄξιον ἐς δόμον ἄξω· | δῶρα δέ τοι δώσω ξεινήϊα πολλὰ καὶ ἐσθλά. | εἰμὶ δ᾽ ἐγὼ
- ΕΥΡ Ανδρ 442 οὐ δῆτα· θυγατρὶ δ᾽, ἢν θέλῃ, δώσω κτανεῖν. | οἴμοι· τί δῆτά σ᾽ οὐ καταστένω,
- ΕΥΡ Ανδρ 984 ἄξω σ᾽ ἐς οἴκους καὶ πατρὸς δώσω χερί. | τὸ συγγενὲς γὰρ δεινόν, ἔν τε τοῖς
- ΕΥΡ Ηλ 977 ἔσηι. | ἐγὦιδα· μητρὸς δ᾽ οὐ φόνου δώσω δίκας; | τί δ᾽ ἢν πατρώιαν διαμεθῆις
- ΕΥΡ Ηλ 1146 ὧιπερ ξυνηῦδες ἐν φάει. τοσήνδ᾽ ἐγὼ | δώσω χάριν σοι, σὺ δὲ δίκην ἐμοὶ πατρός.
- ΕΥΡ Ηρακλ 1024 εἶτα νεκρὸν τοῖς μετελθοῦσιν φίλων | δώσω· τὸ γὰρ σῶμ᾽ οὐκ ἀπιστήσω χθονί, | οὗτος
- ΕΥΡ Ηρακλ 1043 κακὸν γὰρ αὐτοῖς νόστον ἀντὶ τῶνδ᾽ ἐγὼ | δώσω· διπλοῦν δὲ κέρδος ἕξετ᾽ ἐξ ἐμοῦ·
- ΕΥΡ ΗρΜαιν 1325 χέρας σὰς ἁγνίσας μιάσματος | δόμους τε δώσω χρημάτων τ᾽ ἐμῶν μέρος. | ἃ δ᾽ ἐκ
- ΕΥΡ ΗρΜαιν 1328 ταῦρον Κνώσιον κατακτανών, | σοὶ ταῦτα δώσω. πανταχοῦ δέ μοι χθονὸς | τεμένη
- ΕΥΡ Ιππ 335 ἐπεί μοι δῶρον οὐ δίδως ὃ χρῆν. | δώσω· σέβας γὰρ χειρὸς αἰδοῦμαι τὸ σόν.
- ΕΥΡ Ιππ 1425 τιμὰς μεγίστας ἐν πόλει Τροζηνίαι | δώσω· κόραι γὰρ ἄζυγες γάμων πάρος | κόμας
- ΕΥΡ ΙΤαυ 744 σὺ δ᾽ ἔξαρχ᾽ ὅρκον ὅστις εὐσεβής. | δώσω, λέγειν χρή, τήνδε τοῖσι σοῖς φίλοις.
- ΕΥΡ ΙΤαυ 1037 τι γάρ. | οὐ καθαρὸν ὄντα· τὸ δ᾽ ὅσιον δώσω φόβῳ. | τί δῆτα μᾶλλον θεᾶς ἄγαλμ᾽
- ΕΥΡ Τρ 913 τῶν σῶν δ᾽ οὕνεχ᾽, ὡς μάθῃ, λόγων | δώσω τόδ᾽ αὐτῇ, τῆσδε δ᾽ οὐ δώσω χάριν. | ἴσως
- ΕΥΡ Τρ 913 λόγων | δώσω τόδ᾽ αὐτῇ, τῆσδε δ᾽ οὐ δώσω χάριν. | ἴσως με, κἂν εὖ κἂν κακῶς δόξω
- ΗΡΟΔ 1.66.2 Ἀρκαδίην μ᾽ αἰτεῖς; Μέγα μ᾽ αἰτεῖς· οὔ τοι δώσω.. | πολλοὶ ἐν Ἀρκαδίῃ βαλανηφάγοι
- ΗΡΟΔ 1.66.2 ἐγὼ δέ τοι οὔτι μεγαίρω. | δώσω τοι Τεγέην ποσσίκροτον ὀρχήσασθαι | καὶ καλὸν
- ΗΡΟΔ 7.8δ.1 ἥκῃ παρεσκευασμένον στρατὸν κάλλιστα, δώσω οἱ δῶρα τὰ τιμιώτατα νομίζεται εἶναι
- ΗΡΟΔ 8.5.2 ἀπολείψεις, ἐπεί τοι ἐγὼ μέζω δῶρα δώσω ἢ βασιλεὺς ἄν τοι ὁ Μήδων πέμψειε
- ΗΣ Εργ 57 ἐσσομένοισιν. | τοῖς δ᾽ ἐγὼ ἀντὶ πυρὸς δώσω κακόν, ᾧ κεν ἅπαντες | τέρπωνται κατὰ
- ΞΕΝ Ελλ 7.1.44 ἅμα ἐγὼ ὑμῖν ταύτην πίστιν ἐμαυτοῦ δώσω καὶ τὴν πόλιν βέβαιον ἐν τῇ συμμαχίᾳ
- ΞΕΝ ΚΑναβ 7.2.38 σοὶ δέ, ὦ Ξενοφῶν, καὶ θυγατέρα δώσω καὶ εἴ τις σοὶ ἔστι θυγάτηρ, ὠνήσομαι
- ΞΕΝ ΚΑναβ 7.2.38 Θρᾳκίῳ νόμῳ, καὶ Βισάνθην οἴκησιν δώσω,ὅπερ ἐμοὶ κάλλιστον χωρίον ἐστὶ τῶν ἐπὶ
- ΞΕΝ ΚΑναβ 7.3.39 πείσομαι. καὶ ὑμῖν μὲν ἡγεμόνας δώσω τῶν πρεσβυτάτων τοὺς ἐμπειροτάτους τῆς
- ΟΜ Ιλ 8.166 ἄξεις ἐν νήεσσι· πάρος τοι δαίμονα δώσω.» | Ὣς φάτο, Τυδεΐδης δὲ διάνδιχα
- ΟΜ Ιλ 9.128 μοι ἠνείκαντο ἀέθλια μώνυχες ἵπποι. | δώσω δ᾽ ἑπτὰ γυναῖκας ἀμύμονα ἔργα ἰδυίας,
- ΟΜ Ιλ 9.131 ἐνίκων φῦλα γυναικῶν. | τὰς μέν οἱ δώσω, μετὰ δ᾽ ἔσσεται ἣν τότ᾽ ἀπηύρων, | κούρη
- ΟΜ Ιλ 9.147 πρὸς οἶκον Πηλῆος· ἐγὼ δ᾽ ἐπὶ μείλια δώσω | πολλὰ μάλ᾽, ὅσσ᾽ οὔ πώ τις ἑῇ ἐπέδωκε
- ΟΜ Ιλ 9.149 πώ τις ἑῇ ἐπέδωκε θυγατρί· | ἑπτὰ δέ οἱ δώσω εὖ ναιόμενα πτολίεθρα, | Καρδαμύλην
- ΟΜ Ιλ 10.305 μεγάλῳ; μισθὸς δέ οἱ ἄρκιος ἔσται. | δώσω γὰρ δίφρον τε δύω τ᾽ ἐριαύχενας ἵππους,
- ΟΜ Ιλ 14.238 παραλέξομαι ἐν φιλότητι. | δῶρα δέ τοι δώσω καλὸν θρόνον, ἄφθιτον αἰεί, | χρύσεον·
- ΟΜ Ιλ 14.268 ἐγὼ δέ κέ τοι Χαρίτων μίαν ὁπλοτεράων | δώσω ὀπυιέμεναι καὶ σὴν κεκλῆσθαι ἄκοιτιν,
- ΟΜ Ιλ 19.144 οἴσουσ᾽, ὄφρα ἴδηαι ὅ τοι μενοεικέα δώσω.»
- ΟΜ Ιλ 22.259 τεύχε᾽, Ἀχιλλεῦ, | νεκρὸν Ἀχαιοῖσιν δώσω πάλιν· ὣς δὲ σὺ ῥέζειν.» | Τὸν δ᾽ ἄρ᾽
- ΟΜ Ιλ 23.183 πάντας πῦρ ἐσθίει· Ἕκτορα δ᾽ οὔ τι | δώσω Πριαμίδην πυρὶ δαπτέμεν, ἀλλὰ κύνεσσιν.»
- ΟΜ Ιλ 23.553 σ᾽ αἰνήσωσιν Ἀχαιοί. | τὴν δ᾽ ἐγὼ οὐ δώσω· περὶ δ᾽ αὐτῆς πειρηθήτω | ἀνδρῶν ὅς κ᾽
- ΟΜ Ιλ 23.560 ἐπιδοῦναι, ἐγὼ δέ κε καὶ τὸ τελέσσω. | δώσω οἱ θώρηκα, τὸν Ἀστεροπαῖον ἀπηύρων,
- ΟΜ Ιλ 23.592 ἐπιτλήτω κραδίη· ἵππον δέ τοι αὐτὸς | δώσω, τὴν ἀρόμην. εἰ καί νύ κεν οἴκοθεν ἄλλο
- ΟΜ Ιλ 23.610 λισσομένῳ ἐπιπείσομαι, ἠδὲ καὶ ἵππον | δώσω ἐμήν περ ἐοῦσαν, ἵνα γνώωσι καὶ οἵδε
- ΟΜ Ιλ 23.807 τ᾽ ἔντεα καὶ μέλαν αἷμα, | τῷ μὲν ἐγὼ δώσω τόδε φάσγανον ἀργυρόηλον | καλὸν
- ΟΜ Οδ 2.223 πολλὰ μάλ᾽, ὅσσα ἔοικε, καὶ ἀνέρι μητέρα δώσω.» | Ἦ τοι ὅ γ᾽ ὣς εἰπὼν κατ᾽ ἄρ᾽
- ΟΜ Οδ 3.50 δ᾽ ἐμοὶ αὐτῷ· | τοὔνεκα σοὶ προτέρῳ δώσω χρύσειον ἄλεισον.»
- ΟΜ Οδ 4.589 τε γένηται· | καὶ τότε σ᾽ εὖ πέμψω, δώσω δέ τοι ἀγλαὰ δῶρα | τρεῖς ἵππους καὶ
- ΟΜ Οδ 4.591 καὶ δίφρον ἐΰξοον· αὐτὰρ ἔπειτα | δώσω καλὸν ἄλεισον, ἵνα σπένδῃσθα θεοῖσιν
